Zbigniew Brzoska

Nauka i edukacja

Zbigniew Stanisław Brzoska był osobistością o bogatym dorobku naukowym oraz znaczącą postacią w polskiej historii. Urodził się 27 września 1916 roku w Warszawie, a swoją życiową podróż zakończył w tym samym mieście 9 maja 1987 roku.

Brzoska to nie tylko uznawany naukowiec, ale także żołnierz Armii Krajowej, który wykazał się odwagą i determinacją w trudnych czasach. W swoim zawodowym życiu zyskał uznanie jako inżynier mechanik, a jego osiągnięcia były doceniane na licznych poziomach akademickich.

Był profesorem na Politechnice Warszawskiej oraz na Szkoły Inżynierskiej im. Wawelberga i Rotwanda, gdzie uczył i inspirował młodych inżynierów przez wiele lat, dzieląc się swoją wiedzą i doświadczeniem.

Życiorys

Zbigniew Brzoska przyszedł na świat w rodzinie Leona Lucjana, inżyniera w dziedzinie przemysłu drzewnego, oraz Walentyny z domu Drabich (1886–1966). Jego edukacja podstawowa miała miejsce w szkole prowadzonej przez Zofię Rontalerową w Warszawie, gdzie uczęszczał aż do 1926 roku. W 1934 roku złożył egzamin maturalny w Państwowym Gimnazjum Realnym im. J. Lelewela w Warszawie. Dwa lata później, w 1939 roku, ukończył studia na Oddziale Lotniczym Wydziału Mechanicznego Politechniki Warszawskiej. W trakcie studiów zaangażował się w działalność Iuventus Christiana oraz prowadził prace konstruktorskie w PZL Okęcie w latach 1938–1939.

Podczas II wojny światowej Zbigniew Brzoska był aktywnym członkiem Armii Krajowej, uczestnicząc w grupie „Dural”. Po zakończeniu wojny, w 1946 roku, obronił swoją rozprawę doktorską pod kierunkiem Maksymiliana Tytusa Hubera, zdobijając tytuł doktora nauk technicznych. W kolejnych latach, w latach 1946–1951, zajmował stanowisko profesora w Szkole Inżynierskiej im. H. Wawelberga i S. Rotwanda. W latach 1950–1962 pełnił rolę członka, a następnie przewodniczącego Komisji Programowych Wydziałów Mechanicznych w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Od roku 1956 do 1960 Brzoska był dziekanem Wydziału Lotniczego Politechniki Warszawskiej, a od 1963 do 1965 pełnił tę samą funkcję na Wydziale Mechanicznym Energetyki i Lotnictwa. Zajmował także stanowiska kierownicze w Katedrze Wytrzymałości Materiałów i Konstrukcji w latach 1960–1970, a później w Zakładzie Wytrzymałości Materiałów i Konstrukcji do 1984 roku. W tym okresie kierował także Studium Doktoranckim PW oraz był opiekunem specjalności Lotnictwo na tym samym wydziale.

W 1969 roku Zbigniew Brzoska uzyskał status członka korespondentem Polskiej Akademii Nauk, a w 1981 roku został członkiem rzeczywistym. Jego osiągnięcia obejmowały również funkcję przewodniczącego Komitetu Budowy Maszyn PAN oraz członkostwo w Polskim Towarzystwie Astronautycznym i Polskim Towarzystwie Mechaniki Teoretycznej i Stosowanej. W swojej pracy badawczej skupiał się głównie na wytrzymałości konstrukcji cienkościennych, mając na koncie liczne wynalazki i inicjatywy. W szczególności, z jego inspiracji, a przy wsparciu profesora Fiszdona, powstał Główny Instytut Lotnictwa w Warszawie i pierwszy polski śmigłowiec BŻ-1 GIL. Był także autorem koncepcji nadwozia samonośnego dla polskiego autobusu San H01B i jego wersji pochodnych.

W życiu osobistym Zbigniew Brzoska związany był z Joanną z domu Kachan (1913–2006) od 1939 roku. Owocem ich małżeństwa było cztery córki: Barbara (ur. 1940), Joanna (ur. 1941), Marta (ur. 1945) oraz Bronisława (ur. 1951). Zmarł w Warszawie, a jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 78-6-29,30).

Ordery i odznaczenia

W dorobku Zbigniewa Brzoski znajdują się liczne nagrody oraz odznaczenia, które świadczą o jego wkładzie w rozwój kraju oraz działalność na rzecz edukacji i kultury. Oto kluczowe wyróżnienia, które otrzymał:

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1976 roku,
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany w 1957 roku,
  • Srebrny Krzyż Zasługi, otrzymany 31 października 1946 roku,
  • Medal 30-lecia Polski Ludowej, przyznany w 1974 roku,
  • Medal 10-lecia Polski Ludowej, nadany 19 stycznia 1955 roku,
  • Odznaka tytułu honorowego „Zasłużony Nauczyciel PRL”, przyznana w 1979 roku.

Źródło: Brzoska Zbigniew.

Oceń: Zbigniew Brzoska

★★★★★
Średnia ocena:4.59 Liczba ocen:19