Paulina Apte


Paulina Elżbieta Apte, znana również pod różnymi pseudonimami, takimi jak Paulina Aptówna oraz Paulina Wiśniewska, to wybitna postać w polskim środowisku teatralnym. Urodziła się 2 listopada 1890 roku w Warszawie, a swoje życie zakończyła w tym samym mieście 22 lutego 1968 roku.

Jej wpływ na sztukę teatralną w Polsce był znaczący, a jej występy na scenie zapisały się na trwałe w pamięci widzów.

Życiorys

Paulina Apte przyszła na świat w rodzinie Szymona i Ludwiki Aptów. W pierwszych latach swojej edukacji, zakończyła warszawskie gimnazjum, co stanowiło fundament dla jej przyszłej kariery. Następnie, w celu rozwinięcia swoich aktorskich umiejętności, podjęła naukę w Warszawskiej Szkole Dramatycznej, gdzie miała zaszczyt uczyć się pod okiem Jana Lorentowicza. Ukończenie tej instytucji w 1921 roku zaowocowało jej dalszymi osiągnięciami na scenach teatralnych.

Działalność zawodowa

Paulina Apte zadebiutowała na scenie teatralnej prawdopodobnie w sezonie 1921/1922, występując w Wilnie. Jej pierwsze kroki stawiała na deskach tamtejszych teatrów, takich jak Teatr Polski oraz Teatr Powszechny, gdzie mogła rozwijać swoje aktorskie umiejętności. W kolejnych latach, w sezonie 1922/1923, przeniosła się do Katowic, gdzie grała w Teatrze Polskim. Okres 1924–1927 to czas, kiedy była związana z Teatrem Miejskim w Łodzi, gdzie kontynuowała swoją karierę aktorską.

Rola filmowa Pauliny Apte, choć nieliczna, zapisała się w historii polskiego kina. W filmie Przeznaczenie (1928) w reżyserii Janusza Stara, wystąpiła w mniej eksponowanej, lecz znaczącej roli Żony Schmidta. Pomimo jej ograniczonej obecności w filmach, jej aktywność w teatrze była zauważana i ceniona.

W czasie II wojny światowej, niestety, nie mogła występować. Musiała się ukrywać, co było spowodowane jej żydowskim pochodzeniem, które niosło ze sobą ogromne niebezpieczeństwa w tamtym trudnym okresie. Po wojnie Paulina odstąpiła od życia aktorskiego i związała się z inną formą działalności.

Od 1950 roku pracowała jako bibliotekarka w SPATiFie, a następnie objęła stanowisko kierowniczki działu członkowskiego tej instytucji. Jej kariera zakończyła się w 1961 roku, kiedy to przeszła na emeryturę, pozostawiając po sobie ślad zarówno w teatrze, jak i w pracy za kulisami artystycznego świata.

Spektakle teatralne (wybór)

Paulina Apte wystąpiła w wielu znaczących spektaklach teatralnych, w których odegrała różnorodne postaci. Oto wybrane role, które przyciągnęły uwagę publiczności oraz krytyków:

  • Alzacja jako Maman Floch,
  • Mąż z grzeczności jako Filomena,
  • Dom otwarty jako Lola,
  • Popychadło jako Klementyna,
  • Dziady jako Chłopka,
  • Jego mecenas jako Betsy,
  • Prokurator Hallers jako Eliza.

Przypisy

  1. M.P. z 1939 r. nr 179, poz. 431 „za ofiarność na cele obrony Państwa”.

Oceń: Paulina Apte

Średnia ocena:4.59 Liczba ocen:5