Jan Podgórski

---

Życiorys

Jan Podgórski urodził się 3 lipca 1956 roku we Wrocławiu, w rodzinie powiązanej z tradycjami prawniczymi i medycznymi. Jego pradziad był właścicielem ziemskim na Wołyniu i sędzią z zawodu. Jego ojciec, Jan Pilawa-Podgórski (1908–1988), wywodził się ze szlachty, był rotmistrzem w 21 Pułku Ułanów, a po ukończeniu szkoły kawalerii w Grudziądzu, studiował weterynarię. Po wojnie podjął pracę na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie jako adiunkt Kliniki Chirurgicznej, jednocześnie rozpoczynając studia medyczne z neurologią, w wyniku czego stał się neurologiem po ciężkim zawale. Jego matka była internistą z tatarskich korzeni i zmagała się z cukrzycą. Rodzina mieszkała w starym, drewnianym domu w Puławach, stawiając na patriotyzm i kult Piłsudskiego.

Jan ukończył I Liceum Ogólnokształcące w Puławach w 1974 roku, a następnie rozpoczął służbę wojskową jako student Wydziału Lekarskiego na Wojskowej Akademii Medycznej w Łodzi. W 1980 roku, uzyskawszy wyróżnienie, zakończył studia, a po stażu podyplomowym w CKP WAM w Warszawie, służył w Wojskowym Ośrodku Farmacji i Techniki Medycznej (J.W.1391) w Celestynowie. W 1983 roku rozpoczął pracę w Klinice Neurochirurgii CKP WAM, gdzie pod przewodnictwem prof. Stanisława Rudnickiego rozwijał swoje umiejętności neurochirurgiczne. W 1986 roku uzyskał tytuł specjalisty z neurochirurgii oraz neurotraumatologii, a także stopień doktora nauk medycznych. Aż do 1988 roku był adiunktem Kliniki Neurochirurgii Centralnego Szpitala Wojskowego w Warszawie.

Na podstawie rozprawy pt. „Granice operacyjności gruczolaków przysadki mózgowej” habilitował się w 1991 roku. W 1992 roku objął stanowisko kierownika Kliniki, a podczas tego okresu kształcił się w prestiżowych ośrodkach w Szwecji, Niemczech, Wielkiej Brytanii, Kanadzie, Holandii oraz USA. Obtając Certyfikat EANS, stał się członkiem PTNCh, EANS oraz WFNS. W latach 1994-2010 co miesiąc prowadził konsultacje w Puławach, diagnozując i leczyjąc pacjentów w szpitalu na Szaserów w Warszawie.

W 1997 roku, mając 41 lat, zdobył tytuł profesora nauk medycznych. Jan Podgórski był współtwórcą referencyjnego ośrodka diagnostyki i leczenia operacyjnego guzów przysadki mózgowej w WIM. 15 sierpnia 2005 roku, po awansie do stopnia generała brygady przez prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego, został dyrektorem Wojskowego Instytutu Medycznego. Ponadto pełnił jednocześnie rolę kierownika Kliniki oraz aktywnego neurochirurga. Poświęcał się działalności w Fundacji Jolanty Kwaśniewskiej „Porozumienie Bez Barier”.

Wkrótce zaczął być inwigilowany przez służby, a po trudnych doświadczeniach zdrowotnych, zrezygnował z pozycji dyrektora WIM w styczniu 2007 roku. Po jego odejściu szpital finansowo prosperował. 22 sierpnia 2007 roku, został zatrzymany przez agentów CBA (na czele z Mariuszem Kamińskim) i żandarmerię wojskową, w związku z poważnymi zarzutami o korupcję oraz fałszerstwo dokumentacji medycznej. Zatrzymania objęły także czterech lekarzy oraz dwóch pacjentów.

Na konferencji prasowej 23 sierpnia 2007 roku, Mariusz Kamiński ogłosił, że „generał wojska Jan P.” był wśród zatrzymanych, a jego działalność miała powiązania z najgroźniejszymi przestępcami. W tym czasie, generał otrzymał pomoc w szpitalu w Tworkach, gdzie przeszedł konsultację psychiatryczną, w wyniku której został poddany nadzorowi. Ostatecznie, po 48 godzinach, został zwolniony, a sąd wojskowy uznał, że nie ma potrzeby aresztowania generała. Wbrew zarzutom, kontynuował pracę jako lekarz.

