Adam Wielowieyski

---

Życiorys

Adam Wielowieyski urodził się 18 września 1928 roku w Warszawie. Był synem płk. Władysława Wielowieyskiego oraz Elżbiety z domu Rostworowskiej.

Jako dziennikarz i reportażysta radiowy rozpoczął swoją karierę w 1954 roku, pracując najpierw w Rozgłośni Polskiego Radia w Zielonej Górze, gdzie pozostawał aż do 1965 roku. Następnie przeniósł się do Wrocławia, gdzie pracował do 1974 roku. W 1975 roku kontynuował swoją karierę w Białymstoku, by ostatecznie zalądować w Warszawie. W stolicy, od 1975 do 1983 roku, był częścią Naczelnej Redakcji Literackiej Polskiego Radia.

W latach 1984-1989 pełnił funkcję kierownika reaktywowanej redakcji reportaży Polskiego Radia, którą odbudował po stanie wojennym. W ramach tej redakcji opracowywał materiały radiowe, które były wykorzystywane w Programie IV.

Przez długi okres współpracował z Witoldem Zadrowskim, z którym wspólnie stworzył wiele nagradzanych reportaży. Niektóre z tych prac zostały uwiecznione w publikacjach zbiorowych, takich jak „Wiedzą sąsiedzi” (1974) oraz „Odnaleźć siebie” (1979). W 1991 roku został uhonorowany prestiżowym Złotym Mikrofonem.

W połowie lat 90. XX wieku przeszedł ciężką chorobę, która doprowadziła do utraty głosu. Zmarł 21 września 2015 roku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek dziennikarski.

Twórczość

Reportaże radiowe

Adam Wielowieyski zasłynął jako twórca wielu niezwykle interesujących reportaży radiowych. W swojej twórczości, która obejmuje różnorodne tematy, możemy znaleźć następujące pozycje:

• Żywioł (1968),
• Perliczki latają nisko (1969),
• Sprawa Roberta Jordana (1970),
• Przystanek przy bocznej ulicy (1973),
• Trzy opowieści o ziemi i niebie (1979).

Reportaże telewizyjne

Wielowieyski nie ograniczał się jedynie do radia, również telewizja stała się dla niego ważnym medium. Jego prace obejmują również szereg reportaży telewizyjnych, takich jak:

• Proboszcz (1966),
• Mezalians (1972),
• Ptakiem bym się stała (1975).

---

Oceń: Adam Wielowieyski

---