Ewa Kowalska

Nauka i edukacja

Ewa Kowalska, urodzona 10 marca 1950 roku w Warszawie, była wyjątkową postacią w polskiej nauce. Jako chemiczka oraz inżynier, zdobyła uznanie jako samodzielny pracownik naukowy. Życie Ewy związane było z Instytutem Chemii Przemysłowej w Warszawie, który odegrał kluczową rolę w jej karierze.

Niestety, zmarła 6 marca 2017 roku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek naukowy, który nadal wpływa na rozwój dziedziny chemii w Polsce.

Biografia

„Ewa Kowalska była córką Zdzisława i Leokadii. W 1972 roku uzyskała tytuł magistra inżyniera na Politechnice Warszawskiej. Jej kariera naukowa rozwinęła się, gdy 1 lutego 1979 roku otrzymała stopień doktora nauk chemicznych. Następnie, 27 września 2004 roku, habilitowała się, przedstawiając dysertację z zakresu technologii chemicznej. Ewa Kowalska zmarła 6 marca 2017 roku, a 14 marca tego samego roku została pochowana w grobie rodzinnym.

Publikacje

Oto zestawienie publikacji, w których Ewa Kowalska miała znaczący wkład w latach 2004-2006:

  • 2004, hydrokarbonowa żywica jako nowy modyfikator polistyrenu syndiotaktycznego, Sławomir Gałka, Ewa Kowalska, Z. Wielgosz,
  • 2004, właściwości przetwórcze polistyrenu syndiotaktycznego w kontekście systemów katalitycznych metallocenowych oraz warunków polimeryzacji, Ewa Kowalska, W. Skupiński, Z. Wielgosz, S. Pasynkiewicz | Artykuł,
  • 2004, właściwości fizyczne i mechaniczne kompozytów opartych na polistyrenie syndiotaktycznym, Sławomir Gałka, Ewa Kowalska, W. Skupiński, Z. Wielgosz, S. Pasynkiewicz | Artykuł,
  • 2004, systemy katalityczne metallocenowe oraz warunki polimeryzacji vs. właściwości przetwórcze syndiotaktycznego,
  • 2005, żywice węglowodorowe jako modyfikatory tworzyw termoplastycznych, Sławomir Gałka, Ewa Kowalska, Izabella Danuta Legocka | Artykuł,
  • 2005, zastosowanie żywic węglowodorowych jako modyfikatorów tworzyw termoplastycznych, Sławomir Gałka, Ewa Kowalska, Izabella Danuta Legocka, M. Żubrowska | Artykuł,
  • 2006, wykorzystanie rozwłóknionych odpadów wielowarstwowych laminowanych kartonów do płynnej żywności jako napełniaczy polietylenu, Polimery, vol. 51, L. Kuczyńska, Zbigniew Andrzej Wielgosz, M. Choroś, E. Kowalska | Artykuł,
  • 2006, recykling odpadów dywanów i wykładzin dywanowych, Polimery, vol. 51, M. Choroś, L. Kuczyńska, Zbigniew Andrzej Wielgosz, E. Kowalska | Artykuł.

Przypisy

  1. a b Ewa Kowalska. rejestry-notarialne.pl. [dostęp 06.12.2020 r.]
  2. a b c d e f g h i j k l m n Dr hab. Ewa Kowalska, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 11.03.2017 r.]
  3. a b c dr hab. inż. Ewa Kowalska. wyborcza.pl. [dostęp 11.03.2017 r.]

Oceń: Ewa Kowalska

★★★★★
Średnia ocena:4.83 Liczba ocen:6