Konrad Olchowicz

Media i komunikacja

Konrad Olchowicz, znany również pod pseudonimami literackimi, takimi jak K. Leliwa oraz Radwicz, a także posługujący się kryptonimem K-d, to osobistość, której życie i twórczość miały znaczący wpływ na polski krajobraz literacki oraz dziennikarski. Urodził się 14 lub 15 lipca 1894 roku w Warszawie, a swoją ziemską podróż zakończył 27 marca 1978 roku w Krakowie.

Był nie tylko utalentowanym publicystą i dziennikarzem, ale również literatem oraz przedsiębiorcą prasowym. Jako redaktor naczelny oraz współwydawca Kurjera Warszawskiego przyczynił się do rozwoju prasy w Polsce. Dodatkowo, Olchowicz pełnił rolę prezesa Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich w Warszawie, co podkreśla jego zaangażowanie w życie kulturalne kraju.

Również w sferze polityki odgrywał znaczącą rolę, zasiadając w senacie V kadencji w okresie II Rzeczypospolitej, co świadczy o jego wpływie nie tylko w literaturze, ale również w sprawach publicznych.

Życiorys

Ukończył Szkołę Nauk Politycznych w Krakowie, a także Wydział Filozoficzny Uniwersytetu Jagiellońskiego. W roku 1914 rozpoczął pracę w Kurjerze Warszawskim, co zapoczątkowało jego zaangażowanie w świat mediów. W trakcie wojny polsko-bolszewickiej, wykazując się odwagą, ochotniczo zgłosił się do Wojska Polskiego.

W latach 1924–1939 pełnił rolę redaktora naczelnego oraz współwydawcy Kurjera. Jego działalność dziennikarska obejmowała również ważne funkcje w warszawskim syndykacie dziennikarzy. Był Prezesem Towarzystwa Literatów i Dziennikarzy Polskich w Warszawie oraz aktywnym członkiem zarządu Zrzeszenia Pisarzy Katolickich przy Akcji Katolickiej. W latach 1930–1933 podejmował działania w obronie więźniów brzeskich, a po 1936 roku jego poglądy zbliżyły się do Frontu Morges.

W 1938 roku, z listy prezydenckiej, zdobył mandat senatora V kadencji, który obejmował lata 1938–1939. Pracował w trzech różnych komisjach, takich jak administracyjno-samorządowa, społeczna oraz wojskowa, co pokazuje jego wszechstronność i zaangażowanie w kwestie państwowe.

Na początku II wojny światowej przebywał w Warszawie, a 10 września znalazł się we Lwowie. Po wybuchu wojny, od września 1939 roku, był poszukiwany na niemieckim liście gończym. Działał w podziemiu, pełniąc rolę wiceprezesa konspiracyjnego Towarzystwa Patriotycznego w Warszawie.

W lutym 1945 roku osiedlił się w Krakowie, gdzie kontynuował swoją pracę jako redaktor w krakowskim oddziale Państwowego Wydawnictwa Naukowego. Zmarł i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze U-2-4, co stanowi symbol jego życia i osiągnięć w trudnych czasach historycznych.

Twórczość

Konrad Olchowicz zyskał uznanie dzięki swoim licznym dziełom, które obejmują zarówno utwory sceniczne, jak i literackie. Jego twórczość nie ograniczała się jednak tylko do literatury, ale obejmowała także wspomnienia o bogatej proweniencji. Wśród jego publikacji znalazły się znaczące tytuły, w tym:

  • Na wyspie Quiproquo (1916),
  • Awantura paszportowa (1916/1917),
  • Ćwierć wieku z „Kurierem Warszawskim”: 1914–1939 (1974),

Oprócz dzieł literackich, Olchowicz pisał także artykuły o tematyce polityczno-społecznej oraz felietony literackie, które były publikowane w takich pismach jak „Kurjer Warszawski” oraz „Sfinks”.

Odznaczenia i tytuły honorowe

Osoba, o której mowa, została uhonorowana wieloma prestiżowymi odznaczeniami i tytułami. Poniżej przedstawiono ich zestawienie:

  • Komandoria Orderu św. Sawy (Jugosławia),
  • Komandoria Orderu Korony Rumunii,
  • Krzyż Oficerski Legii Honorowej (Francja),
  • Krzyż Kawalerski Legii Honorowej,
  • tajny szambelan papieski (1933).

Wszystkie wymienione odznaczenia zostały przyznane przed wybuchem II wojny światowej.

Życie rodzinne

Konrad Olchowicz był potomkiem Konrada (1858–1924, dziennikarza oraz przemysłowca, który od 1906 roku pełnił funkcję redaktora naczelnego „Kuryera Warszawskiego”) oraz Heleny z domu Szymanowskiej (1868–1946), która była córką Wacława Szymanowskiego, redaktora i współwydawcy „Kurjera Warszawskiego”.

W jego rodzinie znajdowało się troje rodzeństwa: siostra Maria (ur. 1892) oraz bracia: Wacław (1895–1946, ekonomista oraz dziennikarz, który był wicedyrektorem administracyjnym „Kurjera Warszawskiego”) oraz Aleksander (1898–1954).

Konrad ożenił się z Aldoną Wolską, co już wówczas stanowiło istotny element jego życia osobistego. Po zakończeniu swojego żywota, jego ciało zostało złożone w spoczynku na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie w kwaterze U-2-3/4.

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: KONRAD OLCHOWICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 31.01.2020 r.]
  2. a b c d e Biblioteka sejmowa – Parlamentarzyści RP: Konrad Olchowicz. [dostęp 16.05.2014 r.]
  3. a b c Konrad Olchowicz w Witrynie Edukacyjnej Kancelarii Senatu. [dostęp 16.05.2014 r.]
  4. Profil Konrada Olchowicza na stronie Wielkiej genealogii Marka Minakowskiego. [dostęp 16.05.2014 r.]
  5. Odznaczenia papieskie. „Kurier Warszawski”, s. 21, nr 187 z 09.07.1933 r.
  6. Czy wiesz kto to jest?. Stanisław Łoza (red.). Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 534.
  7. Nowy redaktor „Kuryera Warszawskiego”. „Nowości Illustrowane”. Nr 4, s. 18, 27.01.1906 r.

Oceń: Konrad Olchowicz

★★★★★
Średnia ocena:4.47 Liczba ocen:15