Zofia Hajkowicz-Brodzikowska

---

Życiorys

Zofia Hajkowicz-Brodzikowska, była córką profesora matematyki, który pracował w Technikum im. Wawelberga i Rotwanda. Swoje wykształcenie średnie zakończyła w Warszawie, gdzie rozwijała swoje zainteresowania polityczne. W dużym stopniu wpływ na jej poglądy miał Włodzimierz Bochenek, aktywny działacz Związku Młodzieży Polskiej. Po roku spędzonym na studiach w Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej zdecydowała się na przeniesienie do Wyższej Szkoły Dziennikarstwa, którą ukończyła w 1938 roku.

Od 1931 roku była czynnie zaangażowana w Związek Polskiej Młodzieży Demokratycznej (ZPMD). Po rozpadzie lewego skrzydła organizacji dołączyła do nowopowstałego Stowarzyszenia Młodzieży Syndykalistycznej (SMS) i jednocześnie jako aktywistka działała w Anarchistycznej Federacji Polski. W latach 1938–1939 pełniła rolę przewodniczącej Wydziału Młodzieżowego Robotniczego Instytutu Oświaty i Kultury im. S. Żeromskiego, gdzie była także redaktorką publikacji, takich jak „Przez syndykalizm do Polski”.

Wraz z mężem, Witoldem Brodzikowskim, aktywnie uczestniczyła w działalności grupy propagandowej Związku Związków Zawodowych, a w październiku 1939 roku zorganizowała tymczasowe centrum mobilizacji rewolucyjnych syndykalistów w Warszawie. W listopadzie tego samego roku wstąpiła do Związku Polskich Syndykalistów. Z kolei od 1940 roku była członkinią Komitetu Centralnego Syndykalistycznej Organizacji „Wolność” wraz z Wiesławem Protschke oraz Jerzym Leszczyńskim.

W swojej pracy odpowiadała za wewnętrzną komunikację oraz nawiązywanie kontaktów z innymi organizacjami, w tym z Tymczasowym Komitetem Pomocy Żydom (Żegota). Jej zadania obejmowały drukowanie fałszywych dokumentów, transport broni oraz prowadzenie działalności drukarskiej w podziemiu. Niestety, 23 grudnia 1943 roku została aresztowana na ulicy Koszykowej w Warszawie. Prawdopodobnie zdradził ją major „Ketling”, który działał w Polskiej Armii Ludowej oraz został oskarżony po wojnie o współpracę z Gestapo.

Po aresztowaniu została poddana brutalnym torturom w Pawiaku, niesławnym nazistowskim więzieniu. Niestety, zmarła 8 stycznia 1944 roku, będąc ofiarą okrutnych metod, które stosowano w trakcie przesłuchań w siedzibie Gestapo przy al. Szucha.

---

Oceń: Zofia Hajkowicz-Brodzikowska

---