Tadeusz Mazurowski

Polityka i administracja

Tadeusz Mazurowski, znany także pod pseudonimem „Mazur”, to postać o bogatej historii, której życie jest przykładem zaangażowania w działania polityczne i społeczne w okresie powojennym. Urodził się 8 września 1923 roku w Warszawie, a swoje życie zakończył tragicznie 12 lipca 1948 roku w Pniewie Wielkim.

Był on nie tylko polskim robotnikiem, ale również aktywnym uczestnikiem II wojny światowej. W trakcie konfliktu walczył w szeregach Gwardii Ludowej i Armii Ludowej, organizacji, która odegrała istotną rolę w walce z okupantem. Po zakończeniu wojny Mazurowski stał się również funkcjonariuszem aparatu bezpieczeństwa ówczesnej Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Życiorys

Tadeusz Mazurowski przyszedł na świat w rodzinie robotniczej, nie zdobył formalnego wykształcenia. W maju 1942 roku w Pustelniku zdecydował się wstąpić do Polskiej Partii Robotniczej i dołączyć do Gwardii Ludowej-Armii Ludowej. W tym okresie uczestniczył w wielu akcjach bojowych oraz dywersyjnych, co świadczy o jego zaangażowaniu w ruch oporu.

Po zakończeniu II wojny światowej, Mazurowski, awansowany do stopnia podporucznika, rozpoczął pracę jako funkcjonariusz Urzędu Bezpieczeństwa. Został przydzielony do zwalczania podziemia antykomunistycznego. Na początku współpracował w grupie dowodzonej przez porucznika Tadeusza Konopkę, która miała za zadanie utworzenie Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Płocku.

Tadeusz Mazurowski szybko awansował, stając na czele Grupy Miejskiej, której celem było identyfikowanie i aresztowanie działaczy organizacji, które były wówczas uznawane przez władze za wywrotowe. W lipcu 1945 roku został przeniesiony do Sochaczewa, gdzie pełnił funkcję zastępcy szefa urzędu. W 1946 roku otrzymał awans do stopnia porucznika.

W maju 1947 roku Mazurowski został mianowany szefem Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Działdowie. Od lutego 1948 roku był słuchaczem Centrum Wyszkolenia Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego. 30 kwietnia 1948 roku objął stanowisko pełniącego obowiązki szefa Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Ciechanowie.

Jego życie zakończyło się tragicznie podczas akcji przeprowadzonej we wsi Pniewo Wielkie. Tam zginął w czasie ataku na grupę Narodowego Zjednoczenia Wojskowego, która była dowodzona przez sierżanta Mieczysława Dziemieszkiewicza, znanego jako „Roja”. Za swoje zasługi został odznaczony Srebrnym Krzyżem Zasługi.

Przypisy

  1. Jacek Pawłowicz „Ludzie płockiej bezpieki. Urząd Bezpieczeństwa Publicznego w Płocku 1945-1956” Seria „Studia i materiały”: tom 10, IPN Warszawa 2007 r. s. 248 ISBN 978-83-60464-29-8.

Oceń: Tadeusz Mazurowski

★★★★★
Średnia ocena:4.79 Liczba ocen:23