W 2008 roku, decyzją nowego ministra obrony narodowej Bogdana Klicha, zakończono jego zawodową służbę wojskową po 35 latach. Podczas procesu, który rozpoczął się w 2010 roku, generał prosił media o nieujawnianie jego inicjałów, podkreślając swoją niewinność. 29 czerwca 2010 roku, Wojskowy Sąd Garnizonowy w Warszawie uniewinnił go z postawionych zarzutów, a prokuratura złożyła apelację. W lutym 2011 roku, Sąd Najwyższy potwierdził jego uniewinnienie. Generał dziękował swojemu adwokatowi, Marianowi Jackowi Hilarowiczowi:

„Prawym sędziom, a zwłaszcza sędziemu, który nie uległ presji i nie zgodził się na wniosek prokuratury o areszt. (…) Byłem planowany na doktora bis. Bo pasowałem. Pachołek Kwaśniewskich, generał, lekarz wojskowy..Wszystko cudnie! Jeden z policji, drugi z wojska. I mamy komplecik! (…). Dzisiaj to wzruszający moment, ja i moja rodzina zapłaciliśmy bardzo wysoką cenę. Na tej sali honor lekarzy został ocalony. Nie pozwolono go zdeptać.” prof. dr hab. n. med. Jan Podgórski

Od 2007 do 2011 roku odbyło się 17 rozpraw sądowych, w tym ta z sierpnia 2010 roku, gdzie pełne uniewinnienie uzyskał również dwóch innych lekarzy. Dyplomowany lekarz ppłk. Piotr J. został uznany winnym, natomiast nie powrócił do służby wojskowej. 23 września 2011 roku, w Puławach, z okazji 95-lecia I LO im. ks. A.J. Czartoryskiego, otrzymał tytuł Honorowego Obywatela Miasta Puław. Podczas ceremonii laudację wygłosił Włodzimierz Karpiński. W 2012 roku został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

W kolejnych latach, pomimo przejścia na emeryturę, kontynuował operacje neurochirurgiczne w wielu miastach, w tym w Warszawie. Po zakończeniu kariery wojskowej, pozostał pracownikiem naukowym Kliniki Neurochirurgicznej WIM oraz objął stanowisko profesora w Szkole Wyższej im. Pawła Włodkowica w Płocku. W 2016 roku znalazł się wśród 10 najwybitniejszych lekarzy na świecie, otrzymując medal „Gloria Medicin” od Polskiego Towarzystwa Lekarskiego. Od 2017 roku współpracuje w cywilnej służbie zdrowia, oferując konsultacje oraz wykonując operacje różnorodnych schorzeń neurologicznych.

Życie prywatne

Jan Podgórski jest dwukrotnie żonaty i ma trójkę dorosłych dzieci. Jego najstarszy syn znajduje się w gronie lekarzy, co jest rodzinną tradycją. Jego druga żona również pracuje w zawodzie medycznym, co podkreśla ich wspólne zainteresowania i zawodową pasję. Co więcej, profesor jest również opiekunem prawnym dla dwójki młodszych dzieci, które zostały przysposobione. Warto dodać, że dzieci jego żony również dążą do zostania lekarzami, co świadczy o silnym wpływie tej profesji na całą rodzinę.

Ordery, odznaczenia i wyróżnienia

Jan Podgórski zdobył liczne odznaczenia oraz wyróżnienia, które podkreślają jego wkład w służbę publiczną i działalność prospołeczną. Oto niektóre z przyznanych mu nagród:

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski – 2012,
• Srebrny Medal za Długoletnią Służbę,
• Medal „Milito Pro Christo” – 2012,
• Medal Zasłużony dla Warszawy – 2006,
• tytuł Honorowego Obywatela Miasta Puław – 2011,
• Odznaka pamiątkowa Wojskowego Instytutu Medycznego – 2005, ex officio,
• Odznaka pamiątkowa z okazji Jubileuszu 50-lecia Szpitala przy Szaserów – 2014,
• Medal „Gloria Medicin” – 2016,
• i inne.

---

Oceń: Jan Podgórski

---