Jan Janusz

Na scenie debiutował 16 stycznia 1904 roku, odgrywając rolę tytułową w spektaklu „Uriel Akość”, który odbył się w Teatrze Ludowym w Warszawie. Już w tym samym roku przeniósł się do Lwowa, gdzie do 1906 roku grał w Teatrze Miejskim. Lata 1906–1908 spędził w Łodzi, a następnie od 30 lipca 1908 do 1919 roku był zarówno aktorem, jak i reżyserem w warszawskim Teatrze Rozmaitości.

W sezonie 1919/1920 Jan Janusz pracował w Poznaniu, po czym powrócił do Warszawy, gdzie występował w Teatrze Polskim oraz Małym. W sezonie 1923/1924 był nie tylko aktorem, lecz także współdyrektorem Teatru Komedia. Z kolei w sezonie 1926/1927 pełnił rolę reżysera w Teatrze Ćwiklińskiej i Fertnera. Do 1927 roku współpracował z Warszawskimi Teatrami Miejskimi, a następnie z aktorami z Towarzystwa Krzewienia Kultury Teatralnej.

W uznaniu jego osiągnięć, 27 grudnia 1929 roku, Janusz otrzymał Złoty Krzyż Zasługi „za zasługi na polu sztuki dramatycznej”. Po jego śmierci został pochowany na cmentarzu Stare Powązki w Warszawie, w kwaterze 213-3-1, co świadczy o jego znaczeniu w polskiej kulturze teatralnej.