Stefan Srebrny

---

Życiorys

Stefan Srebrny rozpoczął swoją edukację w IV Gimnazjum w Warszawie, skąd musiał się jednak usunąć wskutek udziału w strajku szkolnym, który miał miejsce w 1905 roku. Maturę udało mu się zdać eksternistycznie w Charkowie w 1907 roku. Następnie, w latach 1907–1912, studiował na Petersburskim Uniwersytecie Państwowym, korzystając z wiedzy wybitnych wykładowców, w tym Tadeusza Zielińskiego oraz Michaiła Rostowcewa. Swoje studia zakończył uzyskaniem dyplomu na podstawie pracy poświęconej Eumenidom Ajschylosa w kontekście sztuk plastycznych starożytności. W 1916 roku zdobył także veniam legendi.

W latach 1916-1918 prowadził wykłady na Uniwersytecie w Petersburgu, a także wykłady w ramach Wyższych Kursów dla Kobiet, znanych jako Bestużewskie i Rajewa. Po powrocie do Polski, w latach 1918–1923, wykładał filologię klasyczną na Uniwersytecie Lubelskim, a następnie na Uniwersytecie Stefana Batorego oraz w Wolnej Wszechnicy. W 1936 roku uzyskał tytuł profesora.

W 1920 roku ochotniczo wziął udział w wojnie polsko-radzieckiej. Od 1924 do 1931 roku pracował jako krytyk teatralny, pisząc dla gazet wileńskich. Współpracował z Teatrem Reduta i Polskim Radiem Wilno, angażując się także w działalność teatralną. W 1935 roku zrealizował w Wilnie wystawę Król Edyp Sofoklesa, a w 1938 roku Oresteję Ajschylosa.

W trakcie II wojny światowej, Srebrny pracował jako nauczyciel w Gimnazjum dla Dorosłych w Wilnie. Zaangażował się również w tajne nauczanie, wykładając język łaciński na tajnym Uniwersytecie Wileńskim oraz w Tajnym Studium Teatralnym. W sierpniu 1944 roku objął stanowisko reżysera w Polskim Teatrze Dramatycznym w Wilnie. Po jego zamknięciu w marcu 1945 roku, pracował jako kopista w Archiwum Państwowym w tymże mieście.

8 października 1945 roku Srebrny został powołany na profesora Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, gdzie od 1945 do przejścia na emeryturę w 1960 roku kierował Katedrą Filologii Klasycznej UMK. Aktywnie współpracował z Teatrem w Toruniu, gdzie w latach 1951–1952 pełnił funkcję kierownika artystycznego. W 1953 roku otrzymał nagrodę państwową III stopnia.

Stefan Srebrny spoczywa na cmentarzu św. Jerzego w Toruniu, w kwaterze ewangelickiej. Jego dorobek translatorski obejmował m.in. wszystkie zachowane tragedie Ajschylosa, osiem pierwszych komedii Arystofanesa oraz dramat Król Edyp Sofoklesa. W jego opracowaniach znalazły się również takie utwory jak Antygona i Elektro Sofoklesa, w przekładzie Kazimierza Morawskiego.

---

Oceń: Stefan Srebrny

---