Wanda Gabriela Szczepańska, znana również jako Rossowiecka i Domańska, była wybitną postacią w polskim świecie sztuki.
Urodziła się 10 marca 1895 roku w Warszawie, a jej życie zakończyło się w tym samym mieście 5 listopada 1970 roku.
Wanda Szczepańska pozostaje w pamięci jako uznana aktorka, której talent i pasja do zawodu w znaczący sposób przyczyniły się do rozwoju polskiego teatru i filmu.
Życiorys
Wanda Szczepańska, artystka teatralna, była córką Józefa Szczepańskiego oraz Klementyny z Wardeckich. Ukończyła edukację średnią w Warszawie, a następnie kontynuowała naukę w latach 1911–1913 w Szkoły Aplikacyjnej.
Jak sama przekonywała, swoją karierę na scenie rozpoczęła w 1913 roku w Teatrze Polskim w Warszawie, chociaż brak jest dokumentów potwierdzających tę informację. W sezonie 1913/14 grała w Teatrze Komedii w Płocku, a następnie występowała w teatrach objazdowych na obszarze Imperium Rosyjskiego. Wyjątkowo trudne czasy I wojny światowej nie przeszkodziły jej, aby działać jako pielęgniarka na froncie.
Po powrocie do Polski angażowała się w pracy artystycznej w takich teatrach jak Teatr Praski w Warszawie (1919–1921), Teatr im. Wojciecha Bogusławskiego w Warszawie (1921–1923), Teatr Popularny w Łodzi, oraz Placówka Żywego Słowa, która początkowo była zespołem objazdowym, a później osiedliła się w Warszawie (1927–1929). W kolejnych latach jej talent mógł być obserwowany w Teatrze Jaskółka w Warszawie (1929–1931), Teatrze Polskim w Gdyni (1932), Teatrze im. Stefana Żeromskiego w Warszawie, Teatrze Kameralnym (1934) oraz w Teatrze Ateneum w Warszawie (1934–1935). Jej kariera teatralna obejmowała również Teatr Miejski w Kaliszu (1936–1938) oraz Teatr Miejski w Wilnie (1938–1939).
W czasach II wojny światowej kontynuowała występy w Wilnie w Polskim Teatrze Dramatycznym aż do momentu, gdy miasto zajęły wojska niemieckie w 1941 roku. Po przemieszczeniu się do Warszawy, angażowała się w działalność kuchni koleżeńskiej Związku Artystów Scen Polskich.
Tuż po wojnie, Wanda Szczepańska osiedliła się w Krakowie, gdzie związała się z Starym Teatrem. Po powrocie do Warszawy, występowała w Miejskich Teatrach Dramatycznych od 1945 roku. Od 1949 roku być członkinią zespołu Teatru Powszechnego, gdzie pozostała aż do momentu przejścia na emeryturę 1 kwietnia 1964 roku.
W dniu 19 stycznia 1955 roku, na wniosek Ministra Kultury i Sztuki, odznaczono ją Medalem 10-lecia Polski Ludowej.
Była dwukrotnie zamężna, najpierw od 15 sierpnia 1914 roku z Witoldem Antonim Rossowieckim, a następnie z Edwardem Domańskim, który był aktorem i reżyserem (1894–1935).
Ostatnie lata swego życia spędziła w Domu Artystów Weteranów Scen Polskich w Skolimowie, a swoje życie zakończyła w miejscach znanych, takich jak cmentarz Wolski w Warszawie, gdzie została pochowana.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Michał Bałdyga | Andrzej Zaniewski | Michał Englert | Piotr Lachert | Bronisława Dowiakowska | Jacek Zygadło | Teresa Tuszyńska | Izabela Zubko | Antoni Grabarz | Michał Znaniecki | Lutka Pink | Marquerite-Christine Świrczewska | Jan Janusz | Zdzisław Birnbaum | Jadwiga Bogusz-Fitio | Konrad Pustoła | Zbigniew Penherski | Tadeusz A. Zieliński | Maria Hiszpańska-Neumann | Monika KrzywkowskaOceń: Wanda Szczepańska (aktorka)