Piotr Lachert, pełne imię i nazwisko Piotr Maria Lachert de Peslin, to postać niezwykle istotna w polskim świecie muzycznym i literackim. Urodził się 5 września 1938 roku w Warszawie, a swoje życie zakończył 18 września 2018 roku w Pescarze.
Był nie tylko kompozytorem, ale także utalentowanym pianistą, pedagogiem oraz poetą, co czyni go osobą wszechstronnie utalentowaną.
Życiorys
Piotr Lachert, znakomity muzyk i kompozytor, rozpoczął swoją edukację w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, gdzie uczył się pod czujnym okiem Jana Ekiera w 1961 roku. Następnie, w 1968 roku, kontynuował studia w Wyższej Szkole Muzycznej w Hanowerze, będąc pod opieką Reimara Dahlgrüna. Po tym czasie zdobył wiedzę w Królewskim Konserwatorium w Brukseli, kształcąc się w zakresie kameralistyki u Louisa Pouleta oraz dyrygentury u René Defosseza, co miało miejsce w 1969 roku.
Lachert wzbogacił swoje doświadczenia artystyczne, studiując również u Vlado Perlemutera w Paryżu w latach 1964-1965 oraz pod okiem Marii Wiłkomirskiej w Łodzi w latach 1966-1967. Jego kariera akademicka zaowocowała mianowaniem go profesorem w Królewskim Konserwatorium w Brukseli w latach 1974-1978. W kolejnych latach, od 1971 do 1991 roku, prowadził własną szkołę pianistyki w tym samym mieście.
W latach 1992–2001 Lachert pełnił funkcję profesora pedagogiki fortepianowej w Accademia Musicale Pescarese. Obywatelem belgijskim został w 1977 roku, a od 1992 żył we Włoszech, gdzie realizował swoje pasje artystyczne.
W 1971 roku był jednym z założycieli oraz dyrektorem Théâtre Européen de Musique Vivante! (TEMV!) w Brukseli, co miało kluczowe znaczenie dla rozwoju kultury muzycznej w regionie. Jego wkład w sztukę był również widoczny w organizowaniu konkursu „Premio Città di Pescara” w latach 1997-2005, co odzwierciedlało jego zaangażowanie w promocję młodych talentów.
Lachert był również innowatorem w dziedzinie muzyki, tworząc komputerowy system komponowania muzyki o nazwie Letter Music. Jako kompozytor, był samoukiem, co szczególnie podkreśla jego pasję do twórczości artystycznej. Jego repertuar obejmował muzykę teatralną, kameralną, sonaty, koncerty na skrzypce i fortepian, a nawet opery, z których wyróżnia się Aroma Tre.
Niezwykle wszechstronny, Piotr Lachert także zajmował się poezją. W 2004 roku jego talent został doceniony, gdy zdobył pierwszą nagrodę na konkursie poetyckim „D’Annunzio – Michetti”. W 2008 roku opublikował pierwszą książkę pod tytułem Otto racconti erotici e quaranta no, sui tempi che non esistono più (Osiem opowiadań erotycznych i czterdzieści nie, o czasach, których już nie ma).
W 2007 roku powstała fundacja jego imienia, nazwana „Lachert Foundation Brussels“, która ma na celu dbanie o jego dzieła muzyczne i literackie, co dowodzi trwałości jego dziedzictwa artystycznego.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Bronisława Dowiakowska | Jacek Zygadło | Teresa Tuszyńska | Izabela Zubko | Antoni Grabarz | Michał Znaniecki | Masza Wągrocka | Feliks Matyjaszkiewicz | Wojciech Wojtecki | Andrzej Szajewski | Michał Englert | Andrzej Zaniewski | Michał Bałdyga | Wanda Szczepańska (aktorka) | Lutka Pink | Marquerite-Christine Świrczewska | Jan Janusz | Zdzisław Birnbaum | Jadwiga Bogusz-Fitio | Konrad PustołaOceń: Piotr Lachert