Franciszek Tegazzo

Tegazzo rozpoczął swoją edukację artystyczną w latach 1847-1854, studiując w warszawskiej Szkole Sztuk Pięknych. Po zakończeniu nauki przeniósł się do Petersburga, gdzie w 1858 roku ukończył z odznaczeniem Cesarską Akademię Sztuk Pięknych. Jego specjalnością stał się portret, w którym odnosił sukcesy przez całe lata 60. i 70. XIX wieku.

W tym okresie Tegazzo współpracował z różnymi czasopismami, a jego prace były publikowane między innymi w „Tygodniku Ilustrowanym”, gdzie od 1868 roku pełnił funkcję redaktora artystycznego. Ponadto, jego prace można było znaleźć w „Kłosach” oraz w rosyjskim czasopiśmie „Niwa”. Również, jako kierownik artystyczny „Biesiady Literackiej”, miał duży wpływ na kształtowanie się artystycznej atmosfery tamtych czasów.

Warto podkreślić jego znaczący wkład w inicjatywę dotyczącą powstania Towarzystwa Zachęty Sztuk Pięknych w Warszawie, co było krokiem milowym w promowaniu sztuki i kultury w Polsce. Tegazzo był również autorem galeryjnych portretów najwybitniejszych przedstawicieli polskiej kultury i nauki, które ukazały się w jubileuszowym tysięcznym numerze „Tygodnika Ilustrowanego” z 23 listopada 1878 roku.

Oprócz portretów, artysta był także autorem scen rodzajowych oraz ilustrował wydania książkowe. Jego działalność obejmowała również malarstwo religijne, a obrazy jego autorstwa można znaleźć w kościołach Mazowsza.