W artykule przybliżamy postać Stefana Sterlinga-Okuniewskiego, niezwykle ważnego działacza w dziedzinie medycyny w Polsce. Urodził się w 1884 roku, a jego życie zakończyło się w 1934 roku. Był nie tylko lekarzem, ale również majorem Wojska Polskiego, co podkreśla znaczenie jego roli w historii kraju.
Warto zaznaczyć, że Stefan Sterling-Okuniewski był jednym z pionierów polskiej onkologii, a jego praca miała kluczowy wpływ na rozwój tej dziedziny w Polsce. Dzięki jego zaangażowaniu i wysiłkom, onkologia zaczęła zyskiwać na znaczeniu i stała się istotnym aspektem medycyny w naszym kraju.
Życiorys
Stefan Sterling-Okuniewski przyszedł na świat w Warszawie 16 sierpnia 1884 roku. W stolicy ukończył edukację na poziomie średnim, po czym rozpoczął studia na wydziale lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. W związku z jego zaangażowaniem w działalność niepodległościową, został wydalony z uczelni, co skłoniło go do emigracji do Szwajcarii w 1904 roku. Tam uzyskał dyplom doktora medycyny na Uniwersytecie Zuryskim.
Po ukończeniu studiów, Stefan osiedlił się we Wrocławiu, gdzie na Uniwersytecie Wrocławskim zdobył stopień doktora filozofii. Powróciwszy do Polski, założył w Łodzi pierwszą w kraju poradnię onkologiczną, znaną jako Przychodnia Przeciwrakowa. Dodatkowo, przez pewien czas kierował Miejską Pracownią Bakteriologiczną w tym mieście.
W latach 1906-1913 był aktywnym członkiem Towarzystwa Kultury Polskiej. Podczas wojny polsko-bolszewickiej miał zaszczyt kierować zespołem, który pracował nad zbadaniem oraz zwalczaniem pandemii grypy „hiszpanki” wśród żołnierzy. W 1921 roku, Stefan był jednym z założycieli Polskiego Komitetu do Zwalczania Raka, a od 1923 roku pełnił funkcję redaktora naczelnego biuletynu, który stał się trzecim na świecie czasopismem poświęconym nowotworom oraz walką z nimi. Czasopismo to, znane w późniejszych latach jako „Nowotwory”, ukazuje się do dziś.
Współtworzył także pierwszy polski program przeciwnowotworowy, a habilitację uzyskał w 1924 roku na podstawie pracy z zakresu patologii i interny. W 1928 roku został ordynatorem Oddziału Wewnętrznego Szpitala Ujazdowskiego, pełniąc tę funkcję aż do swojej śmierci. Zmarł 10 kwietnia 1934 roku w Warszawie. Po jego odejściu, redaktorem „Nowotworów” został Bronisław Adam Wejnert.
Przypisy
- JanJ. Wnek, The Spanish Flu epidemic in Poland (1918-1919), „Epidemiology: Open Access”, 06.02.2016 r., DOI: 10.4172/2161-1165.1000240, ISSN 2161-1165 [dostęp 01.10.2017 r.]
- EdwardE. Towpik (red.), Rys historyczny czasopisma Nowotwory (1923-2005) [pdf], „Nowotwory. Journal of Oncology”, 56 (1), 2006 r., s. 51–62.
- PKZR, Historia PKZR [online], Polski Komitet Zwalczania Raka, 2013 r. [dostęp 01.10.2017 r.]
- MieczysławM. Kozłowski, Stowarzyszenie Inspektorów Ochrony Radiologicznej [online], www.sior.pl [dostęp 01.10.2017 r.]
- a b c Stefan Sterling-Okuniewski, „Lekarz Wojskowy”, 24, 1934 r., s. 259 [dostęp 01.10.2017 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Medycyna i zdrowie":
Izydor Krzemicki | Mieczysław Podgórski (lekarz) | Samuel Goldflam | Feliks Sommer | Stefania Chodkowska | Stanisław Marczewski | Jakub Ettinger | Andrzej Kułakowski | Zofia Mostowska | Jan Kossakowski (lekarz) | Tadeusz Brzeziński (lekarz) | Ludwik Gundlach | Mieczysław Floksztrumpf | Wojciech Jeske | Janusz Wasyluk | Jan Podgórski | Franciszek Brandt | Henryk Ciszkiewicz | Maria Barbara Cabalska | Antonina LeśniewskaOceń: Stefan Sterling-Okuniewski