Ulica Henryka Sienkiewicza w Warszawie


Ulica Henryka Sienkiewicza, znajdująca się w sercu Śródmieścia Warszawy, jest miejscem o bogatej historii i znaczeniu kulturalnym.

Ten odcinek miasta przyciąga zarówno mieszkańców, jak i turystów, oferując wiele atrakcji oraz unikalną atmosferę.

Opis

W pierwszej połowie XVIII wieku, na terenie obecnej ulicy, istniała aleja ogrodowa, która została zlikwidowana w 1754 roku w wyniku budowy Szpitala Dzieciątka Jezus. Po przeniesieniu tej placówki na teren folwarku świętokrzyskiego przy ul. Nowogrodzkiej w 1902 roku, na obszarze dawnych terenów szpitalnych i po rozparcelowaniu, wytyczono ulicę, którą nazwano Nowosienna.

W latach 1900−1901, pomiędzy ulicami Jasną a wytyczonymi później Nowosienną i Moniuszki, powstał gmach Filharmonii Warszawskiej. W roku 1908, po przeciwnej stronie ulicy, zbudowano drewniany budynek kina Phènomen, który został rozebrany w 1909 roku. Na jego miejscu, w 1912 roku, oddano do użytku teatr Nowoczesny z salą mieszczącą 520 osób. Po zamknięciu teatru w 1917 roku, w budynku tym miały swoją siedzibę kolejne kina oraz teatry rewiowe, w tym „Polonia” oraz „Rialto”.

W listopadzie 1916 roku, nazwa ulicy została zmieniona na Henryka Sienkiewicza. W czasie obrony Warszawy we wrześniu 1939 roku, część zabudowy ulicy, w tym gmach Filharmonii, została zniszczona przez pożar. W okresie okupacji niemieckiej, przywrócono dawną polską nazwę Nowosienna oraz nadano niemiecką nazwę Neuheustrasse. I tak, w sierpniu 1944 roku, podczas powstania warszawskiego, rejon ulicy Sienkiewicza stał się miejscu koncentracji oraz walk kompanii „Koszta”. Niestety, w 1944 roku, Niemcy zniszczyli kamienice znajdujące się przy tej ulicy.

W odbudowanym po wojnie gmachu Filharmonii Narodowej, główne wejście zostało przeniesione z ul. Jasnej na stronę ul. Sienkiewicza. W latach 1950−1954, zachodnią pierzeję placu Wareckiego, który od 1957 roku nosi nazwę plac Powstańców Warszawy, wypełnił biurowiec Centrali Handlowej Materiałów Budowlanych. Ulica została połączona z placem przez istniejący w jego części cokołowej prześwit.

Ważniejsze obiekty

W okolicach ulicy Henryka Sienkiewicza w Warszawie znajdują się istotne obiekty, które warto odwiedzić. Oto kilka z nich:

Każdy z tych punktów odzwierciedla bogate dziedzictwo kulturowe stolicy, zachęcając do ich odkrywania.

Obiekty nieistniejące

Na ulicy Henryka Sienkiewicza w Warszawie znajdowały się kiedyś interesujące obiekty, które z czasem zniknęły z miejskiego pejzażu. Wśród nich można wymienić:

  • dom Towarzystwa Ubezpieczeniowego „Rosja”,
  • dom firmy Gebethner i Wolff.

Inne informacje

W stolicy Polski można odnaleźć także drugą ulicę noszącą imię Henryka Sienkiewicza, która zlokalizowana jest w dzielnicy Wesoła. Ta sytuacja jest konsekwencją pozostawienia bez zmian ponad 260 dublujących się nazw ulic oraz placów, co miało miejsce po przyłączeniu Wesołej do Warszawy w 2002 roku.

Linki zewnętrze

W zbiorach Archiwum Państwowego w Warszawie znajduje się interesująca kolekcja fotografii ukazujących ulicę Henryka Sienkiewicza z 1940 roku.

Przypisy

  1. Grzegorz Mika. Dwa budynki, jedna Filharmonia. „Skarpa Warszawska”, 21.11.2021 r.
  2. Jerzy S. Majewski: Historia warszawskich kin. Warszawa: Wydawnictwo Agora, 2019, s. 106. ISBN 978-83-268-2722-8.
  3. Jerzy S. Majewski: Historia warszawskich kin. Warszawa: Wydawnictwo Agora, 2019, s. 102, 105. ISBN 978-83-268-2722-8.
  4. Tomasz Szarota: Okupowanej Warszawy dzień powszedni. Studium historyczne. Warszawa: Czytelnik, 2010, s. 49. ISBN 978-83-07-03239-9.
  5. Kwiryna Handke: Zespół Nazewnictwa Miejskiego Warszawy – historia i dokonania, [w:] Śladami nazw miejskich Warszawy. Warszawa: Muzeum Historyczne m.st. Warszawy, 2012, s. 259. ISBN 978-83-62189-21-2.
  6. Załącznik Nr 1 do zarządzenia nr 3800/2013 z dnia 25.01.2013 r. w sprawie wprowadzenia „Katalogu ulic i placów m.st. Warszawy” oraz zasad zapisu nazw obiektów miejskich. [w:] Urząd m.st. Warszawy [on-line]. um.warszawa.pl. [dostęp 23.03.2022 r.]
  7. Kwiryna Handke: Słownik nazewnictwa Warszawy. Warszawa: Slawistyczny Ośrodek Wydawniczy, 1998, s. 347. ISBN 83-86619-97X.
  8. Barbara Król-Kaczorowska: Teatry Warszawy. Budynki i sale w latach 1748-1975. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1986, s. 183. ISBN 83-06-01183-X.
  9. Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 194.
  10. Eugeniusz Szwankowski: Ulice i place Warszawy. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1970, s. 195.
  11. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 178. ISBN 83-01-08836-2.
  12. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 779. ISBN 83-01-08836-2.
  13. Jarosław Zieliński: Realizm socjalistyczny w Warszawie. Warszawa: Fundacja Hereditas, 2009, s. 187. ISBN 978-83-927791-3-1.
  14. Piotr Rozwadowski (red. nauk.): Wielka Ilustrowana Encyklopedia Powstania Warszawskiego. Tom 1. Warszawa: Dom Wydawniczy Bellona i Fundacja „Warszawa Walczy 1939–1945”, 2005, s. 279. ISBN 83-11-10124-8.

Oceń: Ulica Henryka Sienkiewicza w Warszawie

Średnia ocena:4.5 Liczba ocen:16