Tomasz Sulej

Nauka i edukacja

Tomasz Sulej jest polskim paleontologiem, który przyszedł na świat 6 sierpnia 1974 roku w Warszawie. Jego praca naukowa koncentruje się na badaniu ewolucji bazalnych archozaurów oraz płazów z grupy temnospondyli, a także na paleontologii triasu. W 2014 roku uzyskał tytuł doktora habilitowanego nauk biologicznych, co stanowi istotny krok w jego karierze naukowej.

Jego badania rzucają światło na złożoną historię ewolucyjną tych grup zwierząt, a prace publikowane przez niego są cenione w środowisku naukowym. Działalność Suleja przyczynia się do lepszego zrozumienia różnorodności i rozwinięcia życia na Ziemi w okresie triasu.

Życiorys

Tomasz Sulej jest wybitnym polskim paleontologiem, którego kariera naukowa rozpoczęła się na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie w 1998 roku uzyskał tytuł magistra ekologii. W jego pracy magisterskiej skupiono się na badaniach dotyczących kopalnych płazów. W 2006 roku obronił doktorat w Instytucie Paleobiologii Polskiej Akademii Nauk, koncentrując się na osteologii oraz ewolucji metopozaurów. Promotorem jego obu prac był prof. Jerzy Dzik.

Ważnym osiągnięciem Tomasza Suleja było opisanie nowego gatunku rauizucha w 2005 roku, który pierwotnie nazwał Teratosaurus silesiacus, jednak później przemianowano go na Polonosuchus silesiacus. Ponadto, w 2010 roku, Sulej dokonał opisu aetozaura Stagonolepis olenkae. Jego badania również obejmowały uczestnictwo w wydobyciu i opisaniu szczątków olbrzymiego dicynodonta oraz dużego teropoda, które znaleziono w górnotriasowych osadach w rejonie Lisowic.

W 2006 roku, wspólnie z Jerzym Dzikiem oraz Grzegorzem Niedźwiedzkim, brał udział w wykopaliskach w górach Karatau w Kazachstanie. To właśnie tam badacze ci mieli okazję opisać późnojurajską pióropodobną skamieniałość, która prawdopodobnie reprezentuje Praeornis.

Przypisy

  1. Uchwała Rady Naukowej Instytutu Systematyki i Ewolucji Zwierząt PAN w Krakowie w sprawie nadania stopnia doktora habilitowanego dr. Tomaszowi Sulejowi. [dostęp 24.07.2018 r.]
  2. Jerzy Dzik, Tomasz Sulej, Grzegorz Niedźwiedzki. Możliwy związek łączący łuski gadów z piórami ptaków z wczesnej późnej jury w Kazakstanie. „Historical Biology”. 22 (4), s. 394–402, 2010. DOI: 10.1080/08912961003710616. (ang.).
  3. Tomasz Sulej. Czaszka wczesnego aetozaura z późnego triasu i ewolucja archosaurów stagonolepididów. „Zoological Journal of the Linnean Society”. 158 (4), s. 860–881, 2010. DOI: 10.1111/j.1096-3642.2009.00566.x. (ang.).
  4. Stephen L. Brusatte, Richard J. Butler, Tomasz Sulej, Grzegorz Niedźwiedzki. Taksonomia i anatomia rauisuchian archosaurów z późnego triasu Niemiec i Polski. „Acta Palaeontologica Polonica”. 54 (2), s. 221–230, 2009. (ang.).
  5. Jerzy Dzik, Tomasz Sulej, Grzegorz Niedźwiedzki. Stowarzyszenie dicynodontów i teropodów w najpóźniejszym triasie Polski. „Acta Palaeontologica Polonica”. 53 (4), s. 733–738, 2008. (ang.).
  6. Tomasz Sulej. Instytut Paleobiologii Polskiej Akademii Nauk. [dostęp 17.08.2009 r.]

Oceń: Tomasz Sulej

★★★★★
Średnia ocena:4.82 Liczba ocen:5