Adam Obarski

---

Życiorys

Adam Obarski to postać o bogatym życiorysie, która swoją edukację rozpoczęła w znanym gimnazjum Władysława Giżyńskiego. Po ukończeniu tego etapu, kontynuował naukę na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego. Wkrótce stał się aktywnym uczestnikiem życia politycznego, obejmując stanowisko przewodniczącego warszawskiego odziału Związku Niezależnej Młodzieży Socjalistycznej. Od 1924 roku związany był z Polską Partią Socjalistyczną, a dwa lata później rozpoczął pracę jako redaktor w „Robotniku”. W latach 1930–1939 był znaczącą postacią w redakcji „Ekspresu Porannego” oraz działał na rzecz młodzieży socjalistycznej, pełniąc funkcję przewodniczącego OM TUR Warszawa-Podmiejska i sekretarza Federacji Socjalistycznych Organizacji Młodzieżowych w Polsce.

Po wybuchu II wojny światowej, w 1939 roku, Obarski pracował w Stołecznym Komitecie Samopomocy Społecznej. Następnie zaangażował się w działania Polskiej Partii Socjalistycznej – Wolność, Równość, Niepodległość, wchodząc w skład władz okręgu Warszawa-Podmiejska. Po aresztowaniu Antoniego Purtala, objął funkcję przewodniczącego tego okręgu. Był również członkiem komendy Gwardii Ludowej WRN Warszawa-Podmiejska. W 1944 roku, po utworzeniu Okręgowej Delegatury Rządu Warszawa-województwo, został jej zastępcą delegata. W czasie powstania warszawskiego, pracował jako redaktor „Wiadomości Radiowych” oraz „Robotnika”, do którego wydań przyczynił się jako członek ludności cywilnej.

Po wojnie Adam Obarski nie spoczął na laurach, lecz podjął działania w konspiracji antykomunistycznej. Jego talent do promocji zauważono, dlatego też przez pewien czas pełnił obowiązki szefa propagandy Delegatury Sił Zbrojnych na Kraj Obszaru Warszawskiego. Od września 1946 roku był wiceprzewodniczącym Komitetu Porozumiewawczego Organizacji Demokratycznych Polski Podziemnej (KPODPP), działając w imieniu Niezależnej Polskiej Partii Socjalistycznej. Po aresztowaniu 6 grudnia 1946 roku, został skazany na 15 lat więzienia w grudniu 1947. Jednak z powodu poważnej choroby, został zwolniony w listopadzie 1954 roku, a wyrok ostatecznie zawieszono w kwietniu 1957 roku.

Po zakończeniu kary, Obarski rozpoczął pracę od stanowisk fizycznych w Stołecznych Zakładach Graficznych, a następnie przeszedł do redakcyjnego świata gazet branżowych, gdzie zyskał uznanie jako redaktor i redaktor techniczny. W latach 1959-1963 pełnił funkcję sekretarza redakcji „Kuriera Polskiego”. Przyczynił się w ten sposób do kształtowania oblicza ówczesnej prasy.

Adam Obarski odszedł z tego świata, ale jego dziedzictwo trwa. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 154-6-27), gdzie pamięć o jego działalności jest wciąż żywa.

---

Oceń: Adam Obarski

---