Ambasada Szwecji w Polsce

---

Podział organizacyjny

W strukturze placówki znajdziemy szereg kluczowych jednostek, które pełnią istotne funkcje w jej działalności. Do ważnych elementów organizacyjnych należy Biuro Radcy Handlowego oraz Business Sweden, które wcześniej było znane jako Szwedzka Rada ds. Handlu. Te instytucje wspierają rozwój współpracy gospodarczej oraz promują szwedzką ofertę na polskim rynku, co jest niezbędne dla efektywnej wymiany handlowej.

Ambasada z siedzibą przy ul. Czackiego 7–9 służy jako centralny punkt dla działalności tych jednostek.

Historia

Do I wojny światowej

W czasach przed I wojną światową, stałe poselstwo Szwecji istniało w Warszawie od 1719 do 1795 roku. W ramach relacji dyplomatycznych pomiędzy Szwecją a Rosją, w Warszawie działał również konsulat szwedzki. Konsulat ten był zlokalizowany m.in. przy ul. Królewskiej 29, gdzie funkcjonował od 1876 do 1880, a budynek ten już nie istnieje. Następnie konsulat przeniósł się do kamienicy Kazimierza Granzowa przy ul. Marszałkowskiej 64, co miało miejsce w latach 1881–1885, również wówczas obiekt nie przetrwał do dzisiaj. Przenoszono się dalej, m.in. do kilku innych lokalizacji w Warszawie, jak ul. Marszałkowska 41 (1887), gdzie budynek również zniknął, a także pałacu Blocha przy ul. Marszałkowskiej 154, gdzie konsulat funkcjonował w latach 1888–1905 – także nieistniejącym obecnie. W późniejszych latach, pomiędzy 1908 a 1912 rokiem, konsulat mieścił się przy ul. Leszno 27, aby w 1913 roku zająć budynek szwedzkiego Towarzystwa Telefonów „Cedergren” przy ul. Zielnej 37.

Od 1652 roku, Szwecja posiadała przedstawiciela akredytowanego, czyli rezydenta lub konsula w Gdańsku. Lokalizacje w Gdańsku zmieniały się wielokrotnie, w tym Hundegasse 265, aktualnie ul. Ogarna 44 (w latach 1839–1844), oraz wiele innych ulic, takich jak Hundegasse 124 czy św. Ducha 56, aż po Wały Jagiellońskie 6, które były siedzibą do 1911 roku.

Po I wojnie światowej

Po zakończeniu I wojny światowej, Polska i Szwecja nawiązały formalne stosunki dyplomatyczne w 1919 roku. Na początku, szwedzkie poselstwo umieszczono w dotychczasowej siedzibie konsulatu przy ul. Zielnej 37 (1919–1922). Następnie, w latach 1923–1927, przeniesiono je do pałacu Potockich, zlokalizowanego przy ul. Krakowskie Przedmieście 15 oraz ul. Ossolińskich 4. Kolejny przenos był do ul. Królewskiej 3 (1928-1934), co również było rozwiązaniem tymczasowym, ponieważ obiekt nie przetrwał. Ostatecznie, w 1935 roku przeprowadzono budowę nowego neorenesansowego budynku ambasady przy al. Szucha 8, który obecnie służy jako ambasada. Ważna budowa, kosztująca 600 tys. koron szwedzkich, została zrealizowana przez architekta Curta Björklunda.

Niestety, w 1939 roku, podczas nalotów niemieckich, ambasada została uszkodzona, a w wyniku tragicznych okoliczności w tym zdarzeniu zginęło dwóch członków personelu. W 1944 roku budynek narażono na dalsze uszkodzenia i częściowe spalenie.

Podczas wojny polsko-bolszewickiej, w obliczu zagrożenia zajęcia Warszawy przez nieprzyjaciela, personel poselstwa był zmuszony do ewakuacji i tymczasowo przenosił się do Poznania.

