Andrzej Wąsowski

---

Życiorys

Andrzej Wąsowski przyszedł na świat w rodzinie szlacheckiej herbu Nałęcz. Jego ojciec, Wacław (1882–1959), otrzymał w dziedzictwie ziemie na Podolu, a także zarządzał cukrowniami i kopalniami na Śląsku. Matka, Maria Wąsowska z domu Glińska (1887–1946), pełniła rolę profesora pianistyki w Konserwatorium Warszawskim. W rodzinie Wąsowskich pojawiło się wiele dzieci, w tym dwóch braci: Henryk (1909–1944) oraz Bogdan (1913–1979), a także dwie siostry: Irena Rakowska (1920–2007) i Maria Fulińska (1921–2004).

Od najmłodszych lat Andrzej zaczął rozwijać swoje talenty muzyczne, naukę gry na fortepianie rozpoczął w wieku zaledwie czterech lat. W 1931 roku zapisał się na studia w warszawskim Konserwatorium, gdzie miał przyjemność uczyć się pod okiem Margerity Trombini-Kazuro. Ukończył te studia w 1939 r., zdobywając nagrodę za fenomenalną interpretację muzyki.

Po aneksji Lwowa do Związku Radzieckiego w 1939 roku, artysta przebywał w wielu radzieckich salach koncertowych, a w Moskwie stał się uczniem Konstantina Igumnowa. W okresie niemieckiej okupacji Lwowa, Wąsowski organizował koncerty charytatywne. Po tym, jak odmówił występów w Niemczech, został zmuszony do pracy w batalionie roboczym, jednak udało mu się uciec do Austrii.

Po zakończeniu II wojny światowej, Andrzej Wąsowski uzyskał status bezpaństwowca i zaczął koncertować w różnych krajach Zachodniej Europy. Jego kontynuacja edukacji muzycznej odbyła się pod okiem Artura Benedettiego Michelangela. W 1950 roku zajął piątą pozycję w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Ferruccio Busoniego w Bolzano. Następnie, w 1951 roku, zdobył III nagrodę w Paryżu, podczas Międzynarodowego Konkursu im. Marguerite Long i Jacques’a Thibaud, a rok później uzyskał kolejne III nagrodę w Viotti International Music Competition w Vercelli oraz II w Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym im. Ferruccio Busoniego, również w Bolzano.

W roku 1956 artysta uzyskał obywatelstwo wenezuelskie oraz poślubił Marię Ksawerę hr. Grocholską h. Syrokomla (ur. 1924), z którą doczekał się dwóch dzieci: syna Ksawerego (ur. 1961) oraz córki Yolanty Arabelli Marii (ur. 1962). Jego debiut na amerykańskiej scenie miał miejsce 8 października 1965 roku w Carnegie Hall w Nowym Jorku. Po tym wydarzeniu zamieszkał na stałe w Stanach Zjednoczonych, gdzie od 1968 roku podjął pracę pedagogiczną na Uniwersytecie Orala Robertsa w Tulsie. Rodzina dołączyła do niego z Francji w 1969 roku, a w 1982 roku osiedlił się w Waszyngtonie, gdzie ograniczył swoje występy koncertowe, koncentrując się na udzielaniu prywatnych lekcji gry na fortepianie.

W 1980 roku zrealizował nagranie wszystkich mazurków Chopina, a w 1989 roku – wszystkich nokturnów, które początkowo wydano przez Finnadar Records, a później przez Concord Records. Andrzej Wąsowski zmarł na raka 26 maja 1993 roku w George Washington University Medical Center w Waszyngtonie. W jego pamięci stworzono symboliczny grób na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (kwatera 74-6-29).

---

Oceń: Andrzej Wąsowski

---