Kazimierz Kamiński to postać, która na trwałe wpisała się w historię polskiego teatru i kina. Urodził się 1 marca 1865 roku w Warszawie, miejscu, które miało kluczowe znaczenie w jego karierze artystycznej. Po wielu latach pracy na scenie, zmarł 9 września 1928 roku, również w Warszawie.
Jako aktor i reżyser, Kamiński przyczynił się do rozwoju polskiej sztuki scenicznej, pozostawiając po sobie znaczący dorobek, który nadal inspiruje pokolenia artystów.
Życiorys
Kazimierz Kamiński zainaugurował swoją karierę aktorską w 1884 roku, rozpoczynając od występów na scenie ogródkowej „Eldorado” w Warszawie. Szybko dołączył do wielu zespołów teatralnych, które występowały na polskiej prowincji, a następnie rozwijał swoją sztukę w miastach takich jak Odessa, Petersburg (1891) oraz Chicago (1892). W latach 1893–1901 jego talent rozkwitał w Krakowie, a potem przeniósł się do Lwowa w latach 1901–1904. W 1908 roku postanowił występować w Warszawie, gdzie odniósł sukces w Teatrze Rozmaitości oraz w Teatrze Narodowym.
Uznawany za jednego z najświetniejszych polskich aktorów, Kamiński wyróżniał się dokładną analizą psychologiczną swoich ról. Był pionierem w zastosowaniu pełnego realizmu w grze aktorskiej i jako artysta odznaczał się nie tylko wybitną inteligencją, ale i niezwykłą starannością w pracy nad rolami, z których tworzył prawdziwe arcydzieła sceniczne, zwłaszcza w obszarze dramatu psychologicznego.
Pracując w krakowskim Teatrze Miejskim, stworzył pamiętną rolę Stańczyka w „Weselu” Wyspiańskiego. Jego wpływ na tego autora był tak znaczący, że przyczynił się on do powstania studium o „Hamlecie”. Role, które odegrał, obejmowały również Bajdalskiego w „Panu Damazym”, króla w „Mazepie”, kardynała w „Don Carlosie”, Mefista w „Fauście”, „Bogatego wujaszka” Kalwersa, Łąckiego w „Złotym runie” oraz „Fryderyka Wielkiego” Nowaczyńskiego.
W Warszawie poza występami również reżyserował, m.in. Głupiego Jakuba Tadeusza Rittnera w 1920 roku oraz Mazepę Juliusza Słowackiego w 1924 roku. W uznaniu swoich artystycznych zasług, 2 maja 1924 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.
Po zakończeniu swojego życia, Kazimierz Kamiński został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 20-6-17).
Upamiętnienie
W wrześniu 1978 roku przy ul. Wiejskiej 21, w miejscu, gdzie mieszkał i gdzie dotknęła go śmierć Kazimierz Kamiński, miała miejsce uroczystość odsłonięcia tablicy pamiątkowej. Ten akt upamiętnienia pozwala na zachowanie pamięci o jego znaczącym wkładzie w świat teatru i filmu.
Przypisy
- Cmentarz Stare Powązki: KAZIMIERZ KAMIŃSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 07.11.2019 r.]
- Stanisław Ciepłowski: Napisy pamiątkowe w Warszawie XVII-XX w. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1987, s. 243. ISBN 83-01-06109-X.
- Pogrzeb Kamińskiego. „Gazeta Lwowska”, s. 5, nr 212 z 15.09.1928 r.
- Order Odrodzenia Polski. Trzechlecie pierwszej kapituły 1921–1924. Warszawa: Prezydium Rady Ministrów, 1926, s. 25.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Witold Wojtkiewicz | Janusz Maria Brzeski | Stanisław Gabriel Żeleński | Marek Słyk | Anna Czartoryska-Niemczycka | Karin Falencki | Lili Liliana | Tomasz Gudzowaty | Piotr Kozłowski (aktor) | Stefan Leopold Kulikowski | Antoni Kroh | DJ Kebs | Dariusz Piskorz | Tadeusz Kubiak (poeta) | Marek Zagańczyk | Monika Ambroziak | Jan Gotard | Franciszek Tegazzo | Paulina Apte | Jolanta GrusznicOceń: Kazimierz Kamiński (aktor)