Kamienica Jacobsona w Warszawie

Kamienice i domy

Kamienica Jacobsona to interesujący przykład architektury warszawskiej, której forma przypomina elegancki pałacyk umiejscowiony przy al. „Solidarności” 105. Dawniej znajdowała się ona pod adresem ul. Leszno 25 w Warszawie. Powstała około roku 1780, co czyni ją nie tylko istotnym elementem dziedzictwa kulturowego miasta, ale także świadectwem architektonicznych trendów tamtej epoki.

Opis

Projekt kamienicy został zainicjowany przez Jakuba Fontanę, a jego realizację zakończono przy współpracy Szymona Bogumiła Zuga lub Jana Chrystiana Kamsetzera, na zlecenie jubilera królewskiego Fryderyka Jacobsona.

W ciągu swojej historii kamienica była domem dla wielu wybitnych postaci. Jak podkreślił Juliusz Wiktor Gomulicki, znany krytyk literatury oraz ekspert w dziedzinie twórczości Norwida, Jan Norwid mieszkał w budynku razem z przyjacielem, najstarszym z braci Druckich-Lubeckich – księciem Onufrym. To właśnie w tych murach dwaj synowie Norwida, Cyprian i Ludwik, zostali oficjalnie zapisani do zmodyfikowanych szkół średnich, po powstaniu listopadowym.

Budynek nie uniknął zniszczeń podczas II wojny światowej, a w 1944 roku przeszedł znaczne uszkodzenia. Po zakończeniu działań wojennych, jego odbudowa trwała od 1962 do 1977 roku z wprowadzonymi istotnymi zmianami konstrukcyjnymi.

Pomimo tych transformacji, wewnątrz kamienicy zachowały się niektóre dekoracje, które przyciągają uwagę miłośników architektury. Obecnie, ten historyczny obiekt pełni funkcję siedziby Instytutu Archeologii i Etnologii PAN.

Przypisy

  1. Instytut Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk. iaepan.edu.pl. [dostęp 11.11.2019 r.]
  2. Marta Leśniakowska: Architektura w Warszawie. Warszawa: Arkada Pracownia Historii Sztuki, 2005 r., s. 153. ISBN 83-908950-8-0.
  3. a b Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994 r., s. 306. ISBN 83-01-08836-2.

Oceń: Kamienica Jacobsona w Warszawie

★★★★★
Średnia ocena:4.83 Liczba ocen:16