Andrzej Richling

Nauka i edukacja

Andrzej Richling, polski geograf urodzony 29 stycznia 1937 roku w Warszawie, jest postacią znaną w dziedzinie geografii fizycznej. Jego wkład w tę naukę jest nieoceniony, a prace, które stworzył, przyczyniły się do rozwoju wiedzy o procesach zachodzących w przyrodzie.

Jako profesor, Richling nie tylko zajmuje się badaniami, ale także edukuje młodsze pokolenia geografów, przekazując im swoją pasję i wiedzę na temat otaczającego nas świata.

Życiorys

Andrzej Richling to znany specjalista w dziedzinie geografii, który ukończył studia na Uniwersytecie Warszawskim w roku 1959. Już od 1960 roku rozpoczął swoją karierę naukową w Zakładzie Geografii Fizycznej, który na przestrzeni lat zmieniał swoją nazwę na Zakład Geografii Fizycznej Ogólnej i Regionalnej, Zakład Kompleksowej Geografii Fizycznej oraz Zakład Geoekologii. Swoje zdolności rozwijał tam, zajmując różne stanowiska, od asystenta po profesora zwyczajnego, aż w 1977 roku objął stanowisko kierownika tego zakładu.

Stopień doktora uzyskał w 1969 roku na podstawie pracy dotyczącej struktury krajobrazowej Krainy Wielkich Jezior Mazurskich. Jego dalsze osiągnięcia w nauce zaowocowały uzyskaniem habilitacji w 1975 roku, na podstawie rozprawy „Analiza struktury środowiska geograficznego i nowa metoda regionalizacji fizycznogeograficznej”. 11 czerwca 1986 roku, otrzymał tytuł profesora nauk geograficznych.

Richling trzykrotnie pełnił funkcję dziekana Wydziału Geografii i Studiów Regionalnych Uniwersytetu Warszawskiego w kadencjach: 1984–1990, 1993–1999 oraz 2002–2008. Warto zaznaczyć, że prowadził również wykłady na Państwowej Szkole Wyższej im. Papieża Jana Pawła II w Białej Podlaskiej oraz w Wyższej Szkole Humanistycznej im. Aleksandra Gieysztora w Pułtusku.

Jego obszary specjalizacji obejmują badania fizycznogeograficzne oraz metodologię geografii fizycznej, w tym definiowanie jednostek typologicznych. W szczególności badał statystyczne powiązania komponentów oraz opracował nową metodę łączenia jednostek w regiony, którą nazwał metodą zbieżności granic. W swoich badaniach zwracał uwagę na całościowe ujęcie środowiska przyrodniczego oraz jego ocenę w kontekście potrzeb zarówno gospodarczych, jak i społecznych. Już od lat 80. XX wieku jego prace zaczęły obejmować także problematykę ekologii krajobrazu, znaną jako geoekologia.

Andrzej Richling jest również autorem map przedstawiających regiony fizycznogeograficzne oraz różne typy krajobrazu. Jego wiedza oraz praktyka przyczyniły się do wielu naukowych wyjazdów zagranicznych, odwiedzając kraje w Europie, Azji oraz Ameryce. W 1982 roku spędził czas na stażu w Montrealu, a w 1993 roku prowadził wykłady w Besançon. Aktywnie uczestniczył w licznych międzynarodowych oraz krajowych konferencjach i kongresach geograficznych.

Richling ma również na koncie współpracę z Międzynarodową Asocjacją Ekologii Krajobrazu (IALE), gdzie był członkiem-założycielem oraz kierował grupą roboczą zajmującą się analizą systemu krajobrazowego. Był również członkiem grupy roboczej Międzynarodowej Unii Geograficznej oraz zaangażowanym działaczem Polskiej Asocjacji Ekologii Krajobrazu i Polskiego Towarzystwa Geograficznego, gdzie w latach 1987–1996 zasiadał w Zarządzie Głównym.

W latach 90. Andrzej Richling przewodniczył radzie nadzorczej wydawnictwa miesięcznika PTG „Poznaj Świat” oraz jest redaktorem naczelnym czasopisma „Problemy Ekologii Krajobrazu”. Jako autor oraz współautor wielu artykułów naukowych, monografii oraz podręczników akademickich, jego publikacje zdobyły uznanie, w tym podręczniki takie jak „Kompleksowa geografia fizyczna” oraz wspólnie z Jerzym Solonem „Ekologia krajobrazu” czy z Katarzyną Ostaszewską „Geografia fizyczna Polski”. Jego działalność naukowa została również uwieczniona w monografii „Historia geografii Polskiej”, w której pełnił rolę jednego z redaktorów.

Oceń: Andrzej Richling

★★★★★
Średnia ocena:4.82 Liczba ocen:13