Zdzisław Pająk

---

Życiorys

Urodził się jako syn Stanisława i Janiny. Swoją edukację z zakresu fizyki zakończył na Politechnice Gdańskiej w 1950 roku. Stopień doktorski uzyskał w 1959 w warszawskim Instytucie Fizyki PAN. Habilitację zrealizował w 1962 na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W latach 1966–1969 pełnił rolę kierownika Katedry Fizyki Doświadczalnej UAM, a następnie od 1969 do 1975 był wicedyrektorem i dyrektorem Instytutu Fizyki. Przez sześć lat, od 1975 do 1981, zajmował stanowisko dziekana Wydziału Matematyki i Fizyki. Jako kierownik Zakładu Radiospektroskopii pracował przez 25 lat, od 1969 do 1994 roku.

W ciągu swojej kariery odbył zagraniczne staże naukowe, w tym w moskiewskiej Akademii Nauk ZSRR w 1957 roku, w paryskiej Sorbonie między 1959 a 1960 oraz na University of London w 1962 roku. Został członkiem wielu zagranicznych towarzystw naukowych, w tym belgijskiego Société Royale des Sciences de Liège, francuskiego Groupement AMPERE oraz Europejskiego Towarzystwa Fizycznego.

W swoich badaniach koncentrował się na syntezie i doskonaleniu właściwości dielektrycznych ferroelektryków o przenikalności niezależnej od temperatury. W jego dorobku znajdują się takie osiągnięcia, jak: odkrycie wielokrotnych wiązań wodorowych w cieczach aromatycznych i heteroaromatycznych, opracowanie nowatorskiej metody pomiarów czasów relaksacji spin-siatka w cieczach, a także odkrycie jonowych faz plastycznych oraz nowej grupy organicznych kryształów ferroelektrycznych.

Jego badania były publikowane m.in. w takich czasopismach jak „Journal of Magnetism and Magnetic Materials”, „Molecular Physics”, „Physical Review B” oraz „Solid State Communications”. Jako promotor nadzorował 36 prac doktorskich, co świadczy o jego zaangażowaniu w kształcenie młodych naukowców.

W uznaniu za swoje osiągnięcia naukowe i działalność na rzecz edukacji, został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1973 roku oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej w 1977 roku.

---

Oceń: Zdzisław Pająk

---