Stanisław Goliński

---

Życiorys

Stanisław Goliński, urodzony 22 marca 1868 roku, pochodził z rodziny o znacznych tradycjach patriotycznych. Jego matka, Waleria z Raczyńskich (1849–1921), była aktywną działaczką niepodległościową oraz socjalistyczną. Otrzymała ona odznaczenia takie jak Order Virtuti Militari i Krzyż Niepodległości z Mieczami. Stanisław był starszym bratem Heleny, matki Tadeusza Sygietyńskiego.

W swoim życiu kształcił się w prestiżowych instytucjach. W 1889 roku ukończył Królewski Instytut Pomologiczny w Prószkowie, a cztery lata później uzyskał dyplom na Uniwersytecie Zuryskim. Jako asystent przy katedrze botaniki Akademii Rolniczej w Dublanach pracował w latach 1894, a następnie od 1895 do 1900 w Krakowie. Od roku 1900 zajmował stanowisko krajowego instruktora ogrodnictwa w Galicji Zachodniej. Przez kilka lat angażował się w działalność edukacyjną, prowadząc wykłady na kursach Towarzystwa ogrodniczego w Krakowie.

W wrześniu 1914 roku wstąpił do Legionów Polskich, a na początku roku 1916 pełnił służbę w Departamencie Wojskowym Naczelnego Komitetu Narodowego w Piotrkowie. 20 stycznia tego samego roku galicyjski Wydział Krajowy wystąpił z prośbą do c. i k. Komendy Legionów Polskich o jego „uwolnienie od dalszej służby wojskowej w Legionach”. Stanisław Goliński zmarł 3 października 1931 roku, a jego doczesne szczątki spoczywają na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie w kwaterze 196-5-11.

Urodził się w rodzinie, w której istotne było połączenie tradycji z nowoczesnością. Był żonaty z Zofią z Poznańskich primo voto Daszyńską, z którą miał syna Jana (1894–1967), który służył jako kapitan artylerii Wojska Polskiego oraz był utalentowanym architektem i artystą-rzeźbiarzem.

Autor

Stanisław Goliński był uznawanym autorem, którego działalność naukowa i pisarska miała znaczący wpływ na rozwój wiedzy w dziedzinie ogrodnictwa. Wśród jego ważniejszych publikacji można wymienić:

• badania łąk: siano, Kraków 1898,
• owocarstwo, Lwów 1905,
• przeszczepianie drzew owocowych, Kraków 1906,
• plan Wielkiego Krakowa, 1910 (III nagroda na konkursie miejskim),
• oraz inne.

---

Oceń: Stanisław Goliński

---