Ambasada Portugalii w Polsce

---

Podział organizacyjny

Ambasada Portugalii w Polsce odgrywa kluczową rolę w relacjach dyplomatycznych pomiędzy Polską a Portugalią. W ramach jej struktury organizacyjnej znajdują się różne sekcje, które wspierają różnorodne funkcje i zadania.

W skład przedstawicielstwa wchodzą:

• sekcja konsularna (port. Secção Consular),
• biuro radcy handlowego i turystyki – przedstawicielstwo portugalskiej agencji promocji inwestycji i handlu zagranicznego AICEP-Portugal Global (port. Comércio e Turismo – Agência para o Investimento e Comércio Externo de Portugal AICEP-Portugal Global),
• Instytut Camõesa (port. Instituto Camões).

Siedziba

Przed I wojną światową

W czasach rozbiorowych, Portugalia prowadziła działalność konsularną w Polsce, co było istotnym elementem jej polityki zagranicznej. Konsulaty powstały w kilku kluczowych miejscowościach:

• w Gdańsku: siedziba znajdowała się przy Lastadie 35b, obecnie ul. Stągiewna (1897–1900), potem w Milchkannengasse 32 i na Długim Targu (1910–1915),
• w Warszawie: biuro początkowo funkcjonowało w pałacu Paca przy ul. Miodowej 15 (1892–1902), a później w różnych lokalizacjach, w tym na ul. Włodzimierskiej 8 oraz Świętokrzyskiej 28 (1909–1913),

To właśnie tam, w czasie I wojny światowej, Portugalia podniosła rangi swojego przedstawicielstwa do konsulatu generalnego.

Okres międzywojenny

W 1919 roku, po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, doszło do powołania pełnoprawnej misji dyplomatycznej. Portugalia uznała Polskę de iure 21 czerwca tego samego roku, co zaowocowało kontynuacją działalności w budynku dotychczasowego konsulatu. Przedstawicielstwo miało swoją siedzibę przy ul. Świętokrzyskiej 28 (1919–1924), a następnie przeniosło się na ul. Senatorską 37 (1924–1927) oraz na ul. Nowosenatorską 2 (1928).

Misja była kilkakrotnie relocowana, na przykład do ul. Foksal 14 (1930–1937) oraz w pałacu Kronenberga na pl. Małachowskiego 4 (1938), jednak większość tych obiektów obecnie już nie istnieje. W tym samym czasie, Portugalia posiadała również konsulaty w Gdańsku przy Dominikswall 12.

Po II wojnie światowej

Po zakończeniu drugiej wojny światowej, Portugalia wstrzymała uznawanie nowego rządu w Polsce, pozostając w kontakcie z rządem RP na uchodźstwie. Formalne stosunki dyplomatyczne z Polską Rzeczpospolitą Ludową nawiązały dopiero w 1974 roku. W tamtym okresie, ambasada miała swoją siedzibę w hotelu Forum przy ul. Nowogrodzkiej 24–26 (1975), a także w ul. Dąbrowieckiej 19 (1978–1996) czy też przy ul. Zwycięzców 12 (1996–2003).

Ostatecznie, w 2011 roku ambasada przeniosła się do nowego budynku przy ul. Ateńskiej 37, a Wydział Handlowy – przedstawicielstwo ICEP, wcześniej znajdował się w różnych lokalach, m.in. na ul. Świętokrzyskiej 30 oraz ul. Koźmińskiej 10.

Przedstawiciele dyplomatyczni Portugalii w Polsce

Posłowie

W historii dyplomacji Portugalii w Polsce, kluczowe postacie pełniły swoje funkcje w różnych latach, przyczyniając się do wzmacniania relacji między oboma krajami. Do wybitnych posłów zaliczają się:

• Vasco de Quevedo (1923–1930),
• Thomás Ribeiro de Mello (1930–1933),
• César de Sousa Mendes (1933–1939),
• António de Faria (1945).

Ambasadorowie

W ciągu wielu lat, Portugalia mianowała szereg ambasadorów, którzy odgrywali ważną rolę w reprezentowaniu swojego kraju w Polsce. Oto lista ambasadorów, którzy pełnili swoje funkcje:

• António Augusto Coelho (1975–1977),
• António Pinto de Mesquita (1977–1979),
• Manuel Sa Nogueira (1979–1984),
• Luis Nuno da Veiga de Meneses Cordeiro (1984–1989),
• Rui Fernando de Meira Ferreira (1989–1995),
• Manuel António Pacecho Jorge Barreiros (1995–1998),
• Luis Miguel Leonardo da Silva (1998–1999; chargé d’affaires ad interim),
• Álvaro Gil Gonçalves Pereira (1999–2003),
• Maria Margarida Araújo de Figueiredo (2003–2006),
• José Duarte Sequeira e Serpa (2006–2013),
• Maria Amélia Maio de Paiva (2013–),
• Luís Manuel Ribeiro Cabaço (2019–).

---

Oceń: Ambasada Portugalii w Polsce

---