Zbigniew Józef Kraszewski

Duchowieństwo i religia

Zbigniew Józef Kraszewski, urodzony 12 lutego 1922 roku w Warszawie, pozostaje znaczącą postacią w historii polskiego Kościoła katolickiego. Jego życie, które zakończyło się w rodzinnym mieście 4 kwietnia 2004 roku, obfitowało w ważne osiągnięcia i pełnione funkcje.

Był on duchownym rzymskokatolickim, który miał zaszczyt pełnić rolę biskupa pomocniczego w archidiecezji warszawskiej w latach 1970–1992. Pełnił również istotną rolę jako biskup pomocniczy warszawsko-praski od 1992 do 1997 roku. Jego zaangażowanie w sprawy społeczne oraz duchowe, a także dbałość o rozwój diecezji przyczyniły się do jego szanowanej pozycji w hierarchii Kościoła.

Od roku 1997 mianowany został biskupem pomocniczym senior diecezji warszawsko-praskiej, co podkreśla jego długotrwałe zaangażowanie w duchowe przewodzenie wiernym.

Życiorys

Biskup Zbigniew Józef Kraszewski urodził się w rodzinie inteligenckiej, jako syn Józefa, który był kapitanem Wojska Polskiego. W jesieni 1942 roku zakończył edukację w Metropolitalnym Seminarium Duchownym Św. Jana Chrzciciela w Warszawie, uzyskując stopień kaprala podchorążego. W 1943 roku, we wrześniu, zapisał się na I tajny kurs w tej samej instytucji. Wziął aktywny udział w powstaniu warszawskim jako kapelan Armii Krajowej, mimo że wówczas jeszcze nie przyjął święceń kapłańskich.

Po zakończeniu działań wojennych, kontynuował swoją edukację na Wydziale Teologii Katolickiej Uniwersytetu Warszawskiego, który ukończył w 1949 roku. Święcenia kapłańskie otrzymał 12 marca 1949 roku w Warszawie, z rąk Stefana Wyszyńskiego. Jako wikariusz pracował najpierw w Lesznie koło Błonia oraz w Piastowie w latach 1949-1952. Następnie pełnił posługę w parafii św. Wawrzyńca w Warszawie od 1952 do 1956 roku.

W 1954 roku uzyskał tytuł doktora teologii, specjalizując się w teologii dogmatycznej, a w latach 1963-1964 kontynuował studia w Rzymie. Od 1956 roku rozpoczął pracę jako profesor w Metropolitalnym Seminarium Duchownym św. Jana Chrzciciela w Warszawie, gdzie pełnił również funkcje prefekta (1956-1964), wicerektora (1964-1969) oraz rektora (1969-1970). W 1970 roku objął stanowisko proboszcza parafii Bożego Ciała w Warszawie, która znajduje się przy katedrze Matki Bożej Zwycięskiej.

5 listopada 1970 roku został mianowany biskupem pomocniczym archidiecezji warszawskiej z tytularną stolicą Horreomargum. Sakrę biskupią przyjął 8 grudnia 1970 roku z rąk kardynała Stefana Wyszyńskiego. W latach 1970-1992 pełnił rolę wikariusza generalnego archidiecezji warszawskiej. W Episkopacie Polski zajmował się działalnością wiceprzewodniczącego Komisji Maryjnej oraz Komisji Duszpasterstwa Akademickiego i od 1989 roku był ogólnopolskim duszpasterzem kombatantów.

W dniu 25 marca 1992 roku przeniesiono go na stanowisko biskupa pomocniczego nowo utworzonej diecezji warszawsko-praskiej. Po osiągnięciu wieku emerytalnego, 6 grudnia 1997 roku, przeszedł w stan spoczynku. Otrzymał liczne odznaczenia, takie jak Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (przyznany przez rząd na wychodźstwie w 1979 roku), Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (nadający przez Lecha Wałęsę w 1994 roku), Medal Wojska (czterokrotnie), Krzyż Walecznych, Krzyż Armii Krajowej, Krzyż Narodowego Czynu Zbrojnego oraz Medal Polonia Mater Nostra Est.

Biskup Zbigniew Józef Kraszewski spoczywa w grobie rodzinnym na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.

Wybrane publikacje

Wśród osiągnięć Zbigniewa Józefa Kraszewskiego można znaleźć istotne publikacje, które odzwierciedlają jego wiedzę oraz zaangażowanie w tematykę teologiczną. Oto niektóre z nich:

  • 1949: obrzęd święceń kapłańskich w świetle najnowszych dokumentów papieża Piusa XII,
  • 1960: matka i królowa nasza,
  • 1963: zagadnienie łaski u apologetów II,
  • 1964: mariologia,
  • 1965: udział Matki Bożej w dziele odkupienia,
  • 1980: sto dowodów na istnienie Boga,
  • 1984: miłosierdzie Boże ratunkiem dla świata.

Przypisy

  1. Ks. bp. Zbigniew Kraszewski ps. „Zbigniew”, „Zetka”, „Zbyś”. Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej, 2004. [dostęp 12.06.2014 r.]
  2. Kwatera 33-3-6. Cmentarze. mapa.uw.warszawa.pl. [dostęp 20.10.2013 r.]
  3. Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 32, nr 7 z 31.12.1979 r.
  4. a b M.P. z 1994 r. nr 54, poz. 454.

Oceń: Zbigniew Józef Kraszewski

★★★★★
Średnia ocena:4.77 Liczba ocen:16