Jakub Gerlicz


Jakub Paweł Gerlicz, znany pod herbem Sępiec, przyszedł na świat w 1792 roku w Warszawie. Jego życie zawodowe toczyło się w ramach instytucji państwowych, gdzie pełnił szereg ważnych funkcji.

W ciągu swojej kariery był Referendarzem Stanu, a także wiceprezydentem m.st. Warszawy. Dodatkowo, pełniąc obowiązki Komisarza Obwodu Stanisławowskiego, miał znaczący wpływ na administrację w tym regionie.

W wojskowej służbie Jakub Gerlicz osiągnął stopień kapitana Wojska Polskiego. Jego zasługi zostały docenione poprzez przyznanie mu prestiżowych odznaczeń, takich jak Order Św. Stanisława oraz Krzyż Złoty Polskim Wojskowym.

Wielkie osiągnięcia Jakuba Gerlicza w życiu publicznym oraz wojskowym wpisują się w bogatą historię Polski, w której odegrał istotną rolę.

Rodzina

Najstarszy syn Kaspra Gerlicza oraz jego małżonki, Charitas de Burchartin, wiódł życie w otoczeniu licznej rodziny. Miał brata, Teofila Wilhelma, a także siedem sióstr: Amelię, Ludwikę, Karolinę, Annę, Magdalenę, Juliannę oraz Joannę.

W 1833 roku wstąpił w związek małżeński z Wincentyną Górską, herb Bożawola, co oznaczało nowy etap w jego życiu. Para doczekała się siedmiorga dzieci: Marii Antoniny, Zofii, Ludwiki, Zdzisława, Adama, Stanisława oraz Kazimierza. Niestety, ostatni z wymienionych zmarł we wczesnym dzieciństwie, co było dla rodziny wielką stratą.

Kariera

Według własnoręcznie spisanego życiorysu, Jakub Gerlicz ukończył w 1809 roku Szkołę Gimnazjalną w Lublinie. W tym samym roku, podczas wkroczenia Wojsk Polskich do Galicji, zaciągnął się do Pułku 2 Piechoty Księstwa Warszawskiego. Dnia 1 października 1809 uzyskał awans do stopnia sierżanta, a następnie, w krótkim czasie, został nominowany na podporucznika 1 lipca 1810, porucznika 4 września 1812 oraz kapitana 21 stycznia 1813. W tymże roku wyróżniono go Krzyżem Złotym Polskim Wojskowym.

Warto zaznaczyć, że w roku 1809 brał udział w kampanii przeciw Austrii, a dwa lata później – w bitwie przeciw Rosji, oraz w 1813 roku – w walkach z wojskami koalicji antyfrancuskiej. Niestety, w trakcie potyczki pod Lipskiem doznał ciężkiego zranienia.

W wyniku reorganizacji wojska, został umieszczony jako kapitan w pułku 2 Piechoty liniowej, a 15 listopada 1816 roku złożył prośbę o dymisję, z uwagi na stan zdrowia. Po ustąpieniu z wojska, dnia 28 lutego 1817 roku został aplikantem w Komisji Województwa Mazowieckiego. Zaledwie kilka tygodni później, 21 kwietnia tego samego roku, uzyskał nominację na asesora bezpłatnego w tymże organie, a 26 lipca 1817 roku powołano go na stanowisko komisarza Obwodu Stanisławowskiego.

W uznaniu jego zasług, 14 kwietnia 1818 roku Gerlicz otrzymał Order Św. Stanisława 4 klasy. W czasie powstania listopadowego został powołany na stanowisko wiceprezydenta Warszawy. Po upadku tego zrywu narodowego, postanowił wycofać się ze służby publicznej i osiedlił w swoim majątku w Wronowie, znajdującym się w powiecie puławskim.

Miejsce spoczynku

Jakub Gerlicz zmarł w 1872 roku w wyjątkowych okolicznościach, podczas gdy był widzem na przedstawieniu „Hamlet”, które miało miejsce w Teatrze Wielkim w Warszawie. Jego ostatnie chwile były związane z wielką sztuką teatralną, co nadaje temu wydarzeniu niezwykły kontekst. Po jego śmierci, spoczął na cmentarzuPowązkowskim w Warszawie, w kwaterze 25-1-16, gdzie spoczywa wiele zasłużonych postaci dla kultury polskiej.

Przypisy

  1. Jerzy Miziołek, Teatr Wielki w Warszawie, https://archiv.ub.uni-heidelberg.de/artdok/5034/1/Miziolek_Teatr_Wielki_w_Warszawie_2015.pdf, str 273
  2. Cmentarz Stare Powązki: JAKÓB GERLICZ, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 05.11.2019 r.]
  3. Informacja na str. KatalogSzlachty.com (stan na 14.03.2013 r.)
  4. Archiwum Akt Dawnych, własnoręcznie spisany życiorys Jakuba Gerlicza, Mińsk, 24.04.1819 r.
  5. Inskrypcja na nagrobku

Oceń: Jakub Gerlicz

Średnia ocena:4.78 Liczba ocen:18