Seweryn Czetwertyński


Seweryn Franciszek Światopełk-Czetwertyński, znany również herbu Pogoń Ruska, urodził się 18 kwietnia 1873 roku w Warszawie, a zmarł 19 czerwca 1945 roku w Edynburgu. Był to niezwykle istotny polski polityk narodowy w okresie II Rzeczypospolitej.

Jego kariera polityczna obejmowała m.in. pełnienie funkcji wicemarszałka Sejmu oraz fakt bycia posłem na Sejm w I, II oraz III kadencji. Zasiadał w parlamencie z ramienia Związku Ludowo-Narodowego oraz Stronnictwa Narodowego. Jako działacz oferował dużą wartość na polskiej scenie politycznej, a jego wpływ można było zauważyć w wielu aspektach życia społecznego i gospodarczego.

Seweryn Czetwertyński był także ziemianinem i właścicielem cennych nieruchomości. Wśród jego najważniejszych osiągnięć należy wymienić posiadanie Hotelu Europejskiego w Warszawie, który stał się znaczącym miejscem na mapie stolicy. Jego działalność gospodarcza oraz społeczna miała pozytywny wpływ na rozwój regionu i kraju w tamtym czasie.

Życiorys

Urodziny Seweryna Czetwertyńskiego miały miejsce w stolicy Polski, Warszawie, w rodzinie o arystokratycznych tradycjach. Jego ojcem był książę Włodzimierz Ludwik, który żył w latach 1837–1918 i brał czynny udział w powstaniu styczniowym, a matką Maria Wanda z. Uruskich, przedstawicielką herbu Sas.

Po ukończeniu gimnazjum realnego, rozpoczął studia z zakresu agronomii na politechnice w Rydze. W czasie swojej edukacji przyjął się do korporacji akademickiej Arkonia, a później kontynuował naukę na Uniwersytecie w Bonn.

Seweryn był zarówno wydawcą, jak i współwłaścicielem „Gazety Warszawskiej” oraz „Reformy”. W 1904 roku objął stanowisko wiceprezesa warszawskiego Towarzystwa Dobroczynności. Dwa lata później, w 1905 roku, stał się członkiem Ligi Narodowej.

W начале 1903 roku, wraz z Maurycym Spokornym, Maciejem Mikołajem Radziwiłłem oraz Michałem Woronieckim, założył Towarzystwo Akcyjne Tramwajów Miejskich w Warszawie. W tym samym roku uzyskali koncesję na budowę i eksploatację sieci tramwajów elektrycznych. Realizację tego przedsięwzięcia powierzono niemieckiemu koncernowi „Siemens i Halske”. Pierwsza linia tramwajowa rozpoczęła działalność 26 marca 1908 roku.

W 1906 roku Seweryn Czetwertyński został wybrany posłem do rosyjskiej Dumy. W latach 1907–1917 pełnił funkcję prezesa Centralnego Towarzystwa Rolniczego, a także przewodniczącego Warszawskiego Towarzystwa Cyklistów. Od 1914 roku piastował także urząd pierwszego prezesa Centralnego Komitetu Obywatelskiego, którym kierował do 1915 roku.

W obliczu I wojny światowej, od 1915 roku działał jako pełnomocnik Centralnego Komitetu Obywatelskiego w Rosji. Występował za autonomią Królestwa Polskiego w ramach Imperium Rosyjskiego, a następnie opowiadał się za pełną niepodległością Polski. Po załamaniu frontu rosyjskiego w 1915 roku, publicznie protestował przeciwko brutalnej polityce „spalonej ziemi”, wdrażanej przez Rosjan w Królestwie Polskim. Będąc w Petersburgu, uczestniczył w negocjacjach z rosyjskim dowództwem na temat formowania armii polskiej. Zasiadał także w Radzie Polskiej Zjednoczenia Międzypartyjnego.

W 1918 roku Seweryn został aresztowany przez bolszewików i trafił do więzienia w Homlu. Po zakończeniu I wojny światowej, dołączył do Związku Ziemian, a także był członkiem Komitetu Narodowego Polskiego w latach 1914–1917.

W okresie międzywojennym stał się właścicielem dużego majątku ziemskiego w Suchowoli o powierzchni 81.000 ha oraz fabryki wódek. Prowadził również Hotel Europejski w Warszawie, a także był właścicielem Dynasów. Zasiadał w Sejmie II RP w trzech kadencjach: I (1922–1927), II (1928–1930) oraz III (1930–1935). Od marca 1928 roku do października 1931 roku pełnił funkcję wicemarszałka Sejmu. Publikacje Seweryna można znaleźć m.in. w „Gazecie Rolniczej”, „Gazecie Warszawskiej” oraz „Przeglądzie Narodowym”.

Po inwazji III Rzeszy i ZSRR na Polskę we wrześniu 1939 roku, Czetwertyński osiedlił się na stałe w Suchowoli. Tam, 20 marca 1941 roku, został aresztowany przez Gestapo. Więziony był na zamku w Lublinie, a następnie przeniesiony do Auschwitz 7 kwietnia 1941 roku, a później do Buchenwaldu, gdzie 11 kwietnia 1945 roku doczekał się wyzwolenia przez wojska amerykańskie. Po wojnie wyjechał do Wielkiej Brytanii, gdzie, z powodu wyniszczenia organizmu spowodowanego trudnymi warunkami w obozie, zmarł dwa miesiące później, w szpitalu polskim im. I. Paderewskiego w Edynburgu.

Jego ostatnie miejsce spoczynku znajduje się na tamtejszym cmentarzu Mount Vernon, podczas gdy symboliczny grób znajduje się na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, w podmurze, oznaczony jako II-grób 18/19.

Rodzina

Od 1898 roku, Seweryn Czetwertyński stworzył związek małżeński z Zofią, pochodzącą z rodziny hrabiów Przezdzieckich (1879–1949), która była córką Gustawa. Gustaw ten był jednym z współzałożycieli i prezesem Warszawskiego Pogotowia Ratunkowego.

W ciągu swojego życia razem mieli siedmioro dzieci, w tym:

  • Włodzimierza (1907-1965),
  • Stefana (1910-1978),
  • Maria (1899-1991),
  • Barbarę (1900-1970), która wyszła za mąż za Remigiusza Adama Grocholskiego, byłego podpułkownika Wojska Polskiego oraz Armii Krajowej, a w czasie II wojny światowej pełniła funkcję komendanta „Wachlarza”,
  • Annę, z mężem Potocką (1902-1987),
  • Elżbietę, z mężem Plater-Zyberk (1905-1971),
  • i Krystynę (1918-1994), znaną również jako Czet, która była żołnierzem 1. pułku szwoleżerów Armii Krajowej oraz uczestniczką powstania warszawskiego.

Bibliografia, linki

W opracowaniach dotyczących Seweryna Czetwertyńskiego można znaleźć wiele interesujących informacji. Warto zwrócić uwagę na biografię zawartą w publikacji Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, redagowanej przez Jacka M. Majchrowskiego przy współpracy Grzegorza Mazura oraz Kamila Stepana. Wydanie to miało miejsce w Warszawie w 1994 roku, a dzięki ISBN 83-7066-569-1 można je łatwo zidentyfikować. W biogramie, stworzonym przez Czesława Brzozę, zawarte są kluczowe informacje o autorze i jego działalności.

Nieodłącznym elementem badań dotyczących tej postaci są także źródła prezentujące jego aktywność jako polityka. Zainteresowani mogą odnaleźć biogram Czetwertyńskiego w bazie Sejmu RP, co może być doskonałym uzupełnieniem wiedzy o jego zaangażowaniu w działalność polityczną. Również na platformie Polona.pl dostępne są publikacje dotyczące Seweryna Czetwertyńskiego.

Warto podkreślić, że polityk ten był członkiem Prezydiów Sejmu w trakcie dwóch kadencji:

Marszałek Sejmu
  • Ignacy Daszyński (PPS)
Wicemarszałkowie
  • Seweryn Czetwertyński (ZLN)
  • Jan Dąbski (SCh)
  • Zygmunt Marek (PPS)
  • Kazimierz Pużak (PPS)
  • Zygmunt Żuławski (PPS)
  • Michał Róg (PSL „Wyzwolenie”)
  • Wołodymyr Zahajkewycz (Ukraińsko-Białoruski Klub Sejmowy)

Związek z polityką nie kończy się na pierwszej kadencji, ponieważ Seweryn Czetwertyński był także aktywny w II kadencji Sejmu II RP:

Marszałek Senatu
  • Kazimierz Świtalski (BBWR)
Wicemarszałkowie
  • Stanisław Car (BBWR)
  • Jan Piłsudski (BBWR)
  • Karol Polakiewicz (BBWR)
  • Seweryn Czetwertyński (SN)
  • Jan Dąbski (PSL „Piast”-Centrolew)
  • Wacław Makowski (BBWR)

Oprócz tego, w historii Sejmu II RP warto zwrócić uwagę na jego rolę jako wicemarszałka, co potwierdzają dostępne dane:

Sejm II RP
  • Jakub Bojko (1919–1922)
  • Andrzej Maj (1919–1922)
  • Jędrzej Moraczewski (1919–1925)
  • Stanisław Osiecki (1919–1922)
  • Józef Ostachowski (1919)
  • Stanisław Nowicki (1919)
  • Zygmunt Seyda (1921–1925)
  • Ludwik Gdyk (1922–1928)
  • Aleksander Zwierzyński (1922–26 marca 1928)
  • Juliusz Poniatowski (1922–1927)
  • Leon Pluciński (1925–1926)
  • Ignacy Daszyński (1925–1928)
  • Jan Dębski (1925–1928)
  • Zygmunt Marek (1928–1930)
  • Jan Woźnicki (1928–1930)
  • Wołodymyr Zahajkewycz (1928–1930)
  • Seweryn Czetwertyński (1928–1931)
  • Jan Dąbski (1928–1931)
  • Michał Róg (1930–1935)
  • Zygmunt Żuławski (1930)
  • Jan Piłsudski (1930–1931)
  • Karol Polakiewicz (1930–1935)
  • Stanisław Car (1930–1935)
  • Wacław Makowski (1931–1935)
  • Władysław Byrka (1935–1936)
  • Bogusław Miedziński (1935–1938)
  • Bohdan Podoski (1935–1938)
  • Tadeusz Schaetzel (1935–1938)
  • Stanisław Kielak (1936–1938)
  • Wasyl Mudry (1935–1939)
  • Zygmunt Wenda (1938–1939)
  • Wacław Długosz (1938–1939)
  • Jan Henryk Jedynak (1938–1939)
  • Leon Surzyński (1938–1939)
Sejm RP/PRL
  • Wacław Barcikowski (1947–1952)
  • Stanisław Szwalbe (1947–1952)
  • Roman Zambrowski (1947–1952)
  • Franciszek Mazur (1952–1956)
  • Józef Ozga-Michalski (1952–1956)
  • Stanisław Kulczyński (1952–1956)
  • Jerzy Jodłowski (1957–1961)
  • Zenon Kliszko (1957–1961)
  • Zenon Kliszko (1961–1965)
  • Jan Wende (1961–1965)
  • Zenon Kliszko (1965–1969)
  • Jan Wende (1965–1969)
  • Zenon Kliszko (1969–1971)
  • Jan Wende (1969–1971)
  • Andrzej Werblan (1971–1972)
  • Halina Skibniewska (1971–1972)
  • Andrzej Benesz (1971–1976)
  • Halina Skibniewska (1972–1976)
  • Andrzej Werblan (1972–1976)
  • Halina Skibniewska (1976–1980)
  • Piotr Stefański (1976–1980)
  • Andrzej Werblan (1976–1980)
  • Halina Skibniewska (1980–1985)
  • Piotr Stefański (1980–1985)
  • Andrzej Werblan (1980–1982)
  • Zbigniew Gertych (1982–1985)
  • Jerzy Ozdowski (1982–1985)
  • Jadwiga Biedrzycka (1985–1988)
  • Jerzy Ozdowski (1985–1989)
  • Mieczysław Rakowski (1985–1988)
  • Marek Wieczorek (1985–1989)
  • Elżbieta Gacek (1988–1989)
  • Tadeusz Porębski (1988–1989)
  • Teresa Dobielińska-Eliszewska (1989–1991)
  • Tadeusz Fiszbach (1989–1991)
  • Olga Krzyżanowska (1989–1991)
Sejm III RP
  • Henryk Bąk (1991–1993)
  • Andrzej Kern (1991–1993)
  • Jacek Kurczewski (1991–1993)
  • Dariusz Wójcik (1991–1993)
  • Józef Zych (1991–1993)
  • Olga Krzyżanowska (1993–1997)
  • Aleksander Małachowski (1993–1997)
  • Józef Zych (1993–1995)
  • Włodzimierz Cimoszewicz (1995–1996)
  • Marek Borowski (1996–2001)
  • Jan Król (1997–2001)
  • Franciszek Stefaniuk (1997–2001)
  • Stanisław Zając (1997–2001)
  • Andrzej Lepper (2001)
  • Tomasz Nałęcz (2001–2005)
  • Donald Tusk (2001–2005)
  • Janusz Wojciechowski (2001–2004)
  • Kazimierz Ujazdowski (2004–2005)
  • Józef Zych (2004–2005)
  • Jarosław Kalinowski (2005–2007)
  • Bronisław Komorowski (2005–2007)
  • Marek Kotlinowski (2005–2006)
  • Andrzej Lepper (2005–2006)
  • Wojciech Olejniczak (2005–2007)
  • Genowefa Wiśniowska (2006–2007)
  • Janusz Dobrosz (2006–2007)
  • Jarosław Kalinowski (2007–2009)
  • Stefan Niesiołowski (2007–2011)
  • Krzysztof Putra (2007–2010)
  • Jerzy Szmajdziński (2007–2010)
  • Ewa Kierzkowska (2009–2011)
  • Jerzy Wenderlich (2010–2011)
  • Marek Kuchciński (2010–2011)
  • Cezary Grabarczyk (2011–2014)
  • Eugeniusz Grzeszczak (2011–2015)
  • Marek Kuchciński (2011–2015)
  • Wanda Nowicka (2011–2015)
  • Jerzy Wenderlich (2011–2015)
  • Elżbieta Radziszewska (2014–2015)
  • Joachim Brudziński (2015–2018)
  • Barbara Dolniak (2015–2019)
  • Małgorzata Kidawa-Błońska (2015–2023)
  • Ryszard Terlecki (2015–2023)
  • Stanisław Tyszka (2015–2019)
  • Beata Mazurek (2018–2019)
  • Małgorzata Gosiewska (2019–2023)
  • Włodzimierz Czarzasty (od 2019)
  • Piotr Zgorzelski (od 2019)
  • Krzysztof Bosak (od 2023)
  • Dorota Niedziela (od 2023)
  • Monika Wielichowska (od 2023)

Przypisy

  1. Gątarczyk A., Seweryn Książę Czetwertyński, Biografia, Radzyń Podlaski 2007.
  2. Ludwik Bazylow, Polacy w Petersburgu, 1984 r., s. 430.
  3. Roman Dmowski, Polityka polska i odbudowanie państwa t. II, Warszawa 1988 r., s. 202.
  4. Jubileusz warszawskiego Tow. cyklistów. „Nowości Illustrowane”. Nr 4, s. 15-16, 27.01.1912 r.
  5. Księga Pamiątkowa Arkonii 1879–1929.
  6. Cmentarz Stare Powązki: ŚWIATOPOŁK CZETWERTYŃSCY, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 31.01.2020 r.]

Oceń: Seweryn Czetwertyński

Średnia ocena:4.88 Liczba ocen:17