Krzysztof Dołowy

---

Życiorys

Wykształcenie i praca naukowa

W latach 1967–1972 Krzysztof Dołowy zdobywał wiedzę na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie zakończył studia z tytułem magistra, specjalizując się w elektrochemii. Jego kariera naukowa nabrała tempa po obronie doktoratu, który uzyskał w 1975 roku na tym samym uniwersytecie, w zakresie nauk chemicznych. Rok później rozpoczął działalność badawczą w Zakładzie Biofizyki i Biomatematyki Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, gdzie współpracował z profesorem Janem Doroszewskim, koncentrując się na zjawisku ruchu ameboidalnego oraz teorii budowy błon komórkowych.

Krzysztof Dołowy miał również okazję rozwijać swoje zainteresowania naukowe poza granicami Polski. W latach 1977–1978 miał stypendium naukowe w Bostonie (USA) w laboratorium chemii powierzchni, gdzie badał adhezję komórek oraz sztuczne łzy. Pracował także na Uniwersytecie w Glasgow w Wielkiej Brytanii, a w latach 1982–1983 był związany z Vanderbilt University Medical School w Nashville (USA), gdzie jego badania dotyczyły adhezji płytek krwi do kolagenu.

Po powrocie do Polski w 1985 roku Dołowy uzyskał habilitację w dziedzinie biologii komórkowej w Polskiej Akademii Nauk. W latach 1987–1989 pełnił funkcję profesora wizytującego w Helsinkach, gdzie prowadził prace nad nowoczesnymi czujnikami stosowanymi do automatycznych pomiarów składu krwi. Po powrocie do kraju zdobył stanowisko profesora w świeżo utworzonym Zakładzie Biofizyki SGGW. W 1998 roku otrzymał tytuł profesora nauk przyrodniczych, a siedem lat później tytuł profesora zwyczajnego.

Działalność Krzysztofa Dołowego nie ogranicza się do pracy naukowej. W latach 1994–2003 był członkiem Komitetu Agrofizyki PAN, a w latach 2004–2007 zasiadał w Radzie Upowszechniania Nauki PAN. Od 1995 roku brał także udział w radzie programowej Pikniku Naukowego oraz Festiwalu Nauki. W 2006 roku został nominowany do konkursu Popularyzator Nauki za przeprowadzoną prezentację na temat zjawisk fizycznych i chemicznych w kuchni, podczas Festiwalu Nauki. Nieustannie angażował się także w działalność naukową, kierując Katedrą Fizyki na SGGW oraz będąc członkiem Komitetu Biochemii i Biofizyki PAN.

Działalność polityczna i społeczna

W 1990 roku Krzysztof Dołowy dołączył do ruchu ROAD, co zapoczątkowało jego aktywność polityczną. W 1991 roku zasiadł w władzach Unii Demokratycznej, a następnie w latach 1993–1997 pełnił mandat posła II kadencji z ramienia tej partii, reprezentując okręg warszawski. W Sejmie. Pełnił funkcję rzecznika Unii Wolności ds. edukacji, nauki i kultury, jednak w 1997 roku nie udało mu się zdobyć ponownie mandatu. W latach 1998–2002 był radnym sejmiku mazowieckiego, gdzie przewodniczył Komisji Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Późniejsze lata to próby zdobycia miejsca w Parlamentie Europejskim, które zakończyły się niepowodzeniem w 2004 roku. Do 2005 roku był aktywnym członkiem władz krajowych i regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego. W 2005 roku przyłączył się do Partii Demokratycznej, z której jednak szybko się wycofał z bieżącej polityki. W czerwcu 2012 roku objął funkcję przewodniczącego nowo powołanej rady politycznej PD, jednak w 2014 roku postanowił zakończyć działalność polityczną.

Oprócz działalności w sferze politycznej, Dołowy w 1991 roku był współzałożycielem Stowarzyszenia na rzecz Humanizmu i Etyki Niezależnej. Ponadto, w latach 1998-2002 zasiadał w radzie programowej Radia Dla Ciebie, a do 2006 roku pełnił role wiceprzewodniczącego i przewodniczącego rady programowej Polskiego Radia.

Publikacje

W dorobku Krzysztofa Dołowego znajdują się rozmaite publikacje, które wpisują się w nurt badań naukowych oraz akademickich. Wśród nich warto wymienić:

• Błony biologiczne (współautor), Wydawnictwo Naukowe „Śląsk”, Katowice 2003,
• Biofizyka, Wydawnictwo SGGW, Warszawa 2005,
• Wbrew bogom czyli od magii i religii do metody naukowej… i z powrotem, Wydawnictwo CeDeWu, Warszawa 2020.

---

Oceń: Krzysztof Dołowy

---