Michał Dembiński


Michał Tadeusz Dembiński, urodzony około 1803 roku w Warszawie, był nie tylko prominentnym działaczem patriotycznym, ale również znaczącym wydawcą. Jego wkład w rozwój kultury i informacji w Polsce jest szczególnie widoczny dzięki jednemu z pierwszych polskich czasopism turystyczno-krajoznawczych, które oferowało czytelnikom nowe spojrzenie na krajowe piękno i różnorodność.

Dembiński zmarł w 1873 roku w Brukseli, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii polskiej literatury i dziedzictwa kulturowego.

Życiorys

Michał Dembiński to postać wiele mówiąca o zaangażowaniu w sprawy narodowe. Studiował naUniwersytecie Warszawskim, gdzie jednak jego działalność w „Gospodzie Akademickiej” w latach 1820–1821 doprowadziła do wydalenia z uczelni. Po tym wydarzeniu przeniósł się do Krakowa, z zamiarem rozwijania patriotycznych działań wśród studentów, co niestety zakończyło się aresztowaniem. Po powrocie do Warszawy podjął pracę w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu.

W 1827 roku Dembiński założył „Dziennik Podróży Lądowych i Morskich”, miesięcznik poświęcony geografii i podróżom, którego ukazało się 12 numerów. Na początku roku 1828 przemianował go na „Kolumb. Pamiętnik opisom podróży lądowych i morskich, najnowszych odkryć geograficznych, wiadomościom statystycznym oraz z temi w styczności zostającym poświęcony”, który przekształcił się w dwutygodnik. Niestety, wydawnictwo zakończyło działalność po roku, publikując 48 numerów; przez pewien czas Dembiński prowadził serię wydawniczą, w ramach której w 1830 roku zdołał opublikować 8 tomików dotyczących różnych krajów.

W wyniku kontaktów ze stowarzyszeniem Piotra Wysockiego, Michał Dembiński wstąpił do wojska. Po wybuchu powstania listopadowego pełnił rolę wiceprezesa Towarzystwa Patriotycznego. Gdy jednak powstanie zakończyło się klęską, zdecydował się na emigrację w Francji, gdzie aktywnie działał w Towarzystwie Demokratycznym Polskim, a także był jednym z redaktorów „Demokraty Polskiego”.

Przypisy

  1. a b Andrzej Kotecki. Początki polskiej prasy geograficzno-podróżniczej (1827-1829). „Zeszyty Prasoznawcze”. 37 (1–2), s. 131–140, 1996 r.
  2. Tadeusz Z. Bednarski. Polskie czasopiśmiennictwo turystyczno-krajoznawcze (Szkic bibliograficzno-informacyjny do 1914 r.). „Zeszyty Prasoznawcze”. 8 (3), s. 131–140, 1967 r.

Oceń: Michał Dembiński

Średnia ocena:4.62 Liczba ocen:16