Julian Stolarczyk

---

Życiorys

Julian Stolarczyk był osobą o bogatej historii życiowej, której losy naznaczyły trudne czasy II wojny światowej. Jako młody harcerz aktywnie uczestniczył w Powstaniu Warszawskim. Jego ojciec, inżynier elektryk oraz kapitan Wojska Polskiego, stracił życie w obozie koncentracyjnym w Oświęcimiu. Po zakończeniu konfliktu zbrojnego, w towarzystwie matki oraz rodzeństwa, osiedlił się w Gdańsku.

W 1947 roku skończył I Liceum Ogólnokształcące, a następnie podjął studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej, które zakończył zdobyciem dyplomu lekarza z wyróżnieniem w 1952 roku. Julian Stolarczyk osiągnął specjalizację I stopnia w zakresie chorób wewnętrznych w 1956, tego samego roku obronił pracę doktorską. Kolejne dwa lata później, w 1958 roku, uzyskał specjalizację z zakresu patomorfologii, a w 1963 roku habilitację w obszarze patomorfologii nerek. Tytuł profesora zwyczajnego otrzymał w 1978 roku.

W ciągu swojej kariery Stolarczyk pełnił ważne funkcje w środowisku medycznym. Przez 12 lat piastował stanowisko przewodniczącego oddziału Gdańskiego Polskiego Towarzystwa Lekarskiego, a także był kluczowym uczestnikiem w tworzeniu Okręgowej Izby Lekarskiej w Gdańsku. Ponadto, uczestniczył w pracach Sądu Lekarskiego przy tej samej izbie.

W latach 1992-1996 przewodniczył Wojewódzkiej Radzie ds. Medycyny Paliatywnej i Hospicyjnej w Gdańsku. Równocześnie, między rokiem 1993 a 1996, był członkiem Krajowej Rady Medycyny Paliatywnej, która działała przy Ministrze Zdrowia i Opieki Społecznej. Z biegiem lat medycyna paliatywna stała się jego prawdziwą pasją. Współpracował z gdańskim Hospicjum im. Ks. Eugeniusza Dutkiewicza SAC.

Niestety, sam zmagał się z poważną chorobą. Julian Stolarczyk zmarł 17 września 2007 roku, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Srebrzysko w Gdańsku (rejon IX, kwatera profesorów, rząd 2).

---

Oceń: Julian Stolarczyk

---