Jan Piński

---

Praca zawodowa

Jan Piński to doświadczony dziennikarz, który od 1997 roku działa w środowisku medialnym. Ukończył studia z zakresu politologii na Uniwersytecie Warszawskim, co stanowi solidną podstawę jego kariery. Od lipca 2001 do lutego 2009 roku związany był z tygodnikiem „Wprost”, gdzie specjalizował się w obszarze ekonomii oraz dziennikarstwa śledczego. Jego prace obejmowały wiele istotnych tematów, w tym głośne afery związane z Orlenem, interesami firmy J&S oraz sytuacją na polskim rynku farmaceutycznym.

W latach 2008-2009 pełnił funkcję szefa działu krajowego w redakcji „Wprost”, a po tym okresie, w lutym 2009 roku, objął stanowisko kierownicze w programie „Wiadomości” TVP1. Jego kariera w Telewizji Polskiej nie zakończyła się tam, gdyż od czerwca do 1 października 2009 roku zajmował również stanowisko dyrektora Agencji Informacji TVP.

W 2011 roku Jan Piński został redaktorem naczelnym tygodnika „Wręcz Przeciwnie”, a następnie objął kierownictwo działu Wiadomości w portalu „Nowy Ekran”. Jego wkład w media był znaczny, a w latach 2012-2015 pracował jako redaktor naczelny magazynu „Uważam Rze”. W grudniu 2015 roku zajął stanowisko redaktora naczelnego „Gazety Finansowej”, które piastował aż do października 2017 roku, zachowując jednak ciągłość pracy jako dziennikarz tego wydawnictwa.

W 2016 roku, poprzez swoją spółkę „Instytut Zarządzania Informacją”, rozpoczął wydawanie magazynów „Polska bez Cenzury” oraz „Historia bez cenzury”, pełniąc w nich rolę redaktora naczelnego. W kolejnym etapie, w 2021 roku, rozszerzył swoją ofertę o kwartalnik „Historia Ekspert”. Oprócz tego, Piński jest też wydawcą „Historii na Weekend” oraz redaktorem naczelnym portalu Wieści24.pl.

W latach 2015-2020 publikował artykuły na łamach „Warszawskiej Gazety”, jednakże postanowił opuścić tę redakcję w proteście przeciwko kontrowersyjnej ocenie europosłów, którzy zostali określeni mianem antypolskich politycznych szmat.

Kariera szachowa

W 1995 roku, podczas zawodów w Żaganiu, Jan Piński osiągnął wicemistrzostwo Europy juniorów do 16 lat, co stanowiło znaczący krok w jego karierze szachowej. Następnie, w 1999 roku w Trzebini, zdobył brązowy medal mistrzostw Polski juniorów do 20 lat.

Również w tym samym roku, Piński miał okazję zadebiutować w finale indywidualnych mistrzostw Polski, gdzie zajął ósme miejsce w Polanicy-Zdroju. To była jedyna taka sytuacja w jego karierze. W 1999 roku Międzynarodowa Federacja Szachowa doceniła jego umiejętności przysznawiając mu tytuł mistrza międzynarodowego.

W 2001 roku, reprezentując klub „Devo Maraton” Łomża, zdobył tytuł drużynowego wicemistrza Polski. Od 2002 roku jego udział w turniejach szachowych, które są klasyfikowane przez Międzynarodową Federację Szachową, stał się bardzo rzadki.

Najwyższy ranking w karierze Jan Piński osiągnął 1 lipca 1999 roku, kiedy to z wynikiem 2444 punktów zajmował 18. miejsce wśród polskich szachistów. Poza działalnością sportową, pełni też funkcję redaktora naczelnego miesięcznika „Panorama Szachowa”.

Publikacje

Jan Piński jest autorem wielu znaczących publikacji w dziedzinie szachów oraz literatury związanej z tym sportem. Oto lista jego książek:

• Sicilian Kalashnikov (ISBN 1-85744-257-1), wspólnie z Jacobem Aagaardem, Everyman Chess, 2001,
• Classical Dutch (ISBN 1-85744-307-1), Everyman Chess, 2002,
• The Four Knights (ISBN 1-85744-311-X), Everyman Chess, 2003,
• The Two Knights Defence (ISBN 1-85744-283-0), Everyman Chess, 2004,
• Italian Game and Evans Gambit (ISBN 1-85744-373-X), Everyman Chess, 2005,
• The Benko Gambit (ISBN 91-975243-8-7), Quality Chess, 2005,
• Atak f3!? w obronie Caro-Kann (ISBN 83-86407-48-4), wspólnie z Rafałem Przedmojskim, 2001,
• Szybki kurs debiutów (ISBN 83-86407-38-7), wspólnie z Jerzym Konikowskim,
• Marsz Niepodległości, anatomia kłamstwa (ISBN 978-83-62908-19-6), Wydawnictwo Penelopa Sp. z o.o., 2011, redakcja,
• Kamiński. Książka bohatera afery Pegasus (ISBN 978-83-957552-1-7), Wydawnictwo Instytut Zarządzania Informacją, 2021, wspólnie z Tomaszem Szwejgiertem,
• Tłumaczenie- Ciężkie figury w akcji (ISBN 83-7243-453-0).

Kontrowersje

W kwietniu 2009 roku, gdy Jan Piński pełnił rolę redaktora naczelnego Wiadomości TVP, w mediach pojawiły się kontrowersje związane z jego decyzją o zwolnieniu Hanny Lis. Zdarzenie to zostało zinterpretowane jako forma represji za to, że dziennikarka nie podporządkowywała się jego poleceniom.

W listopadzie 2021 roku, Sąd Rejonowy Warszawa-Żoliborz wymierzył mu nieprawomocnie karę grzywny w wysokości 3 tys. zł. Powód? Pomówienie kpt. Tomasza Badowskiego o to, że w trakcie misji wojskowej miał on dopuścić się przestępstw seksualnych na dzieciach.

Natomiast w 2022 roku Piński został skazany za zniesławienie Cezarego Gmyza. Wcześniejsza kontrowersyjna publikacja Gmyza, którą zamieścił na Twitterze, skierowana do Stanisława Gawłowskiego, zawierała obelżywy plakat z napisem „Żydzi, wszy, tyfus plamisty”. Warto dodać, iż wyrok ten nie został podtrzymany przez Sąd Okręgowy w Warszawie, który orzekł prawomocnie, że Jan Piński jest niewinny.

Kolejnym wydarzeniem miała miejsce w maju 2023 roku, kiedy Sąd Rejonowy Warszawa-Mokotów skazał go nieprawomocnie na trzy miesiące pozbawienia wolności w zawieszeniu. Dodatkowo, Piński musiał wpłacić 35 tys. zł na rzecz PCK w związku z oskarżeniem redaktora naczelnego „Życia Stolicy”, Tomasza Szostka, o bycie współpracownikiem służb specjalnych, co określił mianem „konfident”. Reakcją na te zarzuty była sprawa sądowa o zniesławienie wniesiona przez Szostka.

W czerwcu 2023 roku Jan Piński osiągnął sukces w procesie cywilnym przeciwko byłemu funkcjonariuszowi CBA, Arturowi Chodzińskiemu. Sprawa dotyczyła publikacji, w której twierdzono, że Chodziński sprowadził „prostytutkę” do delegatury CBA we Wrocławiu.

---

Oceń: Jan Piński

---