Katarzyna Błachowska

---

Życiorys

Katarzyna Błachowska to wybitna postać w dziedzinie historii. W 1990 roku uzyskała dyplom ukończenia studiów na Uniwersytecie Warszawskim w zakresie historii. Od 1990 do 1993 roku, z wielkim zaangażowaniem, pracowała jako nauczyciel historii w XXIII Liceum Ogólnokształcącym mieszczącym się w Warszawie.

W 1993 roku rozpoczęła pracę w Instytucie Historii Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie z każdym rokiem zyskiwała coraz większe uznanie. W 1999 roku obroniła z wyróżnieniem swoją pracę doktorską, której temat brzmiał: Ekspansja terytorialna państwa carów w rosyjskich syntezach historycznych XIX wieku. Praca ta została napisana pod czujnym okiem swojego promotora, Jerzego Maternickiego.

W 2010 roku uzyskała stopień doktora habilitowanego, co było kolejnym krokiem w jej dynamicznej karierze akademickiej. Dzisiaj pełni funkcję kierownika Zakładu Dydaktyki Historii w Instytucie Historii UW, co świadczy o jej zaangażowaniu w edukację oraz rozwój naukowy.

Katarzyna Błachowska zajmuje się szerokim zakresem tematów, w tym historią polskiej i rosyjskiej myśli historycznej od XVIII do XX wieku, a także edukacją historyczną w XIX wieku oraz aktualnymi tendencjami w dydaktyce historii.

Wybrane publikacje

Książki

W dorobku Katarzyny Błachowskiej znajdują się znaczące pozycje książkowe, które przyczyniają się do zrozumienia historii wschodniej Europy.

• „Narodziny imperium. Rozwój terytorialny państwa carów w ujęciu historyków rosyjskich XVIII i XIX w.”, wydana w Warszawie przez Neriton w 2001 roku, stanowi interesującą analizę rozwoju Rosji.
• „Wiele historii jednego państwa. Obraz dziejów Wielkiego Księstwa Litewskiego do 1569 roku w ujęciu historyków polskich, rosyjskich, ukraińskich, litewskich i białoruskich w XIX wieku”, to kolejna ważna publikacja, opublikowana przez Neriton w 2009 roku, która zgłębia historyczne aspekty Litwy.

Artykuły

Autorka opublikowała także wiele artykułów naukowych, w których podejmuje istotne zagadnienia związane z historią Rusi i Litwy, jak również z historiografią polską.

• „Książęta litewscy w Nowogrodzie Wielkim do 1430 roku” ukazał się w wydaniu „Kwartalnika Historycznego” w 1993 roku, na stronach 30-36.
• W artykule „Polityczne związki Gedyminowiczów z Nowogrodem Wielkim w latach 1430-1471”, opublikowanym w „Przeglądzie Historycznym” w tym samym roku, można znaleźć szczegółowe omówienie interakcji politycznych z tego okresu, zajmując strony 289-306.
• Praca „Periodyzacja dziejów Rosji w rodzimej nauce historycznej XVIII i XIX wieku” znajduje się w zbiorze „Inter Orientem et Occidentem”, redagowanym przez Tadeusza Wasilewskiego, Warszawa, DiG 2002, strony 133-140.
• „Dzieje średniowiecznej Rusi w pracach historyków lwowskich przełomu XIX i XX w.”, zamieszczone w tomie drugim „Wielokulturowego środowiska historycznego Lwowa w XIX i XX w.”, pod redakcją J. Maternickiego i L. Zaszkilniaka, Rzeszów 2004, obejmuje strony 172-191.
• W artykule „Rosja w historiografii polskiej pierwszych lat powojennych (1945-1956)”, zebranym w „Klio Polska. Studia i materiały z dziejów historiografii polskiej po II wojnie światowej”, pod redakcją A. Wierzbickiego, Warszawa 2004, można odnaleźć istotne refleksje historiograficzne, na stronach 147-167.
• Artykuł dotyczący „Fryderyki Papee pogląd na czasy jagiellońskie” również został zawarty w „Wielokulturowym środowisku historycznym Lwowa w XIX i XX w.”, tom 4, redakcji L. Zaszkilniaka i J. Maternickiego, Lwów-Rzeszów 2006, na stronach 283-293.
• „Rosja w historiografii polskiej pierwszych lat powojennych (1945-1956)”, ponownie w „Klio Polska”, naukową redakcją A. Wierzbickiego, Warszawa 2004, na stronach 147-167, jest istotnym dziełem tej epoki.
• Ostatni artykuł to „Romana Lutmana spojrzenie na metodę”, również w „Klio Polska”, tom 2, redakcja naukowa A. Wierzbickiego, Warszawa 2006, na stronach 35-44.

---

Oceń: Katarzyna Błachowska

---