Halina Leska

---

Życiorys

Przyszła na świat w 1890 roku w rodzinie Maksymiliana Landy’ego oraz Berty z domu Beiler. 20 kwietnia 1918 poślubiła Zbigniewa Arnda, inżyniera mechanika, urodzonego w 1885 roku, który zmarł w 1963 roku. Jej edukacja muzyczna obejmowała naukę śpiewu u Karoliny Pietraszewskiej w Warszawie, kontynuując ją w latach 1909-1911 w klasie Aleksandra Myszugi w Szkole Muzycznej Warszawskiego Towarzystwa Muzycznego. W następnych latach doskonaliła swoje umiejętności u H. Kritikos w Paryżu, a w latach 1913-1914 uczęszczała do szkoły śpiewu i gry operowej prowadzonej przez Gemmę Bellincioni w Berlinie.

28 grudnia 1914 zadebiutowała w Teatrze Wielkim w Warszawie. Od tego momentu, aż do 1938 roku, była stałym elementem warszawskiej sceny operowej. W 1918 roku zaczęła używać dwuczłonowego nazwiska Leska–Arnd. Oprócz warszawskich występów, pojawiała się na deskach innych miast, między innymi w poznańskim Teatrze Wielkim w 1920, w Krakowie w 1921 i 1936 roku z zespołem opery warszawskiej, w 1923 roku wystąpiła w Płocku oraz Brześciu, w 1929 roku znalazła się wśród artystów Rzeszowa, a w 1927 i 1930 roku brała udział w przedstawieniach Łódzkiego Towarzystwa Operetkowego.

Po wybuchu II wojny światowej, we wrześniu 1939 roku, zdecydowała się opuścić Polskę. Przez Rumunię dotarła do Paryża, gdzie występowała w radiu francuskim, dodatkowo koncertując w obozach polskich żołnierzy oraz w skupiskach górników. Dalsze lata spędziła w Turcji, Libanie oraz Brazylii, gdzie mieszkała od 1947 do 1957 roku. Powróciła do rodzinnego miasta Warszawy w lipcu 1957 roku.

Zmarła w 1969 roku i została pochowana na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, kwatera 69-5-13,14.

---

Oceń: Halina Leska

---