Maciej Orłoś

Media i komunikacja

Maciej Henryk Orłoś, urodzony 16 lipca 1960 roku w Warszawie, jest wszechstronnym polskim aktorem, dziennikarzem oraz prezenterem telewizyjnym. Jego kariera w Telewizji Polskiej trwała od 1991 do 2016 roku, a obecnie, od 2024 roku, ponownie powrócił na antenę, gdzie prowadzi popularny program informacyjny Teleexpress.

W okresie pomiędzy rokiem 2016 a 2018, Maciej Orłoś był związany z telewizją WP, a następnie w latach 2019–2020 współpracował z Radiem Zet. Jego rodzaj działalności medialnej w ostatnich latach obejmował również pracę w Radiu Nowy Świat, gdzie był aktywny w latach 2020–2022.

Orłoś jest znany nie tylko z telewizji, ale również z jego zaangażowania w różne projekty medialne, które umocniły jego pozycję w polskim środowisku kulturalnym.

Życiorys

Maciej Orłoś, znany polski dziennikarz i prezenter, jest synem uznanego pisarza Kazimierza Orłosia, a także wnukiem Seweryny Wilhelminy Orłosiowej z Mackiewiczów, będącej siostrą znanych braci Józefa i Stanisława „Cata” Mackiewiczów, oraz mykologa Henryka Orłosia. Jego genealogia sięga aż do prapradziadka, Ksawerego Pietraszkiewicza, który był konspiratorem i zesłańcem.

Maciej z uwagą realizował swoje marzenia o aktorstwie, co zaowocowało ukończeniem studiów w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie w 1983 roku. W trakcie nauki aktywnie uczestniczył w działalności Niezależnego Zrzeszenia Studentów, gdzie pełnił funkcję przewodniczącego Komitetu Strajkowego w trudnym czasie strajków studenckich. Jego umiejętności artystyczne wzbogaciły stypendium w London Academy of Music and Dramatic Art oraz pobyt w Eugene O’Neill Theater Center w Waterford w stanie Connecticut.

Kariera zawodowa

Orłoś rozwijał swoją karierę jako aktor w teatrach warszawskich, będąc związanym z Teatrem Nowym w latach 1982-1983, Teatrem Ateneum w okresie 1983-1989 oraz Teatrem Popularnym w 1984 roku. Swoją popularność zdobył, prowadząc program informacyjny Teleexpress od 15 czerwca 1991 roku do 31 sierpnia 2016 roku, a jego powrót planowany jest na 4 stycznia 2024 roku.

W czerwcu 1998 roku współprowadził weekendowe wydania Wiadomości (TVP1) boku Barbarze Górskiej. Poza tym przynależał do twórców programów Oko w oko oraz A to Polska właśnie!, a także prowadził magazyny kulturalne takie jak Trochę kultury, Pociąg do kultury i Cooltura, dedykowane również osobom z niepełnosprawnościami – Przyjaciele w TVP1. Od 2001 do 2007 roku relacjonował wyniki polskiego głosowania podczas finałów Konkursu Piosenki Eurowizji, a w latach 2008-2009 prowadził teleturniej 300 procent normy. W ramach programu turystycznego Nie ma jak Polska, emitowanego od czerwca 2012 do listopada 2015 roku, współpracował z Anną Karną.

Po odejściu z TVP, Maciej Orłoś związał się z zespołem kanału telewizyjnego portalu Wirtualna Polska, debiutując jako prowadzący serwis informacyjny #dziejesię 16:50 2 grudnia 2016 roku. Następnie, po zakończeniu produkcji wspomnianego programu, prowadził late night show Orłoś Kontra aż do 1 kwietnia 2018 roku. Na początku 2018 roku uruchomił swój kanał na YouTube, gdzie w lutym zaprezentował program pt. „Okiem Orłosia”.

6 września 2019 roku dołączył do zespołu Radia Zet, gdzie razem z Michałem Zielińskim prowadził program satyryczny ZETexpress do 27 marca 2020 roku, gdy rada nadzorcza podjęła decyzję o nieprzedłużaniu współpracy. W okresie od kwietnia do czerwca 2020 roku był gospodarzem programu Tak gra na antenie internetowej rozgłośni RadioSpacja.

31 lipca 2020 zadebiutował w Radiu Nowy Świat, dołączając do zespołu redakcyjnego jako prowadzący poranne pasmo Nowy świt, co trwało do końca sierpnia 2022 roku. Z kolei 29 maja 2021 roku przedstawił muzyczno-satyryczny program informacyjny PKS PRESS na YouTube, aczkolwiek program ten miał jedynie jeden odcinek.

Na koniec 2023 roku prezes Telewizji Polskiej, Tomasz Sygut, ogłosił powrót Macieja Orłosia do prowadzenia Teleexpressu. 4 stycznia 2024 roku zaprezentował się na antenie po długiej, ponad siedmioletniej przerwie. Co więcej, aktor związany jest także z Stowarzyszeniem Wolnego Słowa, aktywnie wspierając tym samym działania na rzecz wolności mediów.

Życie prywatne

Maciej Orłoś jest osobą, która przeszedł przez trzy rozwody. Jego życie rodzinne jest bogate, ponieważ ma czworo dzieci. Z drugiego małżeństwa wychował dwóch synów: Rafała oraz Antoniego. Natomiast z trzeciej żony ma syna Kubę oraz córkę Melanię. Dzieci Orłosia stały się inspiracją dla bohaterów trzech książek napisanych przez niego, które noszą tytuły: Tajemnicze przygody Kubusia, Tajemnicze przygody Meli oraz Kuba i Mela dają radę.

Od roku 2022 Maciej Orłoś jest w nieformalnym związku z dziennikarką Pauliną Koziejowską, co pokazuje jego ciągłe dążenie do miłości i bliskości w życiu osobistym.

Filmografia

Filmografia Macieja Orłosia to bogaty zbiór ról i udziałów w produkcjach filmowych oraz telewizyjnych, które pokazują jego wszechstronność jako aktora. Poniżej przedstawiamy szczegółowy wykaz jego najważniejszych dokonań:

  • 1972: Jeże rodzą się bez kolców – Tedi (głos, polski dubbing),
  • 1972: Słoń z indyjskiej dżungli – Nuru (głos, polski dubbing),
  • 1973: Kropka, kropka, przecinek – Wolik (głos, polski dubbing),
  • 1973: Telegram – Kostia Karpow (głos, polski dubbing),
  • 1973: Zimorodek – Wasyl (głos, polski dubbing),
  • 1973: Rodzina Straussów – mały Johann Strauss syn,
  • 1974: Złotorogi jeleń – Kiriłł (głos, polski dubbing),
  • 1975: Kazimierz Wielki – Kazimierz III Wielki w młodości,
  • 1976: Pójdę z wami – Kostia (głos, polski dubbing),
  • 1984: Hania – Henryk,
  • 1985: Hamlet (spektakl telewizyjny),
  • 1988, 1991: Pogranicze w ogniu – oficer Abwehry Riese (odc. 3-5, 13-14, 21, 23),
  • 1988: Crimen – członek oddziału Rosińskiego (odc. 1),
  • 1988: Akwen Eldorado – milicjant,
  • 1989: W labiryncie – Andrzej Kurek,
  • 1989: Lawa – Feliks Kołkowski,
  • 1989: Głuchy telefon – Tomasz,
  • 1990: Wieczernik (spektakl telewizyjny) – Jan,
  • 1990: Ucieczka z kina „Wolność” – mężczyzna z książką,
  • 1990: Napoleon – oficer francuski w Warszawie (odc. 3),
  • 1990: Przypływ – Malek,
  • 1990: Domena władzy – strażnik w siedzibie KC PZPR,
  • 1991: Panny i wdowy – ksiądz odprawiający symboliczny pogrzeb Eweliny (odc. 2),
  • 1991: Obywatel świata – narzeczony Kaśki,
  • 1991: Milusińscy (spektakl telewizyjny),
  • 1991: A Woman at war – niemiecki oficer,
  • 1992: Zwolnieni z życia – pracownik punktu sklepu,
  • 1992: Nieboskie stworzenie (spektakl telewizyjny) – demonstrant,
  • 1992: Enak – lekarz,
  • 1992: A very polish practice – ksiądz,
  • 1993-1994: Zespół adwokacki – mecenas Jacek Korewicz (odc. 1-4, 6-12),
  • 1993: Skrzep (spektakl telewizyjny) – Leszek,
  • 1993: Lista Schindlera – urzędnik niemiecki,
  • 1993: Plecak pełen przygód – Henri Aaltonen,
  • 1993: Czterdziestolatek. 20 lat później – dziennikarz telewizyjny (odc. 6),
  • 1994: Oczy niebieskie,
  • 1994: Molly – policjant,
  • 1995: Racja głodowa (spektakl telewizyjny) – operator,
  • 1996: Wirus – spiker w tv,
  • 1996: Opowieści weekendowe – Tomasz (odc. 2),
  • 1997-1998: Złotopolscy – Lipawski (odc. 2, 6, 8, 17, 27, 29-30, 87, 89),
  • 1997: Brat naszego Boga – Jerzy,
  • 1998: Monolog z lisiej jamy (spektakl telewizyjny),
  • 1998: Kartoteka rozrzucona (spektakl telewizyjny) – dziennikarz,
  • 2000: Sen o kanapce z żółtym serem – obsada aktorska,
  • 2000: Klan – on sam (odc. 324),
  • 2002: Haker – dziennikarz na konferencji prasowej Burzy,
  • 2003: Zaginiona – dziennikarz Maciej (odc. 3, 5-7),
  • 2004: Rodzinka – dziennikarz z programu Świat oczami zwierząt (odc. 13),
  • 2004: Bulionerzy (odc. 12),
  • 2008: To nie tak, jak myślisz, kotku – dziennikarz w tv,
  • 2008: Prezent dla towarzystwa Edwarda G. (spektakl telewizyjny),
  • 2010: Licencja na wychowanie – dziennikarz (odc. 1),
  • 2010: Żółwik Sammy – ekolog z Greenpeace (głos, polski dubbing),
  • 2011: Wiadomości z drugiej ręki – prezenter prowadzący galę (odc. 14),
  • 2014: Pocztówki z Republiki Absurdu – prezenter dziennika,
  • 2018: Pitbull. Ostatni pies – spiker tv,
  • 2018: Iniemamocni 2 – Chad Brentley (głos, polski dubbing),
  • 2019: Mały Grand hotel – spiker (głos, odc. 4).

Twórczość muzyczna

W 2002 roku Maciej Orłoś przyczynił się do polskiej sceny muzycznej poprzez użyczenie swojego głosu do jednego z utworów na płycie Tabasko, wydanej przez łódzkiego rapera O.S.T.R..

Twórczość literacka

Maciej Orłoś, znany z różnorodności swojej twórczości literackiej, ma na swoim koncie wiele interesujących dzieł. Poniżej znajduje się lista jego najbardziej znaczących publikacji:

  • Moje spotkania oko w oko, 1998,
  • Tajemnicze przygody Kubusia, 2007,
  • Tajemnicze przygody Meli, 2008,
  • Kuba i Mela. Dodaj do znajomych, 2012,
  • Kuba i Mela dają radę, 2013,
  • Jak występować i zabłysnąć, 2015.

Odznaczenia

Maciej Orłoś, znany polski dziennikarz i prezenter, może pochwalić się licznymi odznaczeniami, które świadczą o jego zasługach i wkładzie w rozwój mediów w Polsce. Wśród jego najbardziej znaczących wyróżnień znajdują się:

  • krzyż oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 2014 roku,
  • krzyż kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, otrzymany w 2008 roku.

Inne wyróżnienia

W 2015 roku Maciej Orłoś został uhonorowany prestiżową nagrodą ŻyRafki. To wyróżnienie miało miejsce podczas Interdyscyplinarnego Festiwalu Sztuk Miasto Gwiazd w Żyrardowie. Otrzymał je za swoją działalność jako ambasador akcji Cała Polska czyta Dzieciom, a także za cykl książek ukazujących przygody Kuby i Meli.

Oceń: Maciej Orłoś

★★★★★
Średnia ocena:4.73 Liczba ocen:16