Zuzanna Rabska


Zuzanna Rabska, znana z rodowego nazwiska Kraushar, przyszła na świat 22 września 1888 roku w Warszawie. Była postacią o wyjątkowym dorobku artystycznym oraz literackim. Jej życiorys zakończył się 23 października 1960 roku, również w Warszawie.

Rabska to nie tylko poetka, ale także pisarka i tłumaczka, która pozostawiła po sobie trwały ślad w polskiej literaturze. Jej prace ukazują szeroką paletę emocji i myśli, czyniąc ją istotną postacią w swoim czasie.

Życiorys

W latach 1892–1898 Zuzanna Rabska uczęszczała do tajnej pensji, którą prowadziła Zuzanna Morawska. Po zakończeniu nauki w pensji, w 1898 roku, stała się studentką warszawskiego Uniwersytetu Latającego. Następnie kontynuowała swoją edukację na wydziale filologii polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Po zakończeniu studiów Zuzanna Rabska zdobyła doświadczenie zawodowe, pracując w Czytelniach Bezpłatnych Warszawskich Towarzystw Dobroczynności. Była nie tylko aktywną uczestniczką życia literackiego, ale również współtwórczynią polskiego Towarzystwa Bibliofilów. W latach 1925–1939 regularnie pisała w dziale kroniki literackiej popularnego „Kuriera Warszawskiego”. Jej twórczość poetycka często koncentrowała się na tematyce patriotycznej, czerpiąc z młodopolskiej stylistyki.

Rabska pasjonowała się także ekslibrisem, gromadząc bogatą kolekcję dawnych egzemplarzy. Należała do grona współzałożycieli Towarzystwa Miłośników Ekslibrisu w Warszawie. W uznaniu jej osiągnięć, była odznaczona belgijskim Krzyżem Kawalerskim Orderu Leopolda II.

Po jej śmierci, Zuzanna Rabska została pochowana na cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze 51-1-28.

Życie prywatne

Zuzanna Rabska była córkąAleksandra Kraushara (1843–1931) oraz Jadwigi z domu Bersohn (1853–1912). W jej życiu prywatnym ważną rolę odegrał mąż, który był publicystą, a także uznawanym krytykiem literackim i teatralnym, Władysław Rabski. Wspólnie mieli córkę, Aleksandrę Stypułkowską.

Nowele i poezje

Twórczość Zuzanny Rabskiej obejmuje bogaty zbiór nowel i wierszy, które zachwycają różnorodnością tematów i głębią emocji. Poniżej przedstawiamy kilka z jej ważniejszych dzieł:

  • Agatka ze Starego Miasta,
  • Barbarzyńska,
  • Bożenka – dziecko wojny,
  • Pod choinką,
  • Tajemniczy podróżny,
  • 1909 – Zanim światła pogasną,
  • 1912 – Dogaressa,
  • 1913 – Miłość mówi,
  • 1916 – Warszawa w sonetach,
  • 1918 – W płonącym lesie,
  • 1920 – Tajemnice Łazienek,
  • 1922 – Młodość w niewoli. Opowiadanie z czasów szkoły apuchtinowskiej dla młodego wieku,
  • 1924 – Skrzynka z dukatami,
  • 1925 – Magia książki,
  • 1925 – Baśnie kaszubskie,
  • 1926 – Pod harcerskim sztandarem,
  • 1927 – Grzech markizy,
  • 1928 – O dzieciach nie dla dzieci,
  • 1932 – Marmur i słońce,
  • 1939 – Antykwariusz Bazyli,
  • 1941 – Kasia i księżyc,
  • 1947 – Książka i wojna,
  • 1947 – Przygody Grypsa w zburzonej Warszawie,
  • 1948 – Miłość Urszuli Orlikówny,
  • 1957 – Godzina prawdy,
  • 1959 – Ania w Łazienkach,
  • 1959 – Moje życie z książką (wspomnienia).

Każde z tych dzieł odzwierciedla nie tylko talent literacki autorki, ale także jej osobiste przeżycia oraz historie, które w znaczący sposób wpłynęły na jej twórczość.

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: KRAUSHAROWIE I RABSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 03.02.2020 r.]

Oceń: Zuzanna Rabska

Średnia ocena:4.75 Liczba ocen:20