Konrad Olchowicz (ojciec)

---

Życiorys

Urodził się w Warszawie, gdzie spędził swoje dzieciństwo. Swoją edukację rozpoczął w IV gimnazjum w tym mieście, a później studiował prawo na Uniwersytecie Lwowskim w latach 1877-1879, a następnie na Uniwersytecie Wiedeńskim w latach 1879-1881. W czasie studiów pełnił funkcję wiceprezesa Czytelni Akademickiej w Lwowie oraz zasiadał w zarządzie Stowarzyszenia Akademików Polskich „Ognisko” w Wiedniu. Na temat parapsychologii zainspirował go wykład Juliana Ochorowicza, a jego zainteresowania w tym zakresie prowadziły również do rozwoju uzdolnień hipnotyzerskich.

Po ukończeniu studiów w 1881 roku powrócił do Warszawy, gdzie zajął się kierowaniem fabryką olejów i smarów, po zmarłym przyrodnim bracie Stefanie. Dodatkowo dołączył do sekcji rzemieślniczej Towarzystwa Popierania Przemysłu i Handlu. W 1896 roku, na namowę Aleksandra Makowieckiego, stał się jednym z inicjatorów powstania „Gazety Rzemieślniczej”. Poznanie jego przyszłej żony, córki Wacława Szymanowskiego, umożliwiło mu uzyskanie udziałów w „Kuriera Warszawskiego” oraz przystąpienie do jego redakcji.

Od roku 1899 zajmował się działem finansowo-gospodarczym w tym czasopiśmie i prowadził popularną rubrykę „Tydzień handlowy”. W ramach tej rubryki przedstawiał ważne tematy dotyczące giełdy, operacji finansowych oraz mechanizmów rynkowych w przystępny sposób. Charakteryzował się nie tylko dogłębną wiedzą, ale także barwnym stylem narracji. W 1905 roku objął stanowisko redaktora naczelnego, a jego brat Zygmunt od 1902 roku pełnił funkcję kierownika administracyjnego.

W listopadzie 1905, w imieniu warszawskich gazet, Olchowicz wystąpił do Petersburga z postulatem zniesienia cenzury prewencyjnej. Jako redaktor „Kuriera Warszawskiego” zdołał zbudować ukształtowany zespół redakcyjny, do którego dodał dwóch kluczowych współpracowników – Bolesława Koskowskiego, naczelnego publicystę, oraz Zdzisława Dębickiego, kierownika literackiego. W wyniku jego talentu organizacyjnego oraz umiejętności zarządzania, czasopismo to zyskało stabilną pozycję finansową oraz uznanie wśród mieszkańców Warszawy jako poczytne źródło informacji.

Olchowicz był również współzałożycielem i członkiem zarządu Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy od 1909 roku. Ponadto, aktywnie działał w zarządach różnych stowarzyszeń, takich jak Kasa Literacka, Towarzystwo Krajoznawcze oraz Patronat nad Więźniami. W latach 1905-1918 był członkiem Towarzystwa Kursów Naukowych, a od 30 grudnia 1908 do 20 grudnia 1916 roku również członkiem jego zarządu. Był jednym z prezesów Towarzystwa Przyjaciół Ciechocinka oraz jego prezesem honorowym od 1919 roku. Regularnie bywał na kuracjach w Ciechocinku, gdzie wspierał rozwój uzdrowiska.

Podczas I wojny światowej, pełnił funkcję kierownika Sekcji Mieszkaniowej Komitetu Obywatelskiego m. Warszawy oraz był wiceprezesem Rady Towarzystwa Gniazd Sierocych. Po jego śmierci, kierownictwo redakcji „Kuriera Warszawskiego” przejął jego syn Konrad wraz z Ferdynandem Hoesickiem w styczniu 1922 roku, gdy Konrad Olchowicz poważnie zachorował. Zmarły znalazł ostatni spoczynek w rodzinnym grobowcu na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, gdzie odbyły się jego uroczystości pogrzebowe, stanowiące okazję do uczczenia jego wielu zasług oraz złożenia hołdu przez mieszkańców stolicy.

Rodzina

„Konrad Olchowicz przyszedł na świat w rodzinie, którą tworzyli byli właściciele majątków ziemskich z regionu Wołynia. Jego rodzicami byli Aleksander (1818-1864) oraz Zofia z Osieckich (1830-1904). W rodzinie, w której się wychowywał, znajdował się również jego przyrodni brat Stefan (1860-1884) oraz Zygmunt (1863-1927). W 1891 roku, Konrad ożenił się z Heleną z Szymanowskich (1868–1946), z którą doczekał się potomstwa.

Para ta miała córkę, Marię (ur. 1892) oraz pięciu synów. Wśród nich był znany dziennikarz oraz senator II RP, Konrad (1894-1978), porucznik Wojska Polskiego, Szczepan (1895-1926), Aleksander (1896-1954), Wacław (1897-1946) oraz Aleksander (1898-1954), który brał udział w powstaniu warszawskim i był posłem na Sejm PRL. Dodatkowo, rodzina wzbogaciła się o Tadeusza (1900-1966) oraz adwokata Janusza (1902-1957).

Literatura

W obrębie literatury dotyczącej postaci Konrada Olchowicza, ciekawym atutem są następujące publikacje:

• Czesław Lechicki, Olchowicz Konrad (1858-1924), Polski Słownik Biograficzny, tom 23, strony 726–727,
• Halina Kiepurska, Inteligencja zawodowa Warszawy 1905-1907, Warszawa 1967,
• Urszula Jakubowska, „Instytucja użyteczności publicznej”. Olchowicze, „Kwartalnik Historii Prasy Polskiej” numer 31/3-4, 1992, strony 7–15, wersja elektroniczna.

---

Oceń: Konrad Olchowicz (ojciec)

---