Stefan Leopold Kulikowski

---

Życiorys

Stefan Leopold Kulikowski przyszedł na świat w rodzinie swojego ojca, rejenta Franciszka Ksawerego oraz matki Natalii, pochodzącej z rodu Żyźniewskich. Jego edukacja rozpoczęła się w gimnazjum Wojciecha Górskiego w Warszawie, a następnie kontynuował naukę w Rydze. Jako wolny słuchacz miał także przyjemność zgłębiać historię sztuki na UJ w Krakowie. Muzyka miała duże znaczenie w jego życiu, grał na fortepianie, a również wyrażał swoje uczucia w poezji.

W dziedzinie fotografii Kulikowski był szczególnie aktywny na przełomie XIX i XX wieku. Zyskał uznanie jako laureat licznych konkursów fotograficznych, zdobywając złote medale oraz honorowe dyplomy. Jego prace wystawiano zarówno we Lwowie, jak i Krakowie. W latach 1898–1900 mieszkał na wsi, w odziedziczonym po ojcu majątku Bratków, gdzie skupiał się na fotografowaniu scenek rodzajowych przedstawiających życie wiejskie.

Po sprzedaniu swojej wiejskiej posiadłości powrócił do Warszawy, gdzie założył własny Salon Sztuki. Miejsce to stało się ważnym punktem na artystycznej mapie miasta, gromadząc prace malarskie z Polski, Holandii oraz Włoch. Przed I wojną światową sprzedawał również fotografie zarówno krajowych, jak i zagranicznych artystów. Od roku 1900 Kulikowski był członkiem „Zachęty”, gdzie początkowo pełnił rolę członka zwyczajnego, a później, aż do 1939, rzeczywistego.

Po zakończeniu I wojny światowej Kulikowski zrezygnował z fotografii, kierując swoje zainteresowania w stronę malarstwa. Wydawał albumy poświęcone malarstwu, takie jak dwutomowy album „Malarstwo polskie w odbitkach barwnych”, który zawierał biografie czterech malarzy napisane przez niego samego. Oprócz tego, jego twórczość fotograficzna znalazła miejsce na pocztówkach.

Salon Sztuki, który Kulikowski otworzył, początkowo funkcjonował przy ul. Marszałkowskiej 129, a w 1906 został przeniesiony na Nowy Świat 63. W 1909 roku znowu zmienił lokalizację, tym razem na Krakowskie Przedmieście 7. W czasie kampanii wrześniowej 1939 r. lokal uległ częściowemu zniszczeniu, jednak Kulikowski potrafił go wyremontować i kontynuować działalność artystyczną. Po jego śmierci, salon prowadziła jego druga żona Janina, aż do wybuchu powstania warszawskiego, kiedy to całkowicie zniszczono lokal. W rezultacie, wszystkie dzieła zgromadzone w tym miejscu przepadły, a jego własne prace w autentcznej formie są rzadkością.

---

Oceń: Stefan Leopold Kulikowski

---