Wojciech Wojtecki

---

Życiorys

Wojciech Wojtecki rozpoczął swoją przygodę z aktorstwem we wczesnych latach trzydziestych, stawiając pierwsze kroki na scenie Teatru Miejskiego Kameralnego w Częstochowie. Jego talent szybko zyskał uznanie, co pozwoliło mu na występy w różnych prestiżowych teatrach w całej Polsce. Sezon 1934/35 spędził w Teatrze im. Słowackiego w Krakowie, a od lutego 1936 roku dołączył do grona artystów Teatru Ateneum w Warszawie. Maj 1936 roku przyniósł mu występy na scenie Teatru Narodowego w ramach spektaklu Warsztatu Teatralnego.

Do października 1937 roku związany był z Teatrem Malickiej, a kolejny sezon (1937/38) spędził we lwowskich Teatrach Miejskich. Ostatnim przystankiem przed wybuchem wojny był dla niego Teatr Mały w Warszawie, gdzie występował w sezonie 1938/39. Swoje umiejętności aktorskie zaprezentował również na dużym ekranie, wcielając się w rolę hrabiego Bohdana Michorowskiego w filmie „Ordynat Michorowski”.

Gdy wojna zdobyła Europę, Wojtecki znalazł schronienie na Węgrzech. W Budapeszcie zorganizował Teatr Objazdowy Polskiej YMCA, który przez półtora roku przybliżał polską kulturę tamtejszej polonii. Następnie los skierował go do Palestyny, gdzie zasilił szeregi Teatru Żołnierskiego Samodzielnej Brygady Strzelców Karpackich, później przemianowanego na Czołówkę Karpacką, a końcowo na Teatr Dramatyczny 2 Korpusu. Na Bliskim i Środkowym Wschodzie nie tylko występował, ale także pisał sztuki oraz piosenki, takie jak nagrodzony Marsz, marsz, Brygado Karpacka.

Po wojnie Wojciecki osiedlił się w Wielkiej Brytanii. Angażował się tam w tworzenie polskiego życia teatralnego, będąc dyrektorem londyńskiego Teatru Aktora oraz organizując przedstawienia, między innymi w Scala Theatre w Londynie. Od 1957 do 1960 roku pełnił funkcję prezesa ZASP na Emigracji. Lata 60. spędził w Monachium, współpracując z Radiem Wolna Europa, aż do tragicznej śmierci w wypadku samochodowym.

Wojciech Wojtecki był dwukrotnie żonaty, najpierw z aktorką Krystyną Ankwicz, a następnie z aktorką i pisarką Weroniką Lechówną.

Role teatralne

Wojciech Wojtecki, wybitny aktor teatralny, zapisał się na kartach historii polskiego teatru dzięki swoim znakomitym rolom. Oto niektóre z jego najbardziej znaczących wystąpień:

• 1934: Damy i huzary, Aleksander Fredro – w roli Edmunda,
• 1935: Klub kawalerów, Michał Bałucki – jako Topolnicki, w reżyserii Karola Wyrwicza-Wichrowskiego, Teatr Miejski im. Juliusza Słowackiego w Krakowie,
• 1935: Balladyna, Juliusz Słowacki – jako Kirkor, w reżyserii Iwo Galla, Stołeczny Teatr Powszechny w Warszawie,
• 1936: Pan Geldhab, Aleksander Fredro – w roli Lubomira, w reżyserii Stanisławy Perzanowskiej, Teatr Ateneum w Warszawie,
• 1951: Uciekła mi przepióreczka, Stefan Żeromski – w roli Przełęckiego, w reżyserii Wojciecha Wojteckiego, Teatr Aktora w Londynie,
• 1952: Fircyk w zalotach, Franciszek Zabłocki, Teatr Aktora w Londynie,
• 1954: Pociąg do Wenecji, Georges Berr, Louis Verneuil – w roli Michała Ancelota, w reżyserii Wojciecha Wojteckiego, Teatr Aktora w Londynie,
• 1955: Pan Tadeusz, Adam Mickiewicz – jako Hrabia, w reżyserii Leopolda Kielanowskiego, Teatr Polski ZASP w Londynie,
• 1955: Skiz, Gabriela Zapolska – w roli Tolo, w reżyserii Leopolda Kielanowskiego, Teatr Nowy w Londynie,
• 1957: Wyzwolenie, Stanisław Wyspiański – jako Reżyser, w reżyserii Leopolda Kielanowskiego, Teatr Polski ZASP w Londynie,
• 1958: Klub kawalerów, Michał Bałucki – jako Wygodnicki, w reżyserii Wojciecha Wojteckiego, Teatr Polski ZASP w Londynie,
• 1958: Książę Niezłomny, Juliusz Słowacki – jako Don Fernand, w reżyserii Leopolda Kielanowskiego, Teatr Polski ZASP w Londynie,
• 1959: Rejtan, Kazimierz Brończyk – w roli Króla Stanisława Augusta Poniatowskiego, w reżyserii Leopolda Kielanowskiego, Teatr Polski ZASP w Londynie.

Reżyseria

W dorobku reżyserskim Wojciecha Wojteckiego znajdują się niezliczone spektakle wystawiane w Londynie. Jego twórczość obejmowała wiele znanych dzieł, które zdobyły uznanie zarówno wśród krytyków, jak i publiczności.

• 1951: Polityka i miłość, Laszlo Bus-Fekete, Teatr Aktora, Londyn,
• 1951: Uciekła mi przepióreczka, Stefan Żeromski, Teatr Aktora, Londyn,
• 1952: Fircyk w zalotach, Franciszek Zabłocki, Teatr Aktora, Londyn,
• 1953: Grzegorz Dyndała, czyli mąż pognębiony, Molière, Teatr Aktora, Londyn,
• 1954: Pociąg do Wenecji, Georges Berr, Louis Verneuil, Teatr Aktora, Londyn,
• 1954: Ptak, Jerzy Szaniawski, Teatr Aktora, Londyn,
• 1954: Gość oczekiwany, Zofia Kossak-Szczucka, Teatr Polski ZASP, Londyn,
• 1954: Oficer gwardii, Ferenc Molnár, Teatr Aktora, Londyn,
• 1954: Krystyna musi mieć syna, Marek Gomuliński, Teatr Aktora, Londyn,
• 1955: Porwanie Sabinek, Julian Tuwim, Teatr Aktora, Londyn,
• 1955: Szczęście Frania, Włodzimierz Perzyński, Teatr Aktora, Londyn,
• 1957: Trafika pani generałowej, Laszlo Bus-Fekete, Teatr Aktora, Londyn,
• 1958: Klub kawalerów, Michał Bałucki, Teatr Polski ZASP, Londyn.

W każdej z wymienionych produkcji Wojtecki wnikliwie pracował nad interpretacją tekstu oraz nad stworzeniem wciągającej atmosfery w teatrze, co przyczyniało się do odkrywania nowych znaczeń w klasycznych dziełach dramatycznych.

---

Oceń: Wojciech Wojtecki

---