Jan Dekert (biskup)

Duchowieństwo i religia

Jan Dekert to postać, którą warto poznać ze względu na jego znaczący wkład w historię Kościoła katolickiego w Polsce. Urodził się 7 grudnia 1786 roku w Warszawie, a swoje życie zakończył w tym samym mieście, 19 listopada 1861 roku.

Był to polski duchowny rzymskokatolicki, który pełnił funkcję biskupa pomocniczego Warszawy w latach 1859–1861. Jego kadencja na tym stanowisku była krótka, jednak znacząca dla rozwoju lokalnej społeczności religijnej.

Życiorys

Jan Dekert był osobą o znaczącym wpływie, synem prezydenta Warszawy, Jana Dekerta, oraz jego drugiej żony, Antoniny z Blikowskich. Dzięki zasługom ojca, nobilitacja miała miejsce już w jego dzieciństwie. Po ukończeniu Collegium Nobilium, Jan rozpoczął studia teologiczne w Seminarium Duchownym misjonarzy św. Wincentego à Paulo, choć nie udało mu się ich zakończyć.

Przez pięć lat prawdziwego życia nauczycielskiego spędził na Litwie, a później kontynuował naukę w Warszawie, Wiedniu oraz Rzymie, gdzie w 1825 roku przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1828–1833 pełnił rolę asesora konsystorza warszawskiego, a w 1828 roku został kanonikiem kapituły warszawskiej, następnie w 1838 roku objął urząd archidiakona, a w 1857 roku został dziekanem.

W dniu 27 września 1858 roku papież Pius IX powołał go na biskupa pomocniczego archidiecezji warszawskiej oraz biskupa tytularnego Halikarnasu. Sakrę biskupią przyjął 16 stycznia 1859 roku. Jan Dekert był znany z działalności charytatywnej, jako aktywny członek Towarzystwa Dobroczynności oraz Rady Opiekuńczej Instytutu Głuchoniemych i Ociemniałych.

Jego działalność obejmowała również udział w pogrzebie pięciu poległych oraz sprzeciw wobec żądań władz rosyjskich dotyczących mianowania nowego administratora archidiecezji warszawskiej w miejsce aresztowanego księdza Antoniego Białobrzeskiego. Jan Dekert zmarł i został pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie 23 listopada 1861 roku.

Przypisy

  1. Aleja katakumbowa, grób 165/166. Cmentarz Stare Powązki: Ian Dekert, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 28.05.2019 r.]
  2. Powstanie styczniowe i zesłańcy syberyjscy. Katalog fotografii ze zbiorów Muzeum Historycznego m. st. Warszawy, t. I, Warszawa 2004 r., s. 66.
  3. Relacja. „Kurjer Warszawski”. Nr 277, s. 1413, 11.11.1861 r.
  4. Program pogrzebu. „Pszczoła”. Nr 274, s. 2, 20.11.1861 r.
  5. Z. Badowski. Konsystorz Generalny Archidiecezji Warszawskiej w latach 1818–1863. „Prawo Kanoniczne”. Nr 36/1–2, s. 204, 1993 r. ISSN 0551-911X.

Oceń: Jan Dekert (biskup)

★★★★★
Średnia ocena:4.95 Liczba ocen:24