Szymon Gięty

---

Pseudonim

Szymon Gięty otrzymał swoje przezwisko od Zdzisława Morawskiego. Ta nazwa była bezpośrednio związana z jego widokiem, gdy z determinacją oraz pozytywnym nastawieniem pchał swój wózek, mimo że jego sylwetka była lekko przykurczona.

Życiorys

Szymon Gięty urodził się w 1914 roku w Warszawie, gdzie uczęszczał do Technikum Ogrodniczego. W wolnych chwilach był twórcą wielu dzieł, tworzył kronikę oraz albumy z ręcznie malowanymi ilustracjami wiejskich kościołów i dworków. Niestety, te cenne prace spłonęły podczas II wojny światowej, kiedy jego dom rodzinny został zniszczony w 1939 roku.

W trakcie II wojny światowej Szymon był zmuszony do pracy w III Rzeszy, gdzie został wywieziony na roboty przymusowe. Po zakończeniu działań wojennych próbował swoich sił w różnych zawodach, od księgowego w PGR, po pracę palacza. Ostatecznie jednak wybrał życie na marginesie społeczności. Po krótkim powrocie do Warszawy oraz tymczasowym pobycie w Baczynie i Siedlicach, osiedlił się w Gorzowie Wielkopolskim.

W Gorzowie Gięty ulokował się w opuszczonym garażu przy ulicy Cegielnianej, w pobliżu centrum. Zajmował się zbieraniem złomu, makulatury i szklanych butelek, czasami handlując drobnymi przedmiotami. Oprócz tego, rozbawiał mieszkańców miasta w różnoraki sposób, przez co stał się jedną z najbardziej znanych i lubianych postaci lokalnej społeczności.

Jednymi z jego najbardziej rozpoznawalnych żartów było uczestnictwo w pochodach pierwszomajowych, gdzie wraz z innymi maszerującymi prowadził wózek wypełniony przypadkowymi przedmiotami i zwierzętami. Podczas jednego z takich marszy przebrał się za kosmonautę, tworząc strój z odpadów jak lampki i lornetki. W innym roku, będąc w pochodzie, prowadził motocykla z żużlowcem, trzymając tabliczkę „Niech żyje sport”. Pomimo niechęci władz, które starały się powstrzymać Szymona od uczestnictwa w tych wydarzeniach, jego determinacja sprawiała, że zawsze wracał, by dołączyć do marszu, nawet jeżeli było to późno.

Innym rodzajem sztuki żartobliwej był jego pomysł z zapraszaniem przechodniów do zobaczenia „dziwacznych zwierząt” w jego namiocie za niewielką opłatą. Gięty był znany z posiadania rozmaitych zwierząt, które często pokazywał. Na przestrzeni lat woził ze sobą kawki, lisy, sowy, papugi, małpy, psy, koty, kuny, jastrzębie, wiewiórki, szczury, myszy i węże. Często jednak kończyło się to w sposób zabawny: gdy oferował pokaz małpki, widzowie widzieli jedynie swoje odbicie w lustrze, a zamiast egzotycznych ptaków, ukazywał im pomalowane wróble.

Szymon Gięty zdobył również sławę jako mistrz w toczeniu fajerki, finałem jego umiejętności były zawody z 1996 roku, podczas których ustanowił rekord w liczbie zrobionych kółek.

Gięty zmarł 28 listopada 1998 roku w gorzowskim hospicjum św. Kamila, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu komunalnym przy ulicy Żwirowej, gdzie mieszkańcy ufundowali mu nagrobek jako wyraz uznania dla jego osoby.

Upamiętnienie

W celu oddania hołdu Szymonowi Giętemu, 1 maja 2004 roku zrealizowano odsłonięcie jego pomnika, który znajduje się w sercu Gorzowa. W ramach jubileuszu 750-lecia miasta przygotowano także specjalną serię kart kolekcjonerskich, zatytułowanych „Z Szymonem po Gorzowie”. Na odwrocie tych kart umieszczono rysunek pomnika, co dodatkowo podkreśla jego znaczenie w historii tego miejsca.

---

Oceń: Szymon Gięty

---