Szwecja prowadziła również działalność konsularną w Wolnym Mieście Gdańsku: od 1912 do 1936 roku przy Langer Markt 20 (Długi Targ), a także w Hansaplatz 2, które obecnie jest miejscem znanym jako Zieleniak. Konsulat i wicekonsulat funkcjonowały także w Katowicach przy ul. Rymera 3 aż do 1938 roku.

Po II wojnie światowej

Po zakończeniu II wojny światowej, odnawiano relacje dyplomatyczne na poziomie poselstw. W 1945 roku ambasada miała swoją siedzibę w hotelu Polonia, usytuowanym w al. Jerozolimskich 45. Po odbudowie, w 1945 roku, obecna ambasada przeniosła się do siedziby przy ul. Bagatela 3. W 1956 roku status poselstwa został podniesiony do rangi ambasady. Budynek przechodził następnie proces modernizacji i rozbudowy w latach 1989 i 1999. W latach 1945-1954 funkcjonował również konsulat w Gdańsku w Dworze Uphagena przy ul. Grunwaldzkiej 5 oraz w Gdyniу przy ul. Starowiejskiej 1. Długotrwały konsulat generalny w Gdańsku istniał od 1998 do 2008 roku, z siedzibą przy ul. Chmielnej 101-102. Dodatkowo, w latach 1948-1993, konsulat szwedzki posiadał również swoje biuro w Szczecinie, w tym m.in. przy ul. Bolesława Prusa 4 oraz u al. Niepodległości 17. Współcześnie Wydział Handlowy ambasady miał swoją siedzibę na różnych adresach, z ul. Pytlasińskiego 13a (1991-1996), ul. Wołodyjowskiego 74 (2001-2004), i ul. Królewskiej 16 (2006-2011), przed przeniesieniem do obecnego miejsca przy ul. Czackiego 7/9 w 2011 roku. Wydział Wizowy natomiast przez pewien czas utrzymywany był przy ul. Miłobędzkiej 12 (1991-1993).

Ambasadorzy Szwecji w Polsce po 1918

W historii stosunków dyplomatycznych między Polską a Szwecją, ambasadorzy odgrywają kluczową rolę. Ich działalność zaczęła się po zakończeniu I wojny światowej, kiedy to Polska uzyskała niepodległość w 1918 roku.

Poniżej przedstawiono listę ambasadorów Szwecji, którzy pełnili swoją misję w Polsce od tego czasu do chwili obecnej. Dany wykaz zawiera m.in. imiona i nazwiska, okresy urzędowania oraz tytuły pełnionych funkcji.

Imię i nazwisko	Okres urzędowania	Tytuł
Carl Ivan Danielsson	1919–1920	Chargé d’affaires
Cossva Anckarsvärd	1920–1931	Poseł
Einar Hennings	1931–1934	Poseł
Erik Boheman	1934–1937	Poseł
Joen Lagerberg	1937–1939	Poseł
brak	1939–1945	–
Claes Westring	1945–1948	Poseł
Gösta Engzell	1949–1951	Poseł
Eric von Post	1951–1956	Poseł
Gunnar Reuterskiöld	1956	Poseł
Gunnar Reuterskiöld	1956–1959	Ambasador
Ragnvald Bagge	1959–1962	Poseł
Erik Kronvall	1963–1969	Ambasador
Claës Ivar Wollin	1969–1976	Ambasador
Carl Johan Rappe	1976–1979	Ambasador
Knut Thyberg	1979–1984	Ambasador
Örjan Berner	1984–1987	Ambasador
Jean-Christophe Öberg	1987–1991	Ambasador
Karl-Vilhelm Wöhler	1991–1996	Ambasador
Stefan Noreén	1996–2000	Ambasador
Mats Staffansson	2000–2005	Ambasador
Tomas Bertelman	2005–2008	Ambasador
Dag Hartelius	2008–2010	Ambasador
Staffan Herrström	2011–2015	Ambasador
Inga Eriksson Fogh	2015–2017	Ambasador
Stefan Gullgren	2017–2023	Ambasador
Andreas von Beckerath	od 2023	Ambasador

---

Oceń: Ambasada Szwecji w Polsce

---