Jan Mroziński, urodzony 28 sierpnia 1899 roku w Warszawie, jest postacią, która zapisała się w historii polskiego teatru jako utalentowany aktor oraz skuteczny organizator wydarzeń teatralnych. Jego działalność miała ogromne znaczenie dla rozwoju życia artystycznego w stolicy.
Mroziński pełnił znaczącą rolę jako organizator i dyrektor Miejskich Teatrów Dramatycznych w Warszawie, gdzie miał wpływ na kształtowanie repertuaru oraz promowanie wartościowych inscenizacji. Ponadto, jego kompetencje zostały docenione w roli inspektora widowisk Rady Narodowej m.st. Warszawy, co podkreśla jego zaangażowanie w rozwój kulturalny tego okresu.
Warto również zaznaczyć, że w latach 1923-1939 Jan Mroziński był aktorem związanym z łódzkim Teatrem Miejskim, gdzie zyskał sobie uznanie w lokalnym środowisku teatralnym.
Ostatecznie jego życie zakończyło się 22 kwietnia 1954 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie ślad w historii polskiej sztuki teatralnej.
Życiorys
Jan Mroziński, syn Wiktora, był znaczącą postacią polskiego teatru. Ukończył gimnazjum im. Władysława IV w Warszawie, co stanowiło fundament jego późniejszej kariery artystycznej. W okresie od 1918 do 1921 roku występował w różnych teatrach warszawskich, a następnie, w latach 1923–1939, działał w Teatrze Miejskim w Łodzi.
Podczas II wojny światowej Mroziński powrócił do Warszawy, gdzie występował w lokalnych kawiarniach, wciąż angażując się w życie teatralne. Po zakończeniu konfliktu, od września 1944, pełnił funkcję kierownika Referatu Kultury i Sztuki Rady Narodowej m.st. Warszawy. W tym czasie zainicjował utworzenie Teatru Miasta Stołecznego Warszawy na ul. Inżynierskiej w sali kina Syrena.
Później, Mroziński zorganizował Teatr Popularny przy ul. Zamoyskiego oraz Teatr Mały, mieszczący się przy ul. Marszałkowskiej 81, w dawnej sali kina Mignon. To był pierwszy powojenny teatr na lewym brzegu Wisły.
Mroziński był także inicjatorem powstania Miejskich Teatrów Dramatycznych, tworzących pięć scen warszawskich, w których później zajął stanowisko dyrektora. W latach 1947–1948 występował w warszawskich teatrach Muzycznym oraz Nowym. Od 1948 do 1951 roku był zarówno aktorem, jak i dyrektorem Ludowego Teatru Muzycznego, a następnie dołączył do zespołu Teatru Domu Wojska Polskiego w Łodzi.
W 1954 roku, na mocy uchwały Rady Państwa z 8 stycznia, został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, co było uhonorowaniem jego 40-letniej pracy aktorskiej. Niestety, Jan Mroziński zmarł 22 kwietnia 1954 roku i został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie (kwatera A2-12-18), pozostawiając po sobie niezatarte ślady w polskiej kulturze teatralnej.
Przypisy
- Lista pochowanych. Jan Mroziński. um.warszawa.pl. [dostęp 16.03.2018 r.]
- „Łódź w Ilustracji” 14.09.1924 r., nr 4, s. 1: w gronie zespołu Teatru Miejskiego w Łodzi.
- Jan Górski: Drugie narodziny miasta. Warszawa 1945. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1976, s. 37.
- Stanisława Mrozińska, Karabin i maska na podstawie dokumentów i wspomnień Teatru Wojska Polskiego w drodze i w Łodzi z lat 1943–1946, Łódź 1964.
- M.P. z 1954 r. nr 18, poz. 321.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Józef Deskur | Lech Miklaszewski | Wacław Rolicz-Lieder | Marek Piwowski | Juliusz Znamierowski | Jerzy Waldorff | Renata Kossobudzka | Janusz Meissner | Łysonżi | Andrzej Zakrzewski (reżyser) | Dorota Gellner | Paweł Iwanicki | Hanna Gordziałkowska-Weynerowska | Barbara Wysocka | Andrzej Krucz | Zofia Jeżewska | Stefania Wortman | Edmund Kupiecki | Jan Ciepliński | Krzysztof KnittelOceń: Jan Mroziński