Wojciech Sadurski, urodzony 5 czerwca 1950 roku w Warszawie, to wybitny przedstawiciel polskiej nauki, łączący w sobie pasje prawnika, filozofa oraz politologa. Jego dorobek naukowy obejmuje liczne osiągnięcia, które czynią go profesorem nauk prawnych, działającym w prestiżowych instytucjach edukacyjnych, takich jak Europejski Instytut Uniwersytecki we Florencji oraz Uniwersytet w Sydney.
Swoją wiedzę akademicką Wojciech Sadurski przekazuje również jako profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie angażuje się w rozwój młodych umysłów i kształtowanie przyszłych pokoleń prawników. Jest także aktywnym publicystą oraz komentatorem politycznym, wnoszącym cenny głos do debaty publicznej.
Wojciech Sadurski wychował się w rodzinie, gdzie jego ojcem był Franciszek Sadurski, a matką Anna Sadurska, co niewątpliwie miało wpływ na jego późniejszą karierę oraz zainteresowania intelektualne.
Życiorys
Wykształcenie
W 1972 roku Wojciech Sadurski zakończył z powodzeniem studia na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. Uczestniczył także w seminarium doktoranckim pod przewodnictwem prof. Stanisława Ehrlicha. Dwa lata później, w 1974, uzyskał dyplom w College Universitaire d’Etudes Federalistes, który znajdował się w Aoście. Kolejnym krokiem w jego edukacji były studia podyplomowe, które odbył w Institut européen des hautes études internationales w Nicei w latach 1975–1976. W 1977 roku obronił swoją pracę doktorską na Wydziale Prawa i Administracji UW, poświęconą tematowi neoliberalizmu, i otrzymał stopień naukowy doktora nauk prawnych. Ta ważna praca została uhonorowana nagrodą przyznawaną przez czasopismo Państwo i Prawo. W 1992 roku uzyskał stopień doktora habilitowanego w zakresie nauk o polityce na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW, a 30 czerwca 2008 roku uhonorowano go tytułem profesora nauk prawnych.
Praca naukowa i dydaktyczna
Przez lata 1972–1981 Sadurski pełnił rolę pracownika naukowo-dydaktycznego na Wydziale Prawa i Administracji UW. Na początku lat 80. jego droga zawodowa skierowała go za granicę. Wykładał prawo na University of Melbourne od 1983 do 1985, a następnie na University of Sydney w latach 1985–1993. Od 1994 roku pełni funkcję profesora filozofii prawa na tym właśnie wydziale, a od 1999 roku jest profesorem teorii prawa na Wydziale Prawa Europejskiego Instytutu Uniwersyteckiego we Florencji. W latach 2003–2006 zasiadał na stanowisku dziekana Wydziału Prawa Europejskiego Instytutu Uniwersyteckiego. Jego doświadczenie obejmuje również gościnne wykłady na renomowanych uczelniach, takich jak University of Sydney (1981–1982), Yale Law School (1983–1984), Cornell University School of Law w Ithace (1995–1996) oraz Saint Louis University School of Law (1998). Dodatkowo, jest pracownikiem Sekcji Badań i Szkoleń w Centrum Europejskim Uniwersytetu Warszawskiego. W swojej działalności badawczej koncentruje się na teorii i filozofii prawa, filozofii politycznej, teorii sprawiedliwości, liberalizmie, a także prawie konstytucyjnym.
Członkostwo w organizacjach
Sadurski jest członkiem wielu międzynarodowych i zagranicznych organizacji naukowych. Należy do australijskiej Akademii Nauk Społecznych, której członkiem jest od 1990 roku. Był zaangażowany w Australijskim Towarzystwie Filozofii Prawa, gdzie pełnił funkcję sekretarza generalnego w latach 1985–1992 oraz prezesa od 1992 do 1994 roku. Ponadto, w latach 1987–1991 sprawował funkcję sekretarza generalnego Międzynarodowego Stowarzyszenia Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej, a w latach 1995–1999 był członkiem Komitetu Wykonawczego tej organizacji. Od 2004 roku zasiada w Radzie Programowej Centrum Stosunków Międzynarodowych w Warszawie, a od 2007 w Radzie Programowej Centrum Myśli Polityczno-Prawnej im. Alexisa de Tocqueville’a. Jego ekspercka wiedza znajduje również odzwierciedlenie w redakcjach czasopism naukowych, takich jak „Sydney Law Review”, „Journal of Political Philosophy”, „Hong Kong Law Journal” oraz „Politics, Philosophy and Economics”. W 2017 roku dołączył do rady programowej Archiwum im. Wiktora Osiatyńskiego.
Publikacje
Wojciech Sadurski jest uznanym autorem licznych książek oraz artykułów naukowych, które ukazały się w renomowanych czasopismach oraz prasie. Jego dorobek obejmuje ważne tytuły, w tym:
- Neoliberalny system wartości politycznych, Warszawa 1980,
- Giving Desert Its Due. Social Justice and Legal Theory, Dordrecht 1985,
- Teoria sprawiedliwości. Podstawowe zagadnienia, Warszawa 1988,
- Moral Pluralism and Legal Neutrality, Dordrecht 1990,
- Racje liberała. Eseje o państwie liberalno-demokratycznym, Warszawa 1992,
- Myślenie konstytucyjne, Warszawa 1994,
- Freedom of Speech and Its Limits, Dordrecht 1999,
- Liberałów nikt nie kocha. Eseje i publicystyka 1996–2002, Warszawa 2003,
- Rights Before Courts. A Study of Constitutional Courts in Postcommunist States of Central and Eastern Europe, Dordrecht 2005,
- Poland’s Constitutional Breakdown, Oxford University Press, Oxford 2019 ISBN 978-0-19-884050-3,
- Demokracja na czarną godzinę. Publicystyka – eseje – mowy obrończe 2009-2022, Kraków-Budapeszt-Syrakuzy 2022.
Przypisy
- Post Ministerstwa Sprawiedliwości [online], twitter.com, 13.03.2024 r. [dostęp 13.03.2024 r.]
- Prof. Mirosław Wyrzykowski: Pozakonstytucyjna zmiana ustroju staje się faktem. O tym trzeba debatować, panie Prezydencie. oko.press, 26.08.2017 r. [dostęp 31.08.2017 r.]
- Maciej Łętowski: Kaczyński myśli Leninem?. wyborcza.pl, 12.03.2016 r. [dostęp 06.04.2016 r.]
- Prof. Wojciech Sadurski, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 22.02.2009 r.]
- M.P. z 2008 r. nr 53, poz. 472
Pozostali ludzie w kategorii "Nauka i edukacja":
Haroun Tazieff | Michał Kleiber | Wacław Makarczyk | Ewa Wipszycka | Radosław Pyffel | Adam Bromke | Eugeniusz Miniszewski | Joanna Pilarska | Zdzisław Pająk | Teresa Bilewicz-Pawińska | Tadeusz Skwarski | Krystyna Poklewska | Witold Marciszewski | Jerzy Rayski | Jerzy Łojek | Juliusz Zweibaum | Rafał Piwowarski | Ryszard Malewski | Paweł Strzelecki (matematyk) | Tadeusz Matusiak (historyk)Oceń: Wojciech Sadurski