Jerzy Wojciech Stahl, urodzony 13 czerwca 1939 roku w Warszawie, to postać, która odegrała istotną rolę w polskim życiu religijnym i ekumenicznym. Zmarł 16 lutego 1997 roku również w Warszawie.
Był on duchownym ewangelicko-reformowanym, ukierunkowanym na dialog międzywyznaniowy oraz publicystą, który aktywnie uczestniczył w życiu Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Polsce. Pełnił funkcję radcy duchownego Konsystorza, a także był członkiem Prezydium Synodu tego Kościoła, co świadczy o jego znaczącym wpływie na rozwój i kierunki działania ewangelikalnej wspólnoty w naszym kraju.
Życiorys
Jerzy Stahl był synem Leopolda Hugona Stahla, urzędnika państwowego, oraz Anny z Ratfelderów. Po ukończeniu ogólnej edukacji zdecydował się na dalszą naukę na Wydziale Mechaniki Precyzyjnej Politechniki Warszawskiej, jednak nie zdołał jej ukończyć. W latach 1964–1969 uczęszczał do Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie, zdobywając tytuł magistra teologii ewangelickiej. Po ordynacji na duchownego w 1970 roku, rozpoczął pracę jako wikariusz w parafii ewangelicko-reformowanej w Warszawie, a także pełnił funkcję administratora w parafii ewangelicko-reformowanej w Żychlinie.
W 1972 roku po raz pierwszy wziął udział w letnim kursie organizowanym przez Instytut Ekumeniczny w Bossey. Między latami 1974 a 1986 sprawował urząd administratora parafii ewangelicko-reformowanej w Łodzi. W 1980 roku miał możliwość wyjazdu do Stanów Zjednoczonych w ramach Ekumenicznego Programu Parafialnego przeznaczonego dla duchownych z Europy Środkowo-Wschodniej, gdzie pracował w jednej z parafii prezbiteriańskich w Poland, Ohio.
W okresie 1980–1995 pełnił obowiązki członka Konsystorza Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w PRL i RP jako radca duchowny. W czasie stanu wojennego, razem z żoną Barbarą Stahl, angażował się w organizację pomocy dla rodzin działaczy opozycji oraz w przekazywanie niezbędnych leków i sprzętu medycznego do szpitali w Łodzi. W 1985 roku przeszedł zawał serca, a krótko później zdiagnozowano u niego nowotwór. Po tych wydarzeniach osiedlił się na stałe w Warszawie, gdzie kontynuował swoją działalność w lokalnej parafii.
Był aktywnym członkiem społeczności kościelnej, piastując m.in. stanowisko przewodniczącego Komisji Katechetycznej oraz Komisji Problemowej Synodu Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w RP. Od lipca 1992 roku znów zarządzał parafią w Łodzi, dojeżdżając z Warszawy. W 1995 roku dołączył do Prezydium Synodu Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w RP jako notariusz. W latach 1994–1995 pełnił również funkcję redaktora naczelnego miesięcznika Jednota. Jego teksty ukazywały się także w takich publikacjach jak Więź, Tygodnik Powszechny oraz Studia i Dokumenty Ekumeniczne. Stahl był także członkiem Komisji ds. Dialogu z Kościołem Rzymskokatolickim w Polskiej Radzie Ekumenicznej.
Jerzy Stahl zmarł 16 lutego 1997 roku i został pochowany na cmentarzu ewangelicko-reformowanym w Warszawie, w kwaterze M-6-1. W 2009 roku, pod redakcją Ewy Pokorskiej, została wydana publikacja zbiorowa zatytułowana Zwykły niezwykły. Pamięci księdza Jerzego Stahla (Wydawnictwo Naukowe Semper; ISBN 978-83-7507-068-2).
Przypisy
- a b c d e Jerzy Wojciech Stahl. ipsb.nina.gov.pl. [dostęp 24.03.2018 r.]
- a b Dorota Niewieczerzał, Ksiądz Jerzy Stahl, „Gazeta Stołeczna” z 29.02.2007 r.
- śp. Jerzy Stahl
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Bolesław Rosiński | Piotr Pawlukiewicz | Jakub Trockenheim | Janusz Tarnowski | Jerzy Kahané | Stanisław Czopowicz | Karol Wolfram | Janusz Frankowski | Henryk Piotr Kossowski | Jan Blumowicz | Wiesław Kądziela | Alfred Figaszewski | Ignacy Skorupka | Roman Pawłowski (ksiądz) | Marian Józef Ryx | Jan Salamucha | Jerzy Stanisław Musiał | Małgorzata Borkowska | Alfred Hugon Figaszewski | Matylda GetterOceń: Jerzy Stahl