Kamienica Fukierowska w Warszawie

---

Opis

Historia kamienicy Fukierowskiej w Warszawie sięga XVI wieku, kiedy to na jej miejscu znajdowały się dwa drewniane budynki, które uległy zniszczeniu w pożarze w 1544 roku. W 1552 roku, w miejsce tych domów, wzniesiono murowaną kamienicę, której budowę przeprowadził Jerzy Korb. Użyta do tego cegła nosiła jeszcze cechy gotyckie.

W wyniku remontu przeprowadzonego w 1647 roku przez ówczesnego właściciela, burmistrza Warszawy Baltazara Strubicza, kamienica zyskała połączenie z oficyną poprzez ganki. W 1661 roku już dysponowała trzema kondygnacjami oraz niską sień, która biegła przez całą szerokość budynku. Kolejna przebudowa, która miała miejsce w 1718 roku, dodała jeszcze jedną kondygnację oraz ustabilizowała kształt dziedzińca krużgankowego.

Rok 1782 przyniósł nową fasadę od strony rynku, zaprojektowaną przez Szymona Bogumiła Zuga. W tym okresie pierwsze piętro zdobiły malowidła, które niestety zniszczono podczas II wojny światowej. W 1810 roku kamienica stała się własnością rodziny Fukierów, którzy uruchomili tam popularną winiarnię, a piwnice zaaranżowano na składy winne. Na zachowanym do dzisiaj kamiennym portalu, prowadzącym do kamienicy z rynku, dodano herb Fukierów oraz ich inicjały.

Kameralna kamienica była kilkakrotnie remontowana oraz dekorowana w pierwszych dekadach XX wieku, jednak została uszkodzona w 1939 roku, z kolei w 1944 uległa znacznemu zniszczeniu, które oszacowano na około 55%. Zachowały się jedynie piwnice, fragmenty murów przyziemia, portale oraz część sklepienia parteru. Po wojnie, w latach 1947–1953, zgodnie z projektem Wacława Podlewskiego, kamienicę odbudowano, nadając jej wygląd z końca XVIII wieku, a także wprowadzając nowoczesne dekoracje, jak malowidła inspirowane kontuszowymi wzorami na fasadzie. Sale winiarni stanowią nawiązanie do wczesnego klasycyzmu.

Na renesansowym dziedzińcu odnowione są arkady, a w sieni znajdują się mały drewniany okręcik oraz godło kupieckie. Kamienica dysponuje starodawnymi, żelaznymi gankami od strony Piwnej, balustradami schodowymi, kratkami oraz imponującą piwnicą, w której mieściła się słynna winiarnia Fukierów.

Odbudowa kamienicy po II wojnie światowej została zrealizowana przez Stowarzyszenie Historyków Sztuki, które uzyskało pozwolenie na prace remontowe w 1949 roku. Dziś mieści się tam siedziba Stowarzyszenia, w tym Biblioteka SHS (założona w 1953) oraz Muzeum Fukierowskie SHS (otwarte w 1973). Parter budynku zajmuje restauracja „U Fukiera”.

Rok 1965 to moment, w którym kamienica została wpisana do rejestru zabytków.

---

Oceń: Kamienica Fukierowska w Warszawie

---