Muzeum Wódki w Warszawie

---

Opis

Muzeum Wódki w Warszawie zostało oficjalnie otwarte 16 grudnia 2017 roku, na mocy inicjatywy Piotra Popińskiego. Jego celem jest dokumentowanie oraz przedstawianie historii gorzelnictwa na terytorium Polski, a także związanych z nim zagadnień. Wódkę ukazuje w szerszym, historycznym kontekście, jako nieodłączny element polskiego dziedzictwa kulturowego oraz tradycji stołowej.

Muzeum gromadzi imponującą kolekcję około 10 tysięcy eksponatów, które są bezpośrednio związane z historią i tradycją produkcji wódki. Większość z tych zbiorów pochodzi z prywatnej kolekcji Piotra Popińskiego oraz Adama Łukawskiego. Wśród eksponatów znajdują się dokumenty ilustrujące dzieje rodzin producentów wódki, rewolucję przemysłową, a także rozwój sztuki użytkowej. W kolekcji można znaleźć butelki, szkło, etykiety, plakaty oraz szyldy reklamowe, które rzucają światło na ewolucję branży.

Muzeum Wódki stanowi część projektu Dom Wódki, którego misją jest propagowanie polskich tradycji kulinarnych i gorzelniczych. W 2016 roku koncepcja Domu Wódki została doceniona przez dziennikarzy BBC, którzy uznali ją za symbol pozytywnych przemian Warszawy po zakończeniu komunizmu. W maju 2018 roku Muzeum Wódki zyskało uznanie, zdobywając nagrodę Orła Wprost za „Innowacyjny koncept gastronomiczno-kulturalny”. Dodatkowo, w czerwcu 2018 roku, za wkład w promowanie polskich tradycji zarówno Muzeum, jak i Dom Wódki otrzymały prestiżowe godło „Teraz Polska”.

Warto również wspomnieć, że Muzeum Wódki jest jednym z dwóch podobnych obiektów w Warszawie, a drugim z nich jest Muzeum Polskiej Wódki.

Kolekcja

Kolekcje Muzeum Wódki łączą dziedzictwo alkoholi z różnych okresów, powstały z fascynujących zbiorów Adama Łukawskiego i Piotra Popińskiego. Przez ponad 20 lat gromadzono niezliczone przedmioty związane z historią trunków, w tym przedwojenne alkohole, różnorodne butelki, elitarną zastawę, jak karafki oraz kieliszki. W zbiorach znajdują się również unikalne publikacje, reklamowe etykiety, karty alkoholi, szyldy oraz fotografie, co kreuje szerszy obraz epokowego zakładu, jego produktów oraz ludzi, którzy od XVIII wieku mieli wpływ na przemysł gorzelniczy.

Wśród eksponatów można podziwiać wiele historycznych artefaktów, do których należy m.in. kieliszek Napoleona Bonaparte. Fascynującym przedmiotem jest także manierka przeznaczona na wódkę, używana przez żołnierzy napoleońskich podczas ich ekspedycji na Moskwę. W muzeum znajdują się także koktajlowe shakery z legendarnego promu Queen Elizabeth oraz pierwszy podręcznik barmański świata, wydany w 1863 roku, sygnowany autografem swojego twórcy, Jerry’ego Thomasa.

Kolekcja polska zachwyca sama w sobie, przyciągając uwagę przedmiotami, takimi jak papierośnica oraz laska Józefa Baczewskiego – postaci z przełomu XIX wieku, znanego jako pioniera nowoczesnej produkcji wódki w Polsce. Baczewski był właścicielem słynnej fabryki we Lwowie i jednym z największych producentów alkoholu w Europie. W zbiorach znajduje się również rzadki Kalendarz Gorzelniczy z 1895 roku, który odkrywa wiedzę na temat procesu produkcji wódki w tamtych czasach.

Dodatkowo, Muzeum gromadzi ponad 100-letnie, nigdy nie otwierane butelki z oryginalnymi alkoholami, z których najstarszy to likier ziołowy „Altvater”, wyprodukowany przez Zygfryda Gesslera w Bielsku-Białej circa 1890 roku. Ten bogaty zbór stanowi nie tylko historyczną wartość, ale także unikalne świadectwo tradycji i kultury związanej z trunkami.

Wystawa stała

W Muzeum Wódki w Warszawie znajduje się kolekcja związana z historią produkcji wódki w Polsce, która została logicznie podzielona na różne galerie. Każda z nich szczegółowo ilustruje i opisuje kluczowe okresy rozwoju tego przemysłu.

• Pierwsza przestrzeń, znana jako Sala „Początek”, zabiera nas w czasy narodzin krajowego przemysłu spirytusowego, ukazując historię lwowskiej rodziny Baczewskich z 1782 roku, rodziny Potockich z Łańcuta z 1784 roku oraz Jakoba Haberfelda z Oświęcimia z 1804 roku,
• Galeria „Rozkwit i Zmierzch” koncentruje się na drugiej połowie XIX wieku oraz pierwszej połowie XX wieku, nazywanym jednocześnie „złotym okresem” dla wódki. W tym miejscu możemy śledzić rozwój sztuki reklamowej, od ozdobnych karafek po bogato ilustrowane etykiety. To także czasy II Rzeczypospolitej, które przyniosły nową dynamikę w rozwoju gorzelnictwa, a także dramatyczne zmiany po wybuchu II wojny światowej,
• Sala „Wódka i szkło” eksponuje kolekcję szklanych i srebrnych kieliszków oraz karafek, co pozwala na zgłębienie kultury konsumpcji wódki. W tej przestrzeni odbywa się także multimedialny spektakl, który pokazuje proces produkcji wódki,
• W Galerii „Przedwojenne alkohole” można podziwiać pełne butelki historycznych alkoholi w towarzystwie szyldów dawno znikłych fabryk,
• Przestrzeń „PRL” prezentuje grafiki oraz szyldy związane z epoką, a także kolekcję szkła od firmy Krosno, najstarszej w Polsce huty szkła,
• Galeria „Sztuka barmańska” uwypukla związane z historią tworzenia koktajli obiekty,
• Na koniec, Galeria „Świat” pokazuje różnorodne przedmioty z globalnego rynku alkoholi, w tym oryginał legendarnych reklam Smirnoff Mule z Woodym Allenem z 1966 roku oraz zbiory Casimira J. Koszarskiego, które obejmują przedwojenne polskie alkohole eksportowane do USA.

W muzeum istnieje także możliwość degustacji wybranych trunków, co czyni wizytę jeszcze bardziej wyjątkową.

---

Oceń: Muzeum Wódki w Warszawie

---