Kazimierz Rouppert

Nauka i edukacja

Kazimierz Stefan Rouppert, urodzony 1 września 1885 roku w Warszawie, to postać, która zapisała się na kartach historii polskiej botaniki. Jego wkład w rozwój nauki przyrodniczej jest trudny do przecenienia, a jego dorobek naukowy pozostaje inspiracją dla kolejnych pokoleń badaczy. Zmarł 11 lipca 1963 roku w Londynie, pozostawiając po sobie szereg osiągnięć.

W 1937 roku Rouppert piastował ważną rolę jako członek władz Rady Okręgowej Obozu Zjednoczenia Narodowego w Krakowie, co świadczy o jego zaangażowaniu nie tylko w naukę, ale również w życie społeczne i polityczne ówczesnej Polski.

Życiorys

Kazimierz Rouppert był synem Henryka i Teodory z Chełchowskich oraz bratem Stanisława. Odznaczał się aktywnym zaangażowaniem w działalność Akademickiego Klubu Turystycznego we Lwowie. W roku 1926 prowadził badania naukowe w Bogorze na Jawie. Związany był z Komisją Fizjograficzną Akademii Umiejętności od 1912 roku, która w 1918 przekształciła się w Polską Akademię Umiejętności.

W latach 1919–1939 pełnił funkcję profesora na Uniwersytecie Jagiellońskim. Jego osiągnięcia obejmowały wiele prac naukowych, w szczególności w obszarze mykologii oraz anatomii, patologii i teratologii roślin. Rouppert współpracował z różnymi organizacjami rolniczymi, szczególnie w zakresie ochrony roślin, której był zarówno popularyzatorem, jak i propagatorem.

Rouppert odegrał istotną rolę w organizacji polskiego życia naukowego na emigracji, przebywając w Tel Awiwie w latach 1941–1945, a następnie w Wielkiej Brytanii od 1947 roku. Był jednym z członków założycieli Polskiego Towarzystwa Naukowego na Obczyźnie. W uznaniu dla swojego wuja, Stanisława Chełchowskiego, nadał jednemu z odkrytych przez siebie gatunków grzybów nazwę Lachnea chelchowskiana.

Kazimierz Rouppert zmarł i został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie, co stanowi ważne miejsce upamiętniające jego życie i osiągnięcia naukowe.

Ordery i odznaczenia

Kazimierz Rouppert został uhonorowany licznymi odznaczeniami, z których wyróżniają się:

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 10 listopada 1938 roku,
  • Złoty Krzyż Zasługi, który otrzymał 9 listopada 1932 roku.

Przypisy

  1. Jan WiktorJ.W. Tkaczyński (red.), Pro Memoria III. Profesorowie Uniwersytetu Jagiellońskiego spoczywający na cmentarzach Krakowa 1803-2017, Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2018 r., s. 239.
  2. Piotr Köhler: Botanika w Towarzystwie Naukowym Krakowskim, Akademii Umiejętności i Polskiej Akademii Umiejętności (1815–1952). Kraków 2002 r.
  3. Zjazd organizacyjny Organizacji Wiejskiej Obozu Zjednoczenia Narodowego w Krakowie, 05.09.1937 r. Kraków: [s.n.], 1937 r.
  4. M.P. z 1938 r. nr 258, poz. 592 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  5. M.P. z 1932 r. nr 259, poz. 297 „za zasługi na polu pracy społecznej”.
  6. Sprawozdanie roczne Akademickiego Klubu Turystycznego we Lwowie za rok 1910. Lwów: 1911 r., s. 18.

Oceń: Kazimierz Rouppert

★★★★★
Średnia ocena:4.89 Liczba ocen:7