Olgierd Wacławik

---

Życiorys

Wykształcenie

Olgierd Wacławik uzyskał swoje wykształcenie w różnych instytucjach edukacyjnych. Ukończył szkołę podstawową w Warszawie, a następnie kontynuował naukę w Liceum Pedagogicznym w Świdwinie. Należy również wspomnieć o jego dalszej edukacji na Universytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu oraz o odbytych studiach w Wyższej Szkole Pedagogicznej I Stopnia w Łodzi.

Praca Zawodowa

Po uzyskaniu matury w roku 1950, Wacławik został skierowany do pracy w Trzebiatowie, gdzie pełnił obowiązki nauczyciela geografii do 1955 roku. Następnie przeniósł się do Szczecina, gdzie przez dwa lata uczył w Szkole Podstawowej nr 15. Jego kariera edukacyjna kontynuowana była aż do momentu przejścia na emeryturę w Szkole Podstawowej nr 34, znajdującej się przy ulicy Małkowskiego 12, która obecnie jest częścią Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 9.

Młode lata

Wacławik, znany wśród swoich uczniów jako „Wacław”, spędził swoje młode lata w Warszawie okresu II Rzeczypospolitej. Doświadczył tragedii Powstania Warszawskiego, w trakcie którego został ranny od strzału niemieckiego snajpera. Po jego upadku wraz z matką i rodzeństwem udał się do Torunia. Jego ojciec pełnił funkcję starszego sierżanta w sztabie Pierwszego Pułku Lotnictwa na Okęciu, pod dowództwem generała Ludomiła Rayskiego. W roku 1939, przez Rumunię, Węgry, Afrykę Północną i Francję, Wacławik dotarł do Wielkiej Brytanii, gdzie przez cały czas wojny służył w lotnictwie. Po zakończeniu wojny, z różnych powodów, nie powrócił do Polski.

Po wojnie, Olgierd osiedlił się na Ziemiach Odzyskanych, w miejscowości Świdwin, gdzie pracował jako traktorzysta aby wspierać swoją rodzinę. To tutaj zrodziła się jego miłość do szeroko pojmowanej turystyki i krajoznawstwa. W 1950 roku w Trzebiatowie założył drużynę harcerską, poprzez którą starał się przekazywać swoją pasję do przyrody, jednocześnie inspirując młodzież do odkrywania piękna Pomorza Zachodniego.

Działalność

W roku 1955 Wacławik osiedlił się w Szczecinie, gdzie rozpoczął długą i owocną pracę edukacyjną, przekazując kolejnym pokoleniom swoją pasję do turystyki oraz pedagogiki. Był założycielem i opiekunem Szkolnego Koła Krajoznawczo-Turystycznego „Wygi Północnego Zachodu”, które funkcjonowało w Szkole Podstawowej nr 34. Dzięki jego zaangażowaniu, uczniowie brali udział w wielu konkursach turystyczno-krajoznawczych oraz olimpiadach geograficznych, zdobywając czołowe lokaty w kraju. Od 1966 roku organizował również cykliczne imprezy turystyczne dla młodzieży szkolnej, takie jak „Leśna sobota”. Stworzył liczne szlaki turystyczne oraz nazwy dla obiektów krajoznawczych. Prowadził rajdy po okolicznych puszczach, takich jak puszcza Bukowa, Wkrzańska oraz Goleniowska, gdzie kształcił młodych miłośników turystyki. Był aktywnym członkiem Rady Opiekunów Szkolnych Kół Turystyczno-Krajoznawczych, a także zainicjował regionalną odznakę turystyczno-krajoznawczą „Znam Szczecin”. Jego zaangażowanie w działalność Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego objawiało się organizowaniem różnorodnych obozów wędrownych oraz rajdów, gdzie pełnił rolę mentora, opiekuna i nauczyciela. Uczniowie pod jego okiem zdobywali odznaki turystyki kwalifikowanej w wielu dziedzinach, w tym:

• Górska Odznaka Turystyczna PTTK,
• Odznaka Turystyki Pieszej,
• Kolarska Odznaka Turystyczna,
• Odznaka Imprez na Orientację.

Życie prywatne

W 1953 roku związał się małżeństwem z Wiesławą, którą poznał w Trzebiatowie. Para doczekała się dwóch córek, które stały się częścią jego życia oraz wielu wspólnych rodzinnych historii.

Odznaczenia i nagrody

Wśród odznaczeń i nagród, które zostały przyznane Olgierdowi Wacławikowi, znajdują się następujące wyróżnienia:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Regionalna Odznaka „Brzdąc”,
• Ogólnopolska Odznaka „Belfer na Szóstkę”.

---

Oceń: Olgierd Wacławik

---