Warszawskie Muzeum Chleba

Muzea

Warszawskie Muzeum Chleba to wyjątkowe, prywatne muzem umiejscowione w sercu stolicy, na Pradze-Północ. Swoje podwoje otworzyło w budynku przy ul. Jadowskiej 2, gdzie gromadzi fascynujące eksponaty, które przybliżają historię piekarnictwa oraz cukiernictwa.

W muzeum można zobaczyć zarówno tradycyjne narzędzia używane w piekarnictwie, jak i dokumenty, które obrazują rozwój tej branży na przestrzeni lat. Każdy z eksponatów jest starannie wyselekcjonowany, co sprawia, że W Warszawskim Muzeum Chleba można spędzić czas zarówno ucząc się, jak i będąc świadkiem bogactwa kulturowego zawartego w tej dziedzinie.

Historia

Muzeum, które zostało otwarte w 2000 roku, jest rezultatem zaangażowania Mariana Pozorka, który od 1959 roku prowadził piekarnię i był aktywnym członkiem stołecznego Cechu Piekarzy.

Placówka ta wyróżnia się tym, że należy do najmniejszych muzeów w Warszawie. Od lat 80. XX wieku zbierane kolekcje są starannie eksponowane w trzech salach, które znajdują się w garażu budynku, gdzie mieściła się piekarnia Mariana Pozorka.

Na zawsze pozostanie w pamięci fakt, że założyciel muzeum zmarł 7 grudnia 2015 roku, pozostawiając po sobie miejsce, które kultywuje tradycję piekarnictwa w stolicy.

Eksponaty

W Warszawskim Muzeum Chleba można znaleźć bogaty zbiór eksponatów, które ukazują różnorodność narzędzi i maszyn wykorzystywanych w piekarstwie przez lata. Oto niektóre z nich:

  • maszyna do mielenia ziarna z 1890 roku pochodząca z Wielkiej Brytanii,
  • przesiewacz do mąki datowany na 1902 rok,
  • dzielarka ręczna do bułek, która potrafiła podzielić ciasto na 20 kawałków, z 1910 roku,
  • walcarka do maku i sera z 1912 roku,
  • urządzenie do trzepania worków po mące z 1914 roku,
  • rogalikarka z 1916 roku, z Austro-Węgier,
  • kajzerkówka bębnowa z 1920 roku, pochodząca z Polski,
  • kajzerkówki dwusztancowe z 1936 roku (Polska) oraz 1942 (Austria),
  • kajzerkówka czterosztancowa z 1942 roku z Niemiec,
  • krajalnice do chleba,
  • urządzenie do tłoczenia pierników,
  • gofrownice,
  • młynki do bułki tartej,
  • formy do wypieku chleba, pierników i opłatków,
  • tygiełki do kandyzowania owoców,
  • strychówki, czyli pędzle do smarowania chleba wodą przed pieczeniem i po upieczeniu,
  • bezmiany, wagi oraz odważniki,
  • dzieża, znana również jako bajta, oraz drewniane niecki do ręcznego wyrabiania ciasta,
  • łopaty piekarskie,
  • dyplomy mistrzowskie i czeladnicze (w tym polskie, rosyjskie, niemieckie oraz austriackie), kalendarze piekarskie, zdjęcia, a także wizerunki św. Klemensa – patrona piekarzy i cukierników.

W muzeum można również zobaczyć kilka wyjątkowych artefaktów, takich jak:

  • kwit na sól piekarniczą z 1867 roku, najstarszy eksponat w muzeum,
  • certyfikat wydany w 1873 roku przez Urząd Starszych Zgromadzenia Piekarzy Warszawskich, dotyczący dopuszczenia do produkcji piekarskiej drożdży firmy Mautner i s-ka,
  • niemieckie worki na mąkę z lat 1940 i 1944 z hitlerowską gapą,
  • kartki na chleb,
  • sztandar warszawskiego Cechu Piekarzy z 1947 roku,
  • tabela dozowania ciasta i wagi pieczywa po wypieku z 1952 roku.

Przypisy

  1. Odszedł Marian Pozorek: piekarz starej daty. Do jego piekarni kolejka stała od 6 rano. metrowarszawa.gazeta.pl. [dostęp 11.12.2015 r.]
  2. Chleb już nie smakuje jak 30 lat temu. [w:] TVN Warszawa [on-line]. tvnwarszawa.tvn24.pl, 24.01.2012 r. [dostęp 03.09.2013 r.]
  3. Warszawskie Muzeum Chleba. „Przegląd Piekarski i Cukierniczy”, s. 36, grudzień 2009 r.
  4. Magdalena Stopa, Federico Caponi: Chleb po warszawsku. Warszawa: Wydawnictwo VEDA, 2012 r., s. 127-133. ISBN 978-83-61932-33-8.

Oceń: Warszawskie Muzeum Chleba

★★★★★
Średnia ocena:4.96 Liczba ocen:15