Stanisław Kośmiński

---

Życiorys

Stanisław Kośmiński był synem nauczyciela szkół rządowych, Józefa i Franciszki z Kamieńskich. Jego edukacja rozpoczęła się w gimnazjum, które uczęszczał w Sandomierzu oraz Warszawie. W 1856 roku zakończył naukę, uzyskując złoty medal za swoje osiągnięcia. Po ukończeniu studiów na wydziale lekarskim Uniwersytetu Moskiewskiego, powrócił do Warszawy, gdzie rozpoczął prowadzenie praktyki lekarskiej.

W 1865 roku objął stanowisko docenta w klinice ocznej Szokalskiego w Warszawie. Od 1872 roku był bibliotekarzem Warszawskiego Towarzystwa Lekarskiego oraz aktywnym członkiem Wileńskiego Towarzystwa Lekarskiego. Prywatnie, Stanisław był żonaty z Lucyną z Gregorowiczów, lecz nie doczekał się potomstwa.

Jednym z jego najważniejszych osiągnięć był Słownik lekarzów polskich, wydany w Warszawie w 1883 roku. Publikacja ta ukazała się w całości po jego śmierci, za sprawą wdowy, Lucyny Kośmińskiej, oraz doktora Józefa Peszke.

Stanisław Kośmiński znalazł swoje miejsce spoczynku na cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze 22-4-17.

Wybrane prace

Stanisław Kośmiński był autorem licznych prac, które przyczyniły się do rozwoju wiedzy medycznej w Polsce. Poniżej przedstawiamy wybrane osiągnięcia jego twórczości:

• Wykaz rzeczy zawartych w 72 tomach Pamiętnika Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego z lat 1837-1876. Wydano w Warszawie, Nakł. Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego, w roku 1877,
• Słownik lekarzów polskich, który obejmował krótkie życiorysy zarówno lekarzy polskich, jak i cudzoziemców osiedlonych w Polsce. Dzieło to zawierało również dokładną bibliografię medyczną odnoszącą się do Polski, od czasów najdawniejszych aż do chwili obecnej. Warszawa, Nakł. autora, 1883.

---

Oceń: Stanisław Kośmiński